Parafia Miłosierdzia Bożego w Niewiadomiu: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
m (skroty)
(dr)
 
(Nie pokazano 33 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
Parafia Miłosierdzia Bożego w Niewiadomiu to jedna z dwóch duszpasterskich placówek znajdujących się w tej dzielnicy, a jednocześnie jest jedną z młodszych parafii na terenie całego Rybnika. Na jej terytorium znajduje się zaledwie dziewięć ulic, które zamieszkuje dziewięciuset siedemdziesięciu jeden mieszkańców, w tym dziewięćset sześćdziesięciu katolików. Sam Kościół, jak i dom parafialny, mieści się przy ulicy Zygmunta Starego. Uroczystości odpustowe zaś przypadają w niedzielę po Wielkanocy, czyli w [[Uroczystość Bożego Miłosierdzia|Niedzielę Bożego Miłosierdzia]].  
[[Plik:Niewiadom milosierdzie1.jpg|right|thumb]]
[[Plik:Niewiadom milosierdzie2.jpg|right|thumb]]
Parafia Miłosierdzia Bożego w Niewiadomiu, to jedna z dwóch placówek duszpasterskich znajdujących się w tej dzielnicy. Równocześnie jest nie tylko jedną z młodszych rybnickich parafii, ale także najmniejszą. Na jej obszarze znajduje się zaledwie 9 ulic, które zamieszkuje 971 mieszkańców, w tym 960 katolików. Sam kościół, jak i dom parafialny mieszczą się przy ul. Zygmunta Starego. [[Odpust parafialny|Uroczystości odpustowe]] zaś przypadają w niedzielę po Wielkanocy, czyli w [[Święto Miłosierdzia Bożego|Niedzielę Bożego Miłosierdzia]].  


==Budowa kościoła==
==Budowa kościoła==
Parafia została erygowana w połowie lat 90. ubiegłego stulecia. Po wielu staraniach i negocjacjach ks. [[Wieczorke Hubert|Huberta Wieczorke]], ówczesnego proboszcza [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Niedobczycach|parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Niedobczycach]], z władzami miasta oraz Wojewódzkim Zarządem Rozbudowy Miast i Osiedli Wiejskich w Katowicach, na prośbę katowickiej kurii diecezjalnej, 27 sierpnia 1981 wydana została zgoda na budowę punktu katechetycznego przy ulicy Zygmunta Starego. Rok później zatwierdzony został projekt tego obiektu autorstwa architekta [[Lisik Adam|Adama Lisika]], co umożliwiło rozpoczęcie prac budowlanych. Nie było to łatwe przedsięwzięcie, gdyż brakowało środków finansowych do realizacji projektu. Dzięki życzliwości i ciężkiej pracy mieszkańców przyszłej parafii udało się sfinansować całość kosztów potrzebnych zarówno na wymagane do konstrukcji materiały,  jak i samą budowę bez jakichkolwiek pozaparafialnych zbiórek.  
Sama [[parafia]] została erygowana w połowie lat 90. XX wieku, ale jej historia zaczęła się 10 lat wcześniej. Po wielu staraniach i negocjacjach [[Wieczorke Hubert|ks. Huberta Wieczorke]], ówczesnego proboszcza [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Niedobczycach|parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Niedobczycach]] z władzami miasta oraz Wojewódzkim Zarządem Rozbudowy Miast i Osiedli Wiejskich w Katowicach, na prośbę katowickiej kurii diecezjalnej 27 sierpnia 1981 została wydana zgoda na budowę punktu katechetycznego. Rok później zatwierdzono projekt tego obiektu autorstwa arch. [[Lisik Adam|Adama Lisika]]. To umożliwiło rozpoczęcie prac budowlanych. Nie było to łatwe przedsięwzięcie, gdyż brakowało środków finansowych. Jednak przyszli parafianie stanęli na wysokości zadania. Dzięki ich życzliwości i ofiarności - bez jakichkolwiek pozaparafialnych zbiórek - udało się w całości pokryć koszty budowy.  


15 sierpnia 1984 wybudowany obiekt został zgłoszony do użytkowania i zatwierdzony przez wiceprezydenta miasta mgr Cyganka.  Obiekt był stale monitorowany przez ówczesne władze. 3 września 1984 biskup [[Bednorz Herbert]] poświęcił budynek, ktory odtąd traktowany byl przez mieszkańców jako kaplica. Administratorem kaplicy został ks. [[Otremba Franciszek|Franciszek Otremba]]. Władze miasta zarzucały władzom kościelnym dokonanie samowolnych zmian i nakazywały doprowadzenie budynku katechetycznego do pierwotnej formy, gdyż całkowita powierzchnia użytkowanej budowli miała przekroczyć obowiązujący limit 600 m.kw (doliczono bowiem powierzchnię nieużytkowanego poddasza).  
15 sierpnia 1984 obiekt był już gotowy i został zatwierdzony przez wiceprezydenta miasta mgr. Cyganka. 3 września 1984 [[Bednorz Herbert|bp Herbert Bednorz]] poświęcił budynek, który odtąd traktowany był przez mieszkańców jako kaplica. Jej administratorem został [[Otremba Franciszek|ks. Franciszek Otremba]]. Wkrótce zaczęły się też różnego rodzaju szykany. Władze miejskie zarzucały bowiem dokonanie samowolnych zmian. Całkowita powierzchnia użytkowa budynku przekroczyła obowiązujący limit 600 m kwadratowych, ale doliczono tutaj powierzchnię nieużytkowanego poddasza. Niemniej na tej podstawie władze zaczęły nakazywać doprowadzenie budynku katechetycznego do pierwotnej formy. Żądano m.in. zasypania dwóch pomieszczeń piwnicznych oraz korytarza. Wszelkiego rodzaju prześladowania trwały blisko rok. Ostatecznie, po wielu odwołaniach, w czerwcu 1985 roku decyzją Wydziału Planowania Przestrzennego, Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego w Katowicach zezwolono oficjalnie na użytkowanie kaplicy. Jej ówczesny administrator, 19 marca 1985, na stałe  zamieszkał w Niewiadomiu.


Szykany  komunistycznej władzy, świadomej rozszerzania się religijnego kultu, wiązały się z licznymi prawnymi potyczkami, karami oraz zastraszaniem administratora kaplicy. Żądano zasypania dwóch pomieszczeń piwnicznych oraz korytarza, aby całkowita powierzchnia użytkowa była mniejsza niż ustawowe 600 m.kw. Po prawie rocznych perypetiach udało się pomyślnie rozwiązać powstały problem. Ostatecznie, po wielu odwołaniach, w czerwcu 1985 roku decyzją Wydziału Planowania Przestrzennego, Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego w Katowicach zezwolno oficjalnie  na jego użytkowanie. Ówczesny administrator kaplicy od 19 marca 1985 roku zamieszkał na stałe w Niewiadomiu.
19 stycznia 1986 [[Zimoń Damian|bp Damian Zimoń]] erygował parafię Miłosierdzia Bożego w Niewiadomiu. Powstała ona przez wyłączenie z parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Niedobczycach i należała do dekanatu Rybnik–Centrum. Wszyscy mieszkańcy wraz ze swoim proboszczem nie tylko sami zadbali o zbudowanie kościoła, ale zatroszczyli się także o jego wnętrze. Zaprojektował je [[Konarzewski Stanisław|Stanisław Konarzewski]], a wykonały [[Konarzewska-Wszołek Maria|Maria Konarzewska-Wszołek]] wraz z córką. Znajdujący się w [[prezbiterium]] [[Jezu ufam Tobie - obraz| obraz Bożego Miłosierdzia]] został sprowadzony z krakowskich Łagiewnik. W 2000 roku parafia otrzymała relikwie [[Św. Faustyna Kowalska|św. Faustyny Kowalskiej]].
 
19 stycznia 1986 bp [[Zimoń Damian|Damian Zimoń]] dekretem erygował, pierwszą w diecezji pod takim wezwaniem, parafię Miłosierdzia Bożego w Niewiadomiu, która powstała przez wyłączenie z parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Niedobczycach i należała do dekanatu Rybnik–Centrum. Wszyscy mieszkańcy wraz ze swoim proboszczem nie tylko sami zadbali o zbudowanie świątyni, ale zatroszczyli się także o jej wnętrze, które zaprojektował [[Konarzewski Stanisław|Stanisław Konarzewski]], a wykonały Maria Konarzewska wraz ze swoją córką. Znajdujący się w niej obraz Bożego Miłosierdzia sprowadzony został z krakowskich Łagiewnik.
   
   
5 września 1994 kościół został konsekrowany przez abpa Damiana Zimonia. W 2001 roku parafia doczekała się trzech dzwonów, które zostały nazwane „Wiarą, Nadzieją i Miłością”, a które zostały umieszczone w nowo wybudowanej dzwonnicy 18 września 2002 podczas uroczystości ich poświęcenia, której przewodniczył abp Damian Zimoń. Od 1998 roku, na mocy dekretu abpa Damiana Zimonia parafia została włączona do dekanatu Niedobczyce. Dziala niej kilka grup modlitewnych i charytatywnych: Ministranci, [[Dzieci Maryi]], Grupa Młodzieżowa, Oaza Dorosłych oraz Zespół Charytatywny. Rozwija się także młodzieżowy chórek, a powstała przy początkach kształtowania się parafii rada obecnie liczy osiem osób.
5 września 1994 kościół został konsekrowany przez abpa Damiana Zimonia. W 2001 roku parafia doczekała się 3 dzwonów, nazwanych '' Wiarą'', '' Nadzieją'' i '' Miłością''. W nowo wybudowanej dzwonnicy zostały one umieszczone 18 września 2002. Uroczystości poświęcenia również przewodniczył abp Damian Zimoń. W 1998 roku parafia w Niewiadomiu została włączona do dekanatu Niedobczyce. Działa  w niej kilka grup modlitewnych i charytatywnych: ministranci, [[Dzieci Maryi]], Grupa Młodzieżowa, [[Ruch Światło-Życie|Oaza Dorosłych]], Zespół Charytatywny. Rozwija się także młodzieżowy chórek. Od 2004 roku organizowane są tutaj parafialne festyny.
 


== Proboszczowie ==
== Proboszczowie ==
*[[Otremba Franciszek|ks. Franciszek Otremba]] rektor (1984-1986), proboszcz (1986-2003)
*[[Otremba Franciszek|ks. Franciszek Otremba]] rektor (1984-1986), proboszcz (1986-2003)
*[[Kołodziej Stanisław|ks. Stanisław Kołodziej]] (2003-2007)
*[[Kołodziej Stanisław|ks. Stanisław Kołodziej]] (2003-2007)
*[[Lech Grzegorz|ks. Grzegorz Lech]] (2007-nadal)
*[[Lech Grzegorz|ks. Grzegorz Lech]] (2007-2012)
*[[Podoluk Andrzej|ks. Andrzej Podoluk]] (2012-nadal)


==Bibliografia==
==Bibliografia==
Kronika parafii Miłosierdzia Bożego w Niewiadomiu; Wybrane dokumenty dotyczące powstania i funkcjonowania domu katechetycznego z lat 1982–1985.
Kronika parafii Miłosierdzia Bożego w Niewiadomiu; Wybrane dokumenty dotyczące powstania i funkcjonowania domu katechetycznego z lat 1982–1985; Dekret erekcji parafii pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego w Rybniku Niewiadomiu, WD 1986, nr 2, s. 29-30; M. Sarapkiewicz, Komuniści nie dali im rady, "Tygodnik Rybnicki" 2012, nr 26 (294), s. 21; 30 lat Parafii Miłosierdzia Bożego w Niewiadomiu, oprac. A. Łatka, Rybnik 2014; www.mbniewiadom.pl [odczyt 31.08.2012]. 


{{Dekanaty}}
{{Dekanaty}}
[[Kategoria:Parafie - N|Niewiadom]]
[[Kategoria:Parafie - N|Niewiadom]]
[[Kategoria:Dekanat Niedobczyce|Niewiadom]]
[[Kategoria:Dekanat Niedobczyce|Niewiadom]]

Aktualna wersja na dzień 14:27, 24 kwi 2022

Niewiadom milosierdzie1.jpg
Niewiadom milosierdzie2.jpg

Parafia Miłosierdzia Bożego w Niewiadomiu, to jedna z dwóch placówek duszpasterskich znajdujących się w tej dzielnicy. Równocześnie jest nie tylko jedną z młodszych rybnickich parafii, ale także najmniejszą. Na jej obszarze znajduje się zaledwie 9 ulic, które zamieszkuje 971 mieszkańców, w tym 960 katolików. Sam kościół, jak i dom parafialny mieszczą się przy ul. Zygmunta Starego. Uroczystości odpustowe zaś przypadają w niedzielę po Wielkanocy, czyli w Niedzielę Bożego Miłosierdzia.

Budowa kościoła

Sama parafia została erygowana w połowie lat 90. XX wieku, ale jej historia zaczęła się 10 lat wcześniej. Po wielu staraniach i negocjacjach ks. Huberta Wieczorke, ówczesnego proboszcza parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Niedobczycach z władzami miasta oraz Wojewódzkim Zarządem Rozbudowy Miast i Osiedli Wiejskich w Katowicach, na prośbę katowickiej kurii diecezjalnej 27 sierpnia 1981 została wydana zgoda na budowę punktu katechetycznego. Rok później zatwierdzono projekt tego obiektu autorstwa arch. Adama Lisika. To umożliwiło rozpoczęcie prac budowlanych. Nie było to łatwe przedsięwzięcie, gdyż brakowało środków finansowych. Jednak przyszli parafianie stanęli na wysokości zadania. Dzięki ich życzliwości i ofiarności - bez jakichkolwiek pozaparafialnych zbiórek - udało się w całości pokryć koszty budowy.

15 sierpnia 1984 obiekt był już gotowy i został zatwierdzony przez wiceprezydenta miasta mgr. Cyganka. 3 września 1984 bp Herbert Bednorz poświęcił budynek, który odtąd traktowany był przez mieszkańców jako kaplica. Jej administratorem został ks. Franciszek Otremba. Wkrótce zaczęły się też różnego rodzaju szykany. Władze miejskie zarzucały bowiem dokonanie samowolnych zmian. Całkowita powierzchnia użytkowa budynku przekroczyła obowiązujący limit 600 m kwadratowych, ale doliczono tutaj powierzchnię nieużytkowanego poddasza. Niemniej na tej podstawie władze zaczęły nakazywać doprowadzenie budynku katechetycznego do pierwotnej formy. Żądano m.in. zasypania dwóch pomieszczeń piwnicznych oraz korytarza. Wszelkiego rodzaju prześladowania trwały blisko rok. Ostatecznie, po wielu odwołaniach, w czerwcu 1985 roku decyzją Wydziału Planowania Przestrzennego, Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego w Katowicach zezwolono oficjalnie na użytkowanie kaplicy. Jej ówczesny administrator, 19 marca 1985, na stałe zamieszkał w Niewiadomiu.

19 stycznia 1986 bp Damian Zimoń erygował parafię Miłosierdzia Bożego w Niewiadomiu. Powstała ona przez wyłączenie z parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Niedobczycach i należała do dekanatu Rybnik–Centrum. Wszyscy mieszkańcy wraz ze swoim proboszczem nie tylko sami zadbali o zbudowanie kościoła, ale zatroszczyli się także o jego wnętrze. Zaprojektował je Stanisław Konarzewski, a wykonały Maria Konarzewska-Wszołek wraz z córką. Znajdujący się w prezbiterium obraz Bożego Miłosierdzia został sprowadzony z krakowskich Łagiewnik. W 2000 roku parafia otrzymała relikwie św. Faustyny Kowalskiej.

5 września 1994 kościół został konsekrowany przez abpa Damiana Zimonia. W 2001 roku parafia doczekała się 3 dzwonów, nazwanych Wiarą, Nadzieją i Miłością. W nowo wybudowanej dzwonnicy zostały one umieszczone 18 września 2002. Uroczystości poświęcenia również przewodniczył abp Damian Zimoń. W 1998 roku parafia w Niewiadomiu została włączona do dekanatu Niedobczyce. Działa w niej kilka grup modlitewnych i charytatywnych: ministranci, Dzieci Maryi, Grupa Młodzieżowa, Oaza Dorosłych, Zespół Charytatywny. Rozwija się także młodzieżowy chórek. Od 2004 roku organizowane są tutaj parafialne festyny.

Proboszczowie

Bibliografia

Kronika parafii Miłosierdzia Bożego w Niewiadomiu; Wybrane dokumenty dotyczące powstania i funkcjonowania domu katechetycznego z lat 1982–1985; Dekret erekcji parafii pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego w Rybniku Niewiadomiu, WD 1986, nr 2, s. 29-30; M. Sarapkiewicz, Komuniści nie dali im rady, "Tygodnik Rybnicki" 2012, nr 26 (294), s. 21; 30 lat Parafii Miłosierdzia Bożego w Niewiadomiu, oprac. A. Łatka, Rybnik 2014; www.mbniewiadom.pl [odczyt 31.08.2012].