Parafia Matki Bożej Pośredniczki Wszelkich Łask w Urbanowicach: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
Pierwsze wzmianki o Urbanowicach pochodzą z 1295 roku. Ich założycielem był prawdopodobnie Komes Urban. Była to osada sąsiadująca z Jaroszowicami, należąca najpierw do parafii w Lędzinach, a następnie do Bierunia Starego. Starania o budowę kościoła mieszkańcy rozpoczęli w 1937 roku, tworząc komitet budowy z prezesem Walentym Biolikiem na czele. Początkowo planowano podarować odstąpione przez gminę budynki i grunty [[Franciszkanie|oo. Franciszkanom]], ale kuria diecezjalna nie zgodziła się na takie rozwiązanie i przeznaczyła grunty i budynki dla przyszłej parafii oraz wyraziła gotowość wysłania do Urbanowic księdza, który stworzyłby nową wspólnotę parafialną. Prowincjał oo. Franciszkanów również nie zgodził się na tę darowiznę.  
[[Plik:Urbanowice1.jpg|right|thumb]]
[[Plik:Urbanowice2.jpg|right|thumb]]
Pierwsze wzmianki o Urbanowicach pochodzą z 1295 roku. Ich założycielem był prawdopodobnie Komes Urban. Była to osada sąsiadująca z Jaroszowicami, należąca najpierw do parafii w Lędzinach, a następnie do Bierunia Starego. Starania o budowę kościoła mieszkańcy rozpoczęli w 1937 roku, tworząc komitet budowy z prezesem Walentym Biolikiem na czele. Początkowo planowano podarować odstąpione przez gminę budynki i grunty [[Franciszkanie|oo. franciszkanom]], ale kuria diecezjalna nie zgodziła się na takie rozwiązanie i przeznaczyła grunty i budynki dla przyszłej parafii oraz wyraziła gotowość wysłania do Urbanowic księdza, który stworzyłby nową wspólnotę parafialną. Prowincjał oo. franciszkanów również nie zgodził się na tę darowiznę.  


W imieniu mieszkańców urząd gminy zwrócił się z prośbą do [[Adamski Stanisław|bpa Stanisława Adamskiego]]  o zezwolenie na utworzenie kaplicy. Na miejsce przybył budowniczy diecezjalny [[Affa Jan|Jan Affa ]] celem kontroli istniejących budynków i wyraził zgodę na zaadaptowanie ich na plebanię i tymczasową kaplicę, ale pod warunkiem ich przebudowy. Komitet wykonawczy wysłał w tym czasie list do proboszcza Bierunia Starego z prośbą o zezwolenie na budowę kościoła oraz pomoc i radę. Priorytetem stało się kupno pola pod budowę kościoła. Było to możliwe dzięki zgodzie kurii na zbiórkę pieniędzy i rozpoczęcie budowy. Nowym prezesem komitetu budowy został Franciszek Kost, jednak wybuch wojny uniemożliwił realizację planów.
W imieniu mieszkańców urząd gminy zwrócił się z prośbą do [[Adamski Stanisław|bpa Stanisława Adamskiego]]  o zezwolenie na utworzenie kaplicy. Na miejsce przybył budowniczy diecezjalny [[Affa Jan|Jan Affa ]] celem kontroli istniejących budynków i wyraził zgodę na zaadaptowanie ich na plebanię i tymczasową kaplicę, ale pod warunkiem ich przebudowy. Komitet wykonawczy wysłał w tym czasie list do proboszcza Bierunia Starego z prośbą o zezwolenie na budowę kościoła oraz pomoc i radę. Priorytetem stało się kupno pola pod budowę kościoła. Było to możliwe dzięki zgodzie kurii na zbiórkę pieniędzy i rozpoczęcie budowy. Nowym prezesem komitetu budowy został Franciszek Kost, jednak wybuch wojny uniemożliwił realizację planów.
Linia 7: Linia 9:
Na samym początku wyznaczono teren pod cmentarz. Następnie rozpoczęto budowę kościoła, którego architektem został [[Gambiec Henryk|Henryk Gambiec ]] z Ligoty, ale z powodu zastrzeżeń urzędu i władzy wojewódzkiej konieczne było wprowadzenie poprawek do projektu, czym zajął się Antoni Skoczylas z Olesna . Uroczystego poświęcenia kamienia węgielnego dokonał biskup Stanisław Adamski 14 maja 1950. Ziemię pod nowy kościół ofiarowali: Rozalia Szczygieł, spadkobiercy Jana Bulle, spadkobiercy Jana Loski, państwo Kozokowie oraz Długajczykowie. Kierownikiem budowy został inżynier Paweł Spojda z Olesna. Mimo trudności ze zdobyciem materiałów budowlanych w 1950 roku wzniesiono mury kościoła i przystąpiono do wznoszenia probostwa. Rok później w grudniu ks. Leon Szkatuła wprowadził się na nową plebanię. Kolejnym etapem prac było wykańczanie wnętrza kościoła. Otynkowano wnętrze i wymurowano podstawę pod ołtarz. Wystrój, który można dziś podziwiać, świadczy o niezwykłej hojności i dbałości parafian o swój kościół. 8 sierpnia 1951 Rada Parafialna i wszyscy wierni zwrócili się do kurii diecezjalnej z prośbą, aby nowy kościół był pw. Matki Boskiej Pośredniczki Wszelkich Łask. Prośba została przyjęta pozytywnie i 16 września 1951 nastąpiło poświęcenie kościoła przez [[Bieniek Juliusz|bpa Juliusza Bieńka]]. Wtedy też miała miejsce pierwsza w urbanowickiej parafii wizytacja kanoniczna.
Na samym początku wyznaczono teren pod cmentarz. Następnie rozpoczęto budowę kościoła, którego architektem został [[Gambiec Henryk|Henryk Gambiec ]] z Ligoty, ale z powodu zastrzeżeń urzędu i władzy wojewódzkiej konieczne było wprowadzenie poprawek do projektu, czym zajął się Antoni Skoczylas z Olesna . Uroczystego poświęcenia kamienia węgielnego dokonał biskup Stanisław Adamski 14 maja 1950. Ziemię pod nowy kościół ofiarowali: Rozalia Szczygieł, spadkobiercy Jana Bulle, spadkobiercy Jana Loski, państwo Kozokowie oraz Długajczykowie. Kierownikiem budowy został inżynier Paweł Spojda z Olesna. Mimo trudności ze zdobyciem materiałów budowlanych w 1950 roku wzniesiono mury kościoła i przystąpiono do wznoszenia probostwa. Rok później w grudniu ks. Leon Szkatuła wprowadził się na nową plebanię. Kolejnym etapem prac było wykańczanie wnętrza kościoła. Otynkowano wnętrze i wymurowano podstawę pod ołtarz. Wystrój, który można dziś podziwiać, świadczy o niezwykłej hojności i dbałości parafian o swój kościół. 8 sierpnia 1951 Rada Parafialna i wszyscy wierni zwrócili się do kurii diecezjalnej z prośbą, aby nowy kościół był pw. Matki Boskiej Pośredniczki Wszelkich Łask. Prośba została przyjęta pozytywnie i 16 września 1951 nastąpiło poświęcenie kościoła przez [[Bieniek Juliusz|bpa Juliusza Bieńka]]. Wtedy też miała miejsce pierwsza w urbanowickiej parafii wizytacja kanoniczna.


Obecnie w parafii działają grupy dla dzieci, młodzieży oraz dorosłych. Chłopcy, którzy służą przy ołtarzu tworzą grupę ministrantów, zaś dziewczęta spotykają się, aby wspólnie się modlić, śpiewać i formować w grupie [[ Dzieci Maryi]] . Spotkania młodzieżowe odbywają się w każdy piątek. Od października 1999 roku istnieje w parafii [[Żywy Różaniec|Wspólnota Róż Różańcowych]], w ramach której działa 7 wspólnot modlitewnych. Naśladowcy św. Franciszka tworzą [[Trzeci Zakon Franciszkański|Franciszkański Zakon Świeckich]]. Pomocą dla księdza proboszcza jest istniejąca od października 2003 roku Rada Parafialna. Z urbanowickiej parafii wywodzi się czterech kapłanów: ks. prał. kan.[[Drob Jan| Jan Drob ]] (1976), ks.[[ Szorek Andrzej| Andrzej Szorek ]] (1978), ks. [[Paszek Marek|Marek Paszek ]] (1989), ks. [[Kreihs Dariusz|Dariusz Kreihs ]] (1995).  
Obecnie w parafii działają grupy dla dzieci, młodzieży oraz dorosłych. Chłopcy, którzy służą przy ołtarzu tworzą grupę ministrantów, zaś dziewczęta spotykają się, aby wspólnie się modlić, śpiewać i formować w grupie [[ Dzieci Maryi]] . Spotkania młodzieżowe odbywają się w każdy piątek. Od października 1999 roku istnieje w parafii [[Żywy Różaniec|Wspólnota Róż Różańcowych]], w ramach której działa 7 wspólnot modlitewnych. Naśladowcy św. Franciszka tworzą [[Trzeci Zakon Franciszkański|Franciszkański Zakon Świeckich]]. Pomocą dla księdza proboszcza jest istniejąca od października 2003 roku Rada Parafialna.  


Parafia Matki Boskiej Pośredniczki Wszelkich Łask liczy około 3000 mieszkańców. Odpust parafialny jest obchodzony w drugą niedzielę maja.
Z urbanowickiej parafii wywodzi się czterech kapłanów: [[Drob Jan|ks. prał. kan. Jan Drob ]] (1976), [[Szorek Andrzej|ks. Andrzej Szorek ]] (1978), [[Paszek Marek|ks. Marek Paszek ]] (1989), [[Kreihs Dariusz|ks. Dariusz Kreihs ]] (1995).  


Parafia Matki Boskiej Pośredniczki Wszelkich Łask liczy około 3000 mieszkańców. [[Odpust parafialny]] jest obchodzony w drugą niedzielę maja.
==Kapliczki i krzyże przydrożne==
==Kapliczki i krzyże przydrożne==
*[[Kapliczki i krzyże przydrożne w Urbanowicach]]
*[[Kapliczki i krzyże przydrożne w Urbanowicach]]
Linia 22: Linia 25:
*[[Blaucik Alfred|ks. Alfred Blaucik]] tymczasowy administrator (1998-1999)
*[[Blaucik Alfred|ks. Alfred Blaucik]] tymczasowy administrator (1998-1999)
*[[Sinka Józef|ks. Józef Sinka]] (1999-nadal)
*[[Sinka Józef|ks. Józef Sinka]] (1999-nadal)
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
Archiwum Parafii Matki Boskiej Pośredniczki Wszelkich Łask w Urbanowicach: Kronika parafialna; J. Pawliczek, Katalog Archidiecezji Katowickiej 2005, cz. II: Dekanaty i parafie, Katowice 2005; Strona internetowa: ww.urbanowice.parafia.info.pl.
Archiwum Parafii Matki Boskiej Pośredniczki Wszelkich Łask w Urbanowicach: Kronika parafialna; J. Pawliczek, Katalog Archidiecezji Katowickiej 2005, cz. II: Dekanaty i parafie, Katowice 2005; Strona internetowa: www.urbanowice.parafia.info.pl.
 
{{Dekanaty}}
{{Dekanaty}}
[[Kategoria:Parafie - U|Urbanowice]]
[[Kategoria:Parafie - U|Urbanowice]]
[[Kategoria:Dekanat Tychy Stare|Urbanowice]]
[[Kategoria:Dekanat Tychy Stare|Urbanowice]]
[[Kategoria:Tychy]]
[[Kategoria:Tychy]]

Aktualna wersja na dzień 22:14, 12 sie 2022

Urbanowice1.jpg
Urbanowice2.jpg

Pierwsze wzmianki o Urbanowicach pochodzą z 1295 roku. Ich założycielem był prawdopodobnie Komes Urban. Była to osada sąsiadująca z Jaroszowicami, należąca najpierw do parafii w Lędzinach, a następnie do Bierunia Starego. Starania o budowę kościoła mieszkańcy rozpoczęli w 1937 roku, tworząc komitet budowy z prezesem Walentym Biolikiem na czele. Początkowo planowano podarować odstąpione przez gminę budynki i grunty oo. franciszkanom, ale kuria diecezjalna nie zgodziła się na takie rozwiązanie i przeznaczyła grunty i budynki dla przyszłej parafii oraz wyraziła gotowość wysłania do Urbanowic księdza, który stworzyłby nową wspólnotę parafialną. Prowincjał oo. franciszkanów również nie zgodził się na tę darowiznę.

W imieniu mieszkańców urząd gminy zwrócił się z prośbą do bpa Stanisława Adamskiego o zezwolenie na utworzenie kaplicy. Na miejsce przybył budowniczy diecezjalny Jan Affa celem kontroli istniejących budynków i wyraził zgodę na zaadaptowanie ich na plebanię i tymczasową kaplicę, ale pod warunkiem ich przebudowy. Komitet wykonawczy wysłał w tym czasie list do proboszcza Bierunia Starego z prośbą o zezwolenie na budowę kościoła oraz pomoc i radę. Priorytetem stało się kupno pola pod budowę kościoła. Było to możliwe dzięki zgodzie kurii na zbiórkę pieniędzy i rozpoczęcie budowy. Nowym prezesem komitetu budowy został Franciszek Kost, jednak wybuch wojny uniemożliwił realizację planów.

Po wojnie powróciły plany utworzenia placówki duszpasterskiej. Ich realizacją zajął się ks. Jan Trocha z Bierunia Starego, który postanowił odłączyć Urbanowice i Jaroszowice od macierzystej parafii i stworzyć nową placówkę w Urbanowicach. 18 września 1945 kuria diecezjalna mianowała ks. Maksymiliana Siwonia z Bobrownik Śląskich lokalistą. Początkowo mieszkał on w Bieruniu Starym, a następnie w Urzędzie Gminnym. Swoje zadania rozpoczął od urządzenia tymczasowej kaplicy w sali Tomasza Droba przy ulicy Mikołowskiej (dzisiejsza Oświęcimska) i zorganizowania życia wspólnoty powstałej z ludności z wsi odłączonych od parafii św. Bartłomieja w Bieruniu Starym . Następnie, po otrzymaniu tytułu kuratusa w 1946 roku, ks. Siwoń zorganizował tymczasowy kościół pw. św. Urbana, założył księgi parafialne oraz przygotował teren pod budowę nowego budynku. 28 kwietnia 1949 kuratusem został ks. Leon Szkatuła , którego zadaniem było wybudowanie nowego kościoła i zaplecza parafii.

Na samym początku wyznaczono teren pod cmentarz. Następnie rozpoczęto budowę kościoła, którego architektem został Henryk Gambiec z Ligoty, ale z powodu zastrzeżeń urzędu i władzy wojewódzkiej konieczne było wprowadzenie poprawek do projektu, czym zajął się Antoni Skoczylas z Olesna . Uroczystego poświęcenia kamienia węgielnego dokonał biskup Stanisław Adamski 14 maja 1950. Ziemię pod nowy kościół ofiarowali: Rozalia Szczygieł, spadkobiercy Jana Bulle, spadkobiercy Jana Loski, państwo Kozokowie oraz Długajczykowie. Kierownikiem budowy został inżynier Paweł Spojda z Olesna. Mimo trudności ze zdobyciem materiałów budowlanych w 1950 roku wzniesiono mury kościoła i przystąpiono do wznoszenia probostwa. Rok później w grudniu ks. Leon Szkatuła wprowadził się na nową plebanię. Kolejnym etapem prac było wykańczanie wnętrza kościoła. Otynkowano wnętrze i wymurowano podstawę pod ołtarz. Wystrój, który można dziś podziwiać, świadczy o niezwykłej hojności i dbałości parafian o swój kościół. 8 sierpnia 1951 Rada Parafialna i wszyscy wierni zwrócili się do kurii diecezjalnej z prośbą, aby nowy kościół był pw. Matki Boskiej Pośredniczki Wszelkich Łask. Prośba została przyjęta pozytywnie i 16 września 1951 nastąpiło poświęcenie kościoła przez bpa Juliusza Bieńka. Wtedy też miała miejsce pierwsza w urbanowickiej parafii wizytacja kanoniczna.

Obecnie w parafii działają grupy dla dzieci, młodzieży oraz dorosłych. Chłopcy, którzy służą przy ołtarzu tworzą grupę ministrantów, zaś dziewczęta spotykają się, aby wspólnie się modlić, śpiewać i formować w grupie Dzieci Maryi . Spotkania młodzieżowe odbywają się w każdy piątek. Od października 1999 roku istnieje w parafii Wspólnota Róż Różańcowych, w ramach której działa 7 wspólnot modlitewnych. Naśladowcy św. Franciszka tworzą Franciszkański Zakon Świeckich. Pomocą dla księdza proboszcza jest istniejąca od października 2003 roku Rada Parafialna.

Z urbanowickiej parafii wywodzi się czterech kapłanów: ks. prał. kan. Jan Drob (1976), ks. Andrzej Szorek (1978), ks. Marek Paszek (1989), ks. Dariusz Kreihs (1995).

Parafia Matki Boskiej Pośredniczki Wszelkich Łask liczy około 3000 mieszkańców. Odpust parafialny jest obchodzony w drugą niedzielę maja.

Kapliczki i krzyże przydrożne

Proboszczowie

Bibliografia

Archiwum Parafii Matki Boskiej Pośredniczki Wszelkich Łask w Urbanowicach: Kronika parafialna; J. Pawliczek, Katalog Archidiecezji Katowickiej 2005, cz. II: Dekanaty i parafie, Katowice 2005; Strona internetowa: www.urbanowice.parafia.info.pl.