Parafia Matki Bożej Pośredniczki Wszelkich Łask w Urbanowicach: Różnice pomiędzy wersjami
(korekta) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Pierwsze wzmianki o Urbanowicach pochodzą z 1295 roku. Ich założycielem był prawdopodobnie Komes Urban. Była to osada sąsiadująca z Jaroszowicami, należąca najpierw do parafii w Lędzinach, a następnie do Bierunia Starego. Starania o budowę kościoła mieszkańcy rozpoczęli w 1937 roku, tworząc komitet budowy z prezesem Walentym Biolikiem na czele. Początkowo planowano podarować odstąpione przez gminę budynki i grunty oo. Franciszkanom, ale kuria diecezjalna nie zgodziła się na takie rozwiązanie i prznaczyła grunty i budynki dla przyszłej parafii oraz wyraziła gotowość wysłania do Urbanowic księdza, który stworzyłby nową wspólnotę parafialną. Prowincjał oo. Franciszkanów również nie zgodził się na tę darowiznę. | Pierwsze wzmianki o Urbanowicach pochodzą z 1295 roku. Ich założycielem był prawdopodobnie Komes Urban. Była to osada sąsiadująca z Jaroszowicami, należąca najpierw do parafii w Lędzinach, a następnie do Bierunia Starego. Starania o budowę kościoła mieszkańcy rozpoczęli w 1937 roku, tworząc komitet budowy z prezesem Walentym Biolikiem na czele. Początkowo planowano podarować odstąpione przez gminę budynki i grunty oo. Franciszkanom, ale kuria diecezjalna nie zgodziła się na takie rozwiązanie i prznaczyła grunty i budynki dla przyszłej parafii oraz wyraziła gotowość wysłania do Urbanowic księdza, który stworzyłby nową wspólnotę parafialną. Prowincjał oo. Franciszkanów również nie zgodził się na tę darowiznę. | ||
W imieniu mieszkańców urząd gminy zwrócił się z prośbą do | W imieniu mieszkańców urząd gminy zwrócił się z prośbą do bpa [[Adamski Stanisław|Stanisława Adamskiego]] o zezwolenie na utworzenie kaplicy. Na miejsce przybył budowniczy diecezjalny [[Affa Jan|Jan Affa ]] celem kontroli istniejących budynków i wyraził zgodę na zaadaptowanie ich na plebanię i tymczasową kaplicę, ale pod warunkiem ich przebudowy. Komitet wykonawczy wysłał w tym czasie list do proboszcza Bierunia Starego z prośbą o zezwolenie na budowę kościoła oraz pomoc i radę. Priorytetem stało się kupno pola pod budowę kościoła. Było to możliwe dzięki zgodzie kurii na zbiórkę pieniędzy i rozpoczęcie budowy. Nowym prezesem komitetu budowy został Franciszek Kost, jednak wybuch wojny uniemożliwił realizację planów. | ||
Po wojnie powróciły plany utworzenia placówki duszpasterskiej. Ich realizacją zajął się | Po wojnie powróciły plany utworzenia placówki duszpasterskiej. Ich realizacją zajął się ks. [[Trocha Jan|Jan Trocha ]] z Bierunia Starego, który postanowił odłączyć Urbanowice i Jaroszowice od macierzystej parafii i stworzyć nową placówkę w Urbanowicach. 18 września 1945 kuria diecezjalna mianowała ks. [[Siwoń Maksymilian| Maksymiliana Siwonia ]] z Bobrownik Śląskich lokalistą. Początkowo mieszkał on w Bieruniu Starym, a następnie w Urzędzie Gminnym. Swoje zadania rozpoczął od urządzenia tymczasowej kaplicy w sali Tomasza Droba przy ulicy Mikołowskiej (dzisiejsza Oświęcimska) i zorganizowania życia wspólnoty powstałej z ludności z wsi odłączonych od [[Parafia św. Bartłomieja w Bieruniu Starym| parafii św. Bartłomieja w Bieruniu Starym]] . Następnie, po otrzymaniu tytułu kuratusa w 1946 roku, ks. Siwoń zorganizował tymczasowy kościół pod wezwaniem św. Urbana, założył księgi parafialne oraz przygotował teren pod budowę nowego budynku. 28 kwietnia 1949 roku kuratusem został ks. [[Szkatuła Leon| Leon Szkatuła]] , którego zadaniem było wybudowanie nowego kościoła i zaplecza parafii. | ||
Na samym początku wznaczono teren pod cmentarz. Następnie rozpoczęto budowę kościoła, którego architektem został Henryk Gambiec z Ligoty, ale z powodu zastrzeżeń urzędu i władzy wojewódzkiej konieczne było wprowadzenie poprawek do projektu, czym zajął się Antoni Skoczylas z Olesna . Uroczystego poświęcenia kamienia węgielnego dokonał biskup Stanisław Adamski 14 maja 1950. Ziemię pod nową świątynię ofiarowali: Rozalia Szczygieł, spadkobiercy Jana Bulle, spadkobiercy Jana Loski, państwo Kozokowie oraz Długajczykowie . Kierownikiem budowy został inżynier Paweł Spojda z Olesna. Mimo trudności ze zdobyciem materiałów budowlanych w 1950 roku wzniesiono mury kościoła i przystąpiono do wznoszenia probostwa. Rok później w grudniu | Na samym początku wznaczono teren pod cmentarz. Następnie rozpoczęto budowę kościoła, którego architektem został [[Gambiec Henryk|Henryk Gambiec z Ligoty]] , ale z powodu zastrzeżeń urzędu i władzy wojewódzkiej konieczne było wprowadzenie poprawek do projektu, czym zajął się Antoni Skoczylas z Olesna . Uroczystego poświęcenia kamienia węgielnego dokonał biskup Stanisław Adamski 14 maja 1950. Ziemię pod nową świątynię ofiarowali: Rozalia Szczygieł, spadkobiercy Jana Bulle, spadkobiercy Jana Loski, państwo Kozokowie oraz Długajczykowie . Kierownikiem budowy został inżynier Paweł Spojda z Olesna. Mimo trudności ze zdobyciem materiałów budowlanych w 1950 roku wzniesiono mury kościoła i przystąpiono do wznoszenia probostwa. Rok później w grudniu ks. Leon Szkatuła wprowadził się na nową plebanię. Kolejnym etapem prac było wykańczanie wnętrza kościoła. Otynkowano wnętrze i wymurowano podstawę pod ołtarz. Wystrój kościoła, który można dziś podziwiać, świadczy o niezwykłej hojności i dbałości parafian o swoją świątynię. 8 sierpnia 1951 Rada Parafialna i wszyscy wierni zwrócili się do kurii diecezjalnej z prośbą, aby nowa świątynia była pod wezwaniem Matki Boskiej Pośredniczki Wszelkich Łask. Prośba została przyjęta pozytywnie i 16 września 1951 nastąpiło poświęcenie świątyni przez bpa [[Bieniek Juliusz|Juliusza Bieńka]]. Wtedy też miała miejsce pierwsza w urbanowickiej parafii wizytacja kanoniczna. | ||
Obecnie w parafii działają grupy dla dzieci, młodzieży oraz dorosłych. Chłopcy, którzy służą przy ołtarzu tworzą grupę ministrantów, zaś dziewczęta spotykają się, aby wspólnie się modlić, śpiewać i formować w grupie Dzieci Maryi. Spotkania młodzieżowe odbywają się w każdy piątek. Od października 1999 roku istnieje w parafii Wspólnota Róż Różańcowych, w ramach której działa 7 wspólnot modlitewnych. Naśladowcy św. Franciszka tworzą Franciszkański Zakon Świeckich. Pomocą dla księdza proboszcza jest istniejąca od października 2003 roku Rada Parafialna. Z urbanowickiej parafii wywodzi się czterech kapłanów: ks. prał. kan. Jan Drob (1976), ks. Andrzej Szorek (1978), ks. Marek Paszek (1989), ks. Dariusz Kreihs (1995). | Obecnie w parafii działają grupy dla dzieci, młodzieży oraz dorosłych. Chłopcy, którzy służą przy ołtarzu tworzą grupę ministrantów, zaś dziewczęta spotykają się, aby wspólnie się modlić, śpiewać i formować w grupie [[ Dzieci Maryi]] . Spotkania młodzieżowe odbywają się w każdy piątek. Od października 1999 roku istnieje w parafii Wspólnota Róż Różańcowych, w ramach której działa 7 wspólnot modlitewnych. Naśladowcy św. Franciszka tworzą Franciszkański Zakon Świeckich. Pomocą dla księdza proboszcza jest istniejąca od października 2003 roku Rada Parafialna. Z urbanowickiej parafii wywodzi się czterech kapłanów: ks. prał. kan.[[Drob Jan| Jan Drob ]] (1976), ks.[[ Szorek Andrzej| Andrzej Szorek ]] (1978), ks. [[Paszek Marek|Marek Paszek ]] (1989), ks. [[Kreihs Dariusz|Dariusz Kreihs ]] (1995). | ||
Parafia Matki Boskiej Pośredniczki Wszelkich Łask liczy około 3000 mieszkańców. Odpust parafialny jest obchodzony w 2 niedzielę maja. | Parafia Matki Boskiej Pośredniczki Wszelkich Łask liczy około 3000 mieszkańców. Odpust parafialny jest obchodzony w 2 niedzielę maja. | ||
Wersja z 10:20, 2 maj 2010
Pierwsze wzmianki o Urbanowicach pochodzą z 1295 roku. Ich założycielem był prawdopodobnie Komes Urban. Była to osada sąsiadująca z Jaroszowicami, należąca najpierw do parafii w Lędzinach, a następnie do Bierunia Starego. Starania o budowę kościoła mieszkańcy rozpoczęli w 1937 roku, tworząc komitet budowy z prezesem Walentym Biolikiem na czele. Początkowo planowano podarować odstąpione przez gminę budynki i grunty oo. Franciszkanom, ale kuria diecezjalna nie zgodziła się na takie rozwiązanie i prznaczyła grunty i budynki dla przyszłej parafii oraz wyraziła gotowość wysłania do Urbanowic księdza, który stworzyłby nową wspólnotę parafialną. Prowincjał oo. Franciszkanów również nie zgodził się na tę darowiznę.
W imieniu mieszkańców urząd gminy zwrócił się z prośbą do bpa Stanisława Adamskiego o zezwolenie na utworzenie kaplicy. Na miejsce przybył budowniczy diecezjalny Jan Affa celem kontroli istniejących budynków i wyraził zgodę na zaadaptowanie ich na plebanię i tymczasową kaplicę, ale pod warunkiem ich przebudowy. Komitet wykonawczy wysłał w tym czasie list do proboszcza Bierunia Starego z prośbą o zezwolenie na budowę kościoła oraz pomoc i radę. Priorytetem stało się kupno pola pod budowę kościoła. Było to możliwe dzięki zgodzie kurii na zbiórkę pieniędzy i rozpoczęcie budowy. Nowym prezesem komitetu budowy został Franciszek Kost, jednak wybuch wojny uniemożliwił realizację planów.
Po wojnie powróciły plany utworzenia placówki duszpasterskiej. Ich realizacją zajął się ks. Jan Trocha z Bierunia Starego, który postanowił odłączyć Urbanowice i Jaroszowice od macierzystej parafii i stworzyć nową placówkę w Urbanowicach. 18 września 1945 kuria diecezjalna mianowała ks. Maksymiliana Siwonia z Bobrownik Śląskich lokalistą. Początkowo mieszkał on w Bieruniu Starym, a następnie w Urzędzie Gminnym. Swoje zadania rozpoczął od urządzenia tymczasowej kaplicy w sali Tomasza Droba przy ulicy Mikołowskiej (dzisiejsza Oświęcimska) i zorganizowania życia wspólnoty powstałej z ludności z wsi odłączonych od parafii św. Bartłomieja w Bieruniu Starym . Następnie, po otrzymaniu tytułu kuratusa w 1946 roku, ks. Siwoń zorganizował tymczasowy kościół pod wezwaniem św. Urbana, założył księgi parafialne oraz przygotował teren pod budowę nowego budynku. 28 kwietnia 1949 roku kuratusem został ks. Leon Szkatuła , którego zadaniem było wybudowanie nowego kościoła i zaplecza parafii.
Na samym początku wznaczono teren pod cmentarz. Następnie rozpoczęto budowę kościoła, którego architektem został Henryk Gambiec z Ligoty , ale z powodu zastrzeżeń urzędu i władzy wojewódzkiej konieczne było wprowadzenie poprawek do projektu, czym zajął się Antoni Skoczylas z Olesna . Uroczystego poświęcenia kamienia węgielnego dokonał biskup Stanisław Adamski 14 maja 1950. Ziemię pod nową świątynię ofiarowali: Rozalia Szczygieł, spadkobiercy Jana Bulle, spadkobiercy Jana Loski, państwo Kozokowie oraz Długajczykowie . Kierownikiem budowy został inżynier Paweł Spojda z Olesna. Mimo trudności ze zdobyciem materiałów budowlanych w 1950 roku wzniesiono mury kościoła i przystąpiono do wznoszenia probostwa. Rok później w grudniu ks. Leon Szkatuła wprowadził się na nową plebanię. Kolejnym etapem prac było wykańczanie wnętrza kościoła. Otynkowano wnętrze i wymurowano podstawę pod ołtarz. Wystrój kościoła, który można dziś podziwiać, świadczy o niezwykłej hojności i dbałości parafian o swoją świątynię. 8 sierpnia 1951 Rada Parafialna i wszyscy wierni zwrócili się do kurii diecezjalnej z prośbą, aby nowa świątynia była pod wezwaniem Matki Boskiej Pośredniczki Wszelkich Łask. Prośba została przyjęta pozytywnie i 16 września 1951 nastąpiło poświęcenie świątyni przez bpa Juliusza Bieńka. Wtedy też miała miejsce pierwsza w urbanowickiej parafii wizytacja kanoniczna.
Obecnie w parafii działają grupy dla dzieci, młodzieży oraz dorosłych. Chłopcy, którzy służą przy ołtarzu tworzą grupę ministrantów, zaś dziewczęta spotykają się, aby wspólnie się modlić, śpiewać i formować w grupie Dzieci Maryi . Spotkania młodzieżowe odbywają się w każdy piątek. Od października 1999 roku istnieje w parafii Wspólnota Róż Różańcowych, w ramach której działa 7 wspólnot modlitewnych. Naśladowcy św. Franciszka tworzą Franciszkański Zakon Świeckich. Pomocą dla księdza proboszcza jest istniejąca od października 2003 roku Rada Parafialna. Z urbanowickiej parafii wywodzi się czterech kapłanów: ks. prał. kan. Jan Drob (1976), ks. Andrzej Szorek (1978), ks. Marek Paszek (1989), ks. Dariusz Kreihs (1995).
Parafia Matki Boskiej Pośredniczki Wszelkich Łask liczy około 3000 mieszkańców. Odpust parafialny jest obchodzony w 2 niedzielę maja.
Proboszczowie
- ks. Maksymilian Siwoń lokalita (1945-1946), kuratus (1946-1949)
- ks. Leon Szkatuła kuratus (1949-1957), proboszcz (1957-1975)
- ks. Stanisław Golasz (1975-1977)
- ks. Andrzej Sapiński (1977-1984)
- ks. Alfred Blaucik (1984-1994)
- ks. Albert Słupik administrator (1994-1996), proboszcz (1996-1998)
- ks. Alfred Blaucik tymczasowy administrator (1998-1999)
- ks. Józef Sinka (1999-nadal)
Bibliografia
Archiwum Parafii Matki Boskiej Pośredniczki Wszelkich Łask w Urbanowicach: Kronika parafialna; J. Pawliczek, Katalog Archidiecezji Katowickiej 2005, cz. II: Dekanaty i parafie, Katowice 2005; Strona internetowa: ww.urbanowice.parafia.info.pl.
| ||||||||||