Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Bukowie

Z e-ncyklopedia
Bukow1.jpg
Bukow2.jpg

Wieś Buków należała do parafii Lubomia. Pierwotnie Msze św. sprawowano w kaplicy z 1770 roku. W latach 1931-1933 wybudowano nowy, murowany, jednonawowy kościół, który został konsekrowany 9 sierpnia 1933. Stanowił filię parafii Lubomia. Osobny duszpasterz w Bukowie był od 1957 roku. Posługi duszpasterskie spełniał jako ksiądz komorant. 1 lutego 1959 ustanowiona została w Bukowie ekspozytura, a parafię erygowano 15 marca 1981.

Drewniana kaplica została wzniesiona w 1770 - data wycięta w nadprożu wejścia - w centrum wsi, na tzw. Kaczym Rynku. Orientowana, na planie prostokąta, od wschodu zamknięta trójbocznie. Przykryta dwuspadowym, gontowym dachem; od wschodu przechodzącym w wielospadowy i półszczytowy. Kalenica zwieńczona sześcioboczną sygnaturką z latarnią i baniastą kopułką. Na szczycie kula z blaszanym kogutem. Drzwi wejściowe posiadają okucia kowalskie. Jednoprzestrzenne wnętrze nakryte stropem płaskim. W środku skrzyniowy ołtarz z obrazem patronki kaplicy - Matki Bożej Różańcowej i polichromowaną figurą św. Izydora.

Proboszczowie

Bibliografia

Dekret erekcji parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Bukowie, WD 1981, nr 6, s. 136-137; A. Burda-Szostek, Jak wakacje to w Bukowie. Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Bukowie, GN 2006, nr 35, (dodatek katowicki), s. 14-15.