Parafia Matki Bożej Częstochowskiej w Wilchwach: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
mNie podano opisu zmian
Linia 4: Linia 4:
1 października 1951 bp [[Adamski Stanisław|Stanisław Adamski]] erygował publiczną kaplicę w sali u Blazego, którą wydzierżawiono specjalnie na ten cel. Kaplica miała gromadzić wiernych do czasu wybudowania kościoła. Nad postępem i pracami budowlanymi miał czuwać ks. [[Imiołczyk Wilhelm|Wilhelm Imiołczyk]], który od 27 grudnia 1951 był wikariuszem w Wodzisławiu Śląskim. Jemu to zlecono ten szczególny obowiązek. Imiołczyk zamieszkał w Wilchwach we wrześniu 1952 roku. Prowadził tam pracę duszpasterską z codzienną mszą świętą i zaczął zleconą mu budowę probostwa. Tymczasowy kościół urządzony na poddaszu probostwa poświęcono 22 listopada 1953.  
1 października 1951 bp [[Adamski Stanisław|Stanisław Adamski]] erygował publiczną kaplicę w sali u Blazego, którą wydzierżawiono specjalnie na ten cel. Kaplica miała gromadzić wiernych do czasu wybudowania kościoła. Nad postępem i pracami budowlanymi miał czuwać ks. [[Imiołczyk Wilhelm|Wilhelm Imiołczyk]], który od 27 grudnia 1951 był wikariuszem w Wodzisławiu Śląskim. Jemu to zlecono ten szczególny obowiązek. Imiołczyk zamieszkał w Wilchwach we wrześniu 1952 roku. Prowadził tam pracę duszpasterską z codzienną mszą świętą i zaczął zleconą mu budowę probostwa. Tymczasowy kościół urządzony na poddaszu probostwa poświęcono 22 listopada 1953.  


Kuracja w Wilchwach została ustanowiona 9 marca 1958. Z czasem jednak tymczasowy kościół na skutek szkód górniczych uległ zniszczeniu i trzeba było pomyśleć o nowym lokum. Po długich staraniach otrzymano zezwolenie na budowę nowego kościoła i probostwa.
Kuracja w Wilchwach została ustanowiona 9 marca 1958. Z czasem jednak przejściowa siedziba kościoła, na skutek szkód górniczych uległa zniszczeniu i trzeba było pomyśleć o nowym lokum. Po długich staraniach otrzymano zezwolenie na budowę nowego kościoła i probostwa.


==Nowy kościół z 1985 roku i jego wystrój==
==Nowy kościół z 1985 roku i jego wystrój==
Od marca 1967 roku nabożeństwa odprawiano ponownie w Sali u Blazego. Nowy kościół poświęcił 8 grudnia 1968 biskup katowicki [[Bednorz Herbert|Herbert Bednorz]]. Oprócz kościoła wybudowano także probostwo. W latach 1982-1984 rozbudowano ten kościół wraz z salkami katechetycznymi i dolnym kościołem św. Kazimierza Królewicza. Konsekracji kościoła dokonał 12 października 1985 bp [[Zimoń Damian|Damian Zimoń]]. Projektantem i konstruktorem był inż. [[Klimek Franciszek|Franciszek Klimek]] z Katowic, a wystrój kościoła zaprojektował miejscowy proboszcz ks. Bolesław Kopiec.
Od marca 1967 roku nabożeństwa odprawiano ponownie w Sali u Blazego. Nowy kościół poświęcił 8 grudnia 1968 biskup katowicki [[Bednorz Herbert|Herbert Bednorz]]. Oprócz kościoła wybudowano także probostwo. W latach 1982-1984 rozbudowano świątynię wraz z salkami katechetycznymi i dolnym kościołem św. Kazimierza Królewicza. Konsekracji dokonał 12 października 1985 bp [[Zimoń Damian|Damian Zimoń]]. Projektantem i konstruktorem był inż. [[Klimek Franciszek|Franciszek Klimek]] z Katowic, a wystrój kościoła zaprojektował miejscowy proboszcz [[Kopiec Bolesław|ks. Bolesław Kopiec]].


W 1999 roku, w związku z naprawami szkód górniczych przeprowadzono generalny remont i zmieniono kształt dachu kościoła. Nowy wystrój wnętrza zaprojektował ks. [[Czeglik Mirosław|Mirosław Czeglik]]. W 2000 roku założono witraże. 4 września 1991 bp Damian Zimoń erygował parafię w Wilchwach.  
W 1999 roku, w związku z naprawami szkód górniczych przeprowadzono generalny remont i zmieniono kształt dachu kościoła. Nowy wystrój wnętrza zaprojektował ks. [[Czeglik Mirosław|Mirosław Czeglik]]. W 2000 roku założono witraże. 4 września 1991 bp Damian Zimoń erygował parafię w Wilchwach.  

Wersja z 12:29, 16 maj 2010

Najwcześniejsza źródłowa wzmianka o Wilchwach pochodzi z około 1300 roku. Ich macierzystą parafią była parafia w Wodzisławiu Śląskim jako, że Wilchwy stanowiły dzielnicę Wodzisławia Śląskiego. Jednak z racji ciągłego rozwoju i przybywającej liczby mieszkańców, a także znacznej odległości od kościoła w Wodzisławiu, postanowiono utworzyć odrębną parafię w Wilchwach.

Kaplica i kościół z 1953 roku

1 października 1951 bp Stanisław Adamski erygował publiczną kaplicę w sali u Blazego, którą wydzierżawiono specjalnie na ten cel. Kaplica miała gromadzić wiernych do czasu wybudowania kościoła. Nad postępem i pracami budowlanymi miał czuwać ks. Wilhelm Imiołczyk, który od 27 grudnia 1951 był wikariuszem w Wodzisławiu Śląskim. Jemu to zlecono ten szczególny obowiązek. Imiołczyk zamieszkał w Wilchwach we wrześniu 1952 roku. Prowadził tam pracę duszpasterską z codzienną mszą świętą i zaczął zleconą mu budowę probostwa. Tymczasowy kościół urządzony na poddaszu probostwa poświęcono 22 listopada 1953.

Kuracja w Wilchwach została ustanowiona 9 marca 1958. Z czasem jednak przejściowa siedziba kościoła, na skutek szkód górniczych uległa zniszczeniu i trzeba było pomyśleć o nowym lokum. Po długich staraniach otrzymano zezwolenie na budowę nowego kościoła i probostwa.

Nowy kościół z 1985 roku i jego wystrój

Od marca 1967 roku nabożeństwa odprawiano ponownie w Sali u Blazego. Nowy kościół poświęcił 8 grudnia 1968 biskup katowicki Herbert Bednorz. Oprócz kościoła wybudowano także probostwo. W latach 1982-1984 rozbudowano świątynię wraz z salkami katechetycznymi i dolnym kościołem św. Kazimierza Królewicza. Konsekracji dokonał 12 października 1985 bp Damian Zimoń. Projektantem i konstruktorem był inż. Franciszek Klimek z Katowic, a wystrój kościoła zaprojektował miejscowy proboszcz ks. Bolesław Kopiec.

W 1999 roku, w związku z naprawami szkód górniczych przeprowadzono generalny remont i zmieniono kształt dachu kościoła. Nowy wystrój wnętrza zaprojektował ks. Mirosław Czeglik. W 2000 roku założono witraże. 4 września 1991 bp Damian Zimoń erygował parafię w Wilchwach.

Proboszczowie

Bibliografia

Dekret erekcyjny kuracji pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej w Wilchwach, WD 1958, nr 3, s. 60; J. Dudała, Była kopalnia, jest uczelnia. Parafia Matki Bożej Częstochowskiej w Wilchwach, GN 2006, nr 34, (dodatek katowicki), s. 14-15.