Parafia Królowej Apostołów w Rybniku: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
 
(drobne)
 
(Nie pokazano 37 wersji utworzonych przez 8 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
Nad parafią Królowej Apostołów pieczę sprawują ojcowie z [[Werbiści|Misyjnego Zgromadzenia Słowa Bożego]], zwani także Werbistami (od łac. nazwy Societas Verbi Divini). Rybnicka parafia jest jedną z trzynastu takich placówek w Polsce.  
[[Plik:Rybnik werb1.jpg|thumb|right]]
Jej historia rozpoczyna się 3 stycznia 1922, kiedy to został erygowany i oddany do działalności jeden z pierwszych domów ojców werbistów w odrodzonej Polsce. Początkowo miał być tylko miejscem redakcji misyjnych czasopism wydawanych przez zgromadzenie. Pierwszym jego rektorem został o. [[Sąsała Teodor|Teodor Sąsała]]. Jego następca, o. Puchała, razem z o. Drobnym, aby zapewnić utrzymanie placówce, powołał do istnienia specjalną spółkę pod nazwą: „Katolicka Drukarnia i Księgarnia Misyjna w Rybniku”. Wraz z nią powstała biblioteka wydawnictw dotyczących Śląska pod nazwą „Silesiaca” oraz pierwsze Muzeum Misyjne w Polsce.  
[[Plik:Rybnik werb2.jpg|thumb|right]]
Parafią Królowej Apostołów kierują ojcowie z [[Werbiści|Misyjnego Zgromadzenia Słowa Bożego]], zwani także werbistami (od łac. nazwy Societas Verbi Divini). Rybnicka parafia jest jedną z trzynastu takich placówek w Polsce.  
Jej historia rozpoczęła się 3 stycznia 1922, gdy erygowano i oddano do użytku jeden z pierwszych domów ojców werbistów w odrodzonej Polsce. Początkowo miał on być tylko miejscem redakcji misyjnych czasopism wydawanych przez zgromadzenie. Pierwszym redaktorem został [[Sąsała Teodor|o. Teodor Sąsała]]. Jego następca, o. Puchała razem z [[Drobny Emil|o. Drobnym]], aby zapewnić utrzymanie placówce, powołali do życia specjalną spółkę pod nazwą: '' Katolicka Drukarnia i Księgarnia Misyjna w Rybniku''. Razem z nią powstała biblioteka wydawnictw śląskoznawczych pod nazwą '' Silesiaca '' oraz pierwsze Muzeum Misyjne w Polsce. Następnie powołano do życia [[Niższe Seminarium Duchowne Ojców Werbistów w Rybniku|Niższe Seminarium Duchowne]]. 30 czerwca 1923 gościem w rybnickim Domu Misyjnym był kard. Dalbor, prymas Polski. W 1927 roku utworzono Polską Regię, a jej pierwszym regionałem został [[Herud Franciszek|o. Franciszek Herud]]. Od 1938 roku werbiści z Rybnika - jako pierwsi misjonarze - zaczęli wyjeżdżać w różne zakątki świata. Podczas II wojny światowej 44 rybnickich zakonników trafiło do obozów koncentracyjnych; 23 zginęło śmiercią męczeńską.  


Po II wojnie światowej zmienił się charakter placówki. Zamknięte zostało seminarium, biblioteka, oraz muzeum, a praca werbistów koncentrowała się już tylko na duszpasterstwie. Wtedy to zrodziła się myśl utworzenia nowej jednostki duszpasterskiej. Starania te uwieńczono powodzeniem 1 lutego 1952, kiedy to bp [[Adamski Stanisław|Stanisław Adamski]] powołał do istnienia kurację Królowej Apostołów, której pierwszym kuratusem został o. Joachimczyk.  
Po II wojnie światowej zmienił się charakter placówki. Zamknięto seminarium, bibliotekę oraz muzeum; a praca werbistów koncentrowała się tylko na duszpasterstwie. Wtedy to powstała myśl utworzenia parafii werbistowskiej. 1 lutego 1952 [[Adamski Stanisław|bp Stanisław Adamski]] powołał do istnienia [[Kuracja|kurację]] Królowej Apostołów, której pierwszym kuratusem został [[Joachimczyk Antoni|o. Joachimczyk]].  


Szybko wzrastające potrzeby, a także powiększająca się liczba wiernych, wpłynęła na decyzję o budowie kościoła. Pozwolenie Wojewódzkiego Urzędu do spraw Wyznań w Katowicach, a także zgoda prezydenta miasta Rybnika umożliwiła początek budowy świątyni według projektu mgra inż. R. Fojcika. W pracach brali udział parafianie, klerycy i nowicjusze zgromadzenia, ówczesny administrator o. [[Bajer Józef|Józef Bajer]], oraz rybniccy architekci, pod kierownictwem mgra inż. [[Mirecki Piotr|Piotra Mireckiego]]. 14 października 1979 został wmurowany kamień węgielny przez abpa Nowej Gwinei Leo Arkfelda. Ukoronowaniem zaś całości prac było poświęcenie gotowej już świątyni przez katowickiego sufragana ks. [[Kurpas Józef|Józefa Kurpasa]], 23 maja 1982.  
Rozwój form duszpasterstwa - głośne stały się rekolekcje werbistów w tzw. '' Juliuszu '' oraz płomienne kazania [[Tatarczyk Józef|o. Józefa Tatarczyka]] - a także powiększająca się liczba wiernych wpłynęły na decyzję o budowie kościoła. 9 września 1975 uzyskano zezwolenie Wojewódzkiego Urzędu do Spraw Wyznań w Katowicach oraz zgodę prezydenta miasta Rybnika na budowę obiektu sakralnego według projektu mgra inż. R. Fojcika. W pracach, które rozpoczęto 27 czerwca 1978 brali udział parafianie, klerycy i nowicjusze zgromadzenia. Kierował nimi ówczesny administrator [[Bajer Józef|o. Józef Bajer]] oraz rybniccy architekci na czele z inż. [[Mirecki Piotr|Piotrem Mireckim]]. 14 października 1979 abp Nowej Gwinei Leo Arkfeld wmurował kamień węgielny. 23 maja 1982 katowicki sufragan [[Kurpas Józef|bp Józef Kurpas]] poświęcił nowy kościół. 5 grudnia 1984 [[Bednorz Herbert|bp Herbert Bednorz]] potwierdził dekretem fakt istnienia [[Parafia|parafii]] przy kościele Królowej Apostołów. 20 października 2012 obchodziła ona potrójny jubileusz : 90-lecia pobytu werbistów w Rybniku, 60-lecia powstania parafii i 30-lecia poświęcenia kościoła.
Niedługo potem, bo 5 grudnia 1984, bp [[Bednorz Herbert|Herbert Bednorz]] dekretem potwierdził fakt istnienia parafii przy kościele pod wezwaniem Królowej Apostołów.  
 
Obecnie, w parafii liczącej 4000 wiernych, pracują siostry [[Urszulanki - Rybnik|urszulanki]] i [[boromeuszki]]. Przy parafii prowadzone jest duszpasterstwo głuchoniemych, całodzienna wieczna adoracja, oraz stały konfesjonał.  


Obecnie wspólnota liczy ok. 4. tys. parafian. Na jej terenie pracują siostry [[Urszulanki - Rybnik|urszulanki]], a bezpośrednio w jej funkcjonowaniu pomagają siostry [[Boromeuszki w Rybniku|boromeuszki]]. Przy parafii działa także duszpasterstwo głuchoniemych, całodzienna wieczna adoracja oraz stały konfesjonał. W kaplicy w Domu Misyjnym znajdują się relikwie [[Św. Antoni Padewski|św. Antoniego]] i [[Św. Bartłomiej|św. Bartłomieja]]. Relikwie Krzyża Św. zostały umieszczone w kościele.
==Stowarzyszenia działające na terenie parafii==
*[[Dzieci Maryi]]
*Złote Ziarno
*Parafialny Zespół Charytatywny
*Grupa Miłosierdzia
*Grupa Seniorów
*Rodzina Radia Maryja
*Liturgiczna Służba Ołtarza
*Wspólnota Modlitewno-Ewangelizacyjna EMAUS
*Grupa Odrodzenia
==Proboszczowie==
==Proboszczowie==
*[[Joachimczyk Antoni|o. Antoni Joachimczyk SVD]] kuratus (1952–1961)
*[[Joachimczyk Antoni|o. Antoni Joachimczyk SVD]] kuratus (1952-1961)
*[[Arlik Józef|o. Józef Arlik SVD]] administrator (1961–1969)  
*[[Arlik Józef|o. Józef Arlik SVD]] administrator (1961-1969)  
*[[Zalejski Stanisław|o. Stanisław Zalejski]] administrator (1969–1978)  
*[[Zalejski Stanisław|o. Stanisław Zalejski]] administrator (1969-1978)  
*[[Bajer Józef |o. Józef Bajer SVD]] (1978–1986)  
*[[Bajer Józef |o. Józef Bajer SVD]] (1978-1986)  
*[[Dłużniewski Alojzy|o. Alojzy Dłużniewski SVD]] (1986–1989)
*[[Dłużniewski Alojzy|o. Alojzy Dłużniewski SVD]] (1986-1989)
*[[Halszka Rufin|o. Rufin Halszka SVD]] (1989–1998)  
*[[Halszka Rufin|o. Rufin Halszka SVD]] (1989-1998)  
*[[Bzik Józef |o. Józef Bzik SVD]](1998–2007)  
*[[Bzik Józef |o. Józef Bzik SVD]] (1998-2007)  
*[[Duk K. |o. K. Duk SVD]] (2007–nadal)  
*[[Duk Konrad|o. Konrad Duk SVD]] (2007-2013)
 
*[[Pilek Jan|o. Jan Pilek SVD]] (2013-2019)
*[[Adamczyk Marek|o. Marek Adamczyk SVD]] (2019-nadal)  
==Bibliografia==
==Bibliografia==
O. Roman Malek SVD, Werbiści w Polsce, Pieniężno 1982; Schematyzm archidiecezji katowickiej 1993, Katowice 1993.
Dekret o zmianie granic parafii, WD 1958, nr 7, s. 138; Werbiści w Polsce, red. R. Malek, Pieniężno 1982, s. 47-50; Schematyzm 1993; A. Burda, Misyjna wspólnota. Rybnik-parafia Królowej Apostołów, GN 1997, nr 9 (dodatek katowicki), s. 13; A. Burda-Szostek, U misjonarzy, GN 2005, nr 14 (dodatek katowicki), s. 6; D. Głazek, Domus Celeberrima. Architektura sakralna (katolicka) w przemysłowej części Górnego Śląska 1870-1914, Katowice 2003, s. 230; Werbiści w Polsce, red. R. Malek, Pieniężno 1982, s. 47-50; M. Sarapkiewicz, Tradycja pokoleń, "Tygodnik Rybnicki" 2012, nr 14 (282), s. 17; Taż, Relikwie i niesamowite historie z Fatimy, "Tygodnik Rybnicki" 2012, nr 15 (283), s. 15.  
 
{{Dekanaty}}
{{Dekanaty}}
[[Kategoria:Parafie - R|Rybnik Krolowej]]
[[Kategoria:Parafie - R|Rybnik Królowej]]
[[Kategoria:Dekanat Rybnik|Rybnik]]
[[Kategoria:Dekanat Rybnik|Rybnik]]
[[Kategoria:Werbiści]]
[[Kategoria:Rybnik]]

Aktualna wersja na dzień 18:26, 3 sie 2023

Rybnik werb1.jpg
Rybnik werb2.jpg

Parafią Królowej Apostołów kierują ojcowie z Misyjnego Zgromadzenia Słowa Bożego, zwani także werbistami (od łac. nazwy Societas Verbi Divini). Rybnicka parafia jest jedną z trzynastu takich placówek w Polsce. Jej historia rozpoczęła się 3 stycznia 1922, gdy erygowano i oddano do użytku jeden z pierwszych domów ojców werbistów w odrodzonej Polsce. Początkowo miał on być tylko miejscem redakcji misyjnych czasopism wydawanych przez zgromadzenie. Pierwszym redaktorem został o. Teodor Sąsała. Jego następca, o. Puchała razem z o. Drobnym, aby zapewnić utrzymanie placówce, powołali do życia specjalną spółkę pod nazwą: Katolicka Drukarnia i Księgarnia Misyjna w Rybniku. Razem z nią powstała biblioteka wydawnictw śląskoznawczych pod nazwą Silesiaca oraz pierwsze Muzeum Misyjne w Polsce. Następnie powołano do życia Niższe Seminarium Duchowne. 30 czerwca 1923 gościem w rybnickim Domu Misyjnym był kard. Dalbor, prymas Polski. W 1927 roku utworzono Polską Regię, a jej pierwszym regionałem został o. Franciszek Herud. Od 1938 roku werbiści z Rybnika - jako pierwsi misjonarze - zaczęli wyjeżdżać w różne zakątki świata. Podczas II wojny światowej 44 rybnickich zakonników trafiło do obozów koncentracyjnych; 23 zginęło śmiercią męczeńską.

Po II wojnie światowej zmienił się charakter placówki. Zamknięto seminarium, bibliotekę oraz muzeum; a praca werbistów koncentrowała się tylko na duszpasterstwie. Wtedy to powstała myśl utworzenia parafii werbistowskiej. 1 lutego 1952 bp Stanisław Adamski powołał do istnienia kurację Królowej Apostołów, której pierwszym kuratusem został o. Joachimczyk.

Rozwój form duszpasterstwa - głośne stały się rekolekcje werbistów w tzw. Juliuszu oraz płomienne kazania o. Józefa Tatarczyka - a także powiększająca się liczba wiernych wpłynęły na decyzję o budowie kościoła. 9 września 1975 uzyskano zezwolenie Wojewódzkiego Urzędu do Spraw Wyznań w Katowicach oraz zgodę prezydenta miasta Rybnika na budowę obiektu sakralnego według projektu mgra inż. R. Fojcika. W pracach, które rozpoczęto 27 czerwca 1978 brali udział parafianie, klerycy i nowicjusze zgromadzenia. Kierował nimi ówczesny administrator o. Józef Bajer oraz rybniccy architekci na czele z inż. Piotrem Mireckim. 14 października 1979 abp Nowej Gwinei Leo Arkfeld wmurował kamień węgielny. 23 maja 1982 katowicki sufragan bp Józef Kurpas poświęcił nowy kościół. 5 grudnia 1984 bp Herbert Bednorz potwierdził dekretem fakt istnienia parafii przy kościele Królowej Apostołów. 20 października 2012 obchodziła ona potrójny jubileusz : 90-lecia pobytu werbistów w Rybniku, 60-lecia powstania parafii i 30-lecia poświęcenia kościoła.

Obecnie wspólnota liczy ok. 4. tys. parafian. Na jej terenie pracują siostry urszulanki, a bezpośrednio w jej funkcjonowaniu pomagają siostry boromeuszki. Przy parafii działa także duszpasterstwo głuchoniemych, całodzienna wieczna adoracja oraz stały konfesjonał. W kaplicy w Domu Misyjnym znajdują się relikwie św. Antoniego i św. Bartłomieja. Relikwie Krzyża Św. zostały umieszczone w kościele.

Stowarzyszenia działające na terenie parafii

  • Dzieci Maryi
  • Złote Ziarno
  • Parafialny Zespół Charytatywny
  • Grupa Miłosierdzia
  • Grupa Seniorów
  • Rodzina Radia Maryja
  • Liturgiczna Służba Ołtarza
  • Wspólnota Modlitewno-Ewangelizacyjna EMAUS
  • Grupa Odrodzenia

Proboszczowie

Bibliografia

Dekret o zmianie granic parafii, WD 1958, nr 7, s. 138; Werbiści w Polsce, red. R. Malek, Pieniężno 1982, s. 47-50; Schematyzm 1993; A. Burda, Misyjna wspólnota. Rybnik-parafia Królowej Apostołów, GN 1997, nr 9 (dodatek katowicki), s. 13; A. Burda-Szostek, U misjonarzy, GN 2005, nr 14 (dodatek katowicki), s. 6; D. Głazek, Domus Celeberrima. Architektura sakralna (katolicka) w przemysłowej części Górnego Śląska 1870-1914, Katowice 2003, s. 230; Werbiści w Polsce, red. R. Malek, Pieniężno 1982, s. 47-50; M. Sarapkiewicz, Tradycja pokoleń, "Tygodnik Rybnicki" 2012, nr 14 (282), s. 17; Taż, Relikwie i niesamowite historie z Fatimy, "Tygodnik Rybnicki" 2012, nr 15 (283), s. 15.