Parafia św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Lasowicach

Z e-ncyklopedia

Lasowice stanowią dzielnicę miasta Tarnowskie Góry. Przypuszczalnie istniały już w połowie XIV wieku. Najważniejszym źródłem historycznym mówiącym o najwcześniejszych dziejach Lasowic jest dokument biskupa krakowskiego, kanclerza królestwa, Wojciecha Jastrzębca z 15 kwietnia 1415, w którym ustanawia nową parafię w Starych Tarnowicach, do których przyłączył również Lasowice. Rodowód Lasowic jest przede wszystkim pisany kopalnictwem. Wydobywano tutaj rudy ołowiu, srebra, cynku, żelaza. Początkowo Lasowice należały do parafii świętego Mikołaja w Reptach Śląskich. Od 1415 roku Lasowice zostały przydzielone do parafii świętego Marcina w Starych Tarnowicach.

Kościół i jego wyposażenie

Stały wzrost mieszkańców sprawił że osada ta chciała stać się samodzielną parafią. Uzyskano na ten cel od hrabiego Edwina Henkla von Donnersmarcka z Nakła Śląskiego zabudowanie gospodarcze. Po adaptacji tego obiektu do nowych zadań 7 lutego 1926 tymczasowy kościół został poświęcony ku czci świętej Katarzyny dziewicy i męczennicy patronki kolejarzy. Hrabia podarował ten budynek początkowo tylko na 15 lat. Do tego czasu w Lasowicach miał powstać kościół.

Proboszcz Twórz ze Starych Tarnowic wypożyczył swoim dotychczasowym lasowickim parafianom ławki ze starego kościoła św. Marcina, stacje Drogi Krzyżowej. Ks. proboszcz Wallach w 1928 roku dobudował do kościoła dodatkową część oraz nową wieżę. W 1966 roku przebudowano prezbiterium i powiększono zakrystię. Nowe ławki i stacje Drogi Krzyżowej nabyto w 1967 roku. W 1975 roku zakupiono organy elektroniczne.


Wraz z rozwojem przemysłu i wzrostem ludności powstał plan budowy nowego kościoła. W lipcu 1945 roku ksiądz proboszcz Ottawa wystosował w imieniu parafii pismo do Wojewódzkiego Urzędu Ziemskiego w Katowicach, aby parcele darowane parafii przez hrabiego Donnersmarcka zostały potwierdzone urzędowo iż są własnością parafii lasowickiej. 17 maja 1983 nastąpiło uroczyste poświęcenie placu pod budowę nowego kościoła. Budowę nowego kościoła rozpoczął w 1984 roku proboszcz Józef Kocjan. Kamień węgielny pod budowę lasowickiej świątyni poświęcony przez pap. Jana Pawła II został wmurowany 16 kwietnia 1994 . W 1995 roku odprawiono pierwszą pasterkę. Dnia 22 listopada 1997 bp gliwicki Jan Wieczorek poświęcił uroczyście tę kaplicę i dom parafialny. 6 listopada 1999 odbyło się uroczyste poświęcenie lasowickiej świątyni.

Centralnym punktem kościoła jest ołtarz główny. Jest on zbudowany z głazu marmurowego „Carrary” z dolomitów włoskich. Wyrzeźbił go Michał Ney z Szydłowca. Tabernakulum zostało wykonane przez Henryka Kopycioka z Katowic. W prezbiterium również znajduje się oryginalna figura Pana Jezusa, którą zaprojektował i wyrzeźbił Z. Brachmański. 25 października 1999 kościół lasowicki wzbogacił się o rzeźbę św. Katarzyny, którą wyrzeźbił również Z. Brachmański. Witraże zaprojektował Werner Lubos, wykonane w krakowskiej firmie witrażowej rodziny Zorzyckich. Stacje Drogi Krzyżowej są dziełem Z. Brachmańskiego. W 1951 roku zostały poświęcone trzy dzwony. Do powstania dzwonów w nowym kościele użyto starych, z 1951 roku. Krzyż na dzwonnicy ofiarowali hutnicy „Huty Cynku – Miasteczko Śląskie”. Uroczystego poświęcenia dzwonów dokonał pomocniczy biskup gliwicki Gerard Kusz w dniu 4 maja 1997 w uroczystość św. Floriana.

Proboszczowie

Bibliografia

Ks. Herbert Jeziorski, Kościoły i parafie rzymskokatolickie na ziemi tarnogórskiej, Tarnowskie Góry 2006, s. 68 – 74; Ks. Herbert Jeziorski, Kościół świętej Katarzyny Aleksandryjskiej w Lasowicach. Zarys dziejów, Tarnowskie Góry 2010; http://www.kuria.gliwice.pl/kuria/index.php?akcja=parafia&ID=109 [31.08.2011]; http://lasowice.pl/nowa/historia.php [31.08.2011].