Parafia św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Lasowicach: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
Linia 2: Linia 2:


== Kościół i jego wyposażenie  ==
== Kościół i jego wyposażenie  ==
Stały wzrost mieszkańców sprawił że osada ta chciała stać się samodzielną parafią. Uzyskano na ten cel od hrabiego Edwina Henkla von Donnersmarcka z Nakła Śląskiego zabudowanie gospodarcze. Po adaptacji tego obiektu do nowych zadań 7 lutego 1926   tymczasowy kościół został poświęcony ku czci świętej Katarzyny dziewicy i męczennicy patronki kolejarzy. Hrabia podarował ten budynek początkowo tylko na 15 lat. Do tego czasu w Lasowicach miał powstać kościół.
Stały wzrost liczby mieszkańców sprawił, że poczyniono starania o to, aby zostać samodzielną parafią. Uzyskano na ten cel od hrabiego Edwina Henkla von Donnersmarcka z Nakła Śląskiego na 15-letnią dzierżawę zabudowanie gospodarcze. Po adaptacji tego obiektu do nowych celów 7 lutego 1926 kościół tymczasowy otrzymał wezwanie św. Katarzyny, patronki kolejarzy.    


Proboszcz Twórz ze Starych Tarnowic wypożyczył swoim dotychczasowym lasowickim parafianom  ławki ze starego kościoła św.  Marcina, stacje Drogi Krzyżowej. Ks.  proboszcz Wallach w 1928 roku dobudował do kościoła dodatkową część oraz nową wieżę.  W 1966 roku przebudowano prezbiterium i powiększono zakrystię. Nowe ławki i stacje Drogi Krzyżowej nabyto w 1967 roku.  W 1975 roku zakupiono organy elektroniczne.  
Dzięki staraniom proboszcza Twórza ze Starych Tarnowic trafiły tutaj ławki oraz stacje Drogi Krzyżowej ze starego kościoła św.  Marcina. Z kolei proboszcz Wallach w 1928 roku dobudował część dodatkową, a także postawił nową wieżę.  W 1966 roku przebudowano prezbiterium i powiększono zakrystię. Nowe ławki i stacje Drogi Krzyżowej zakupiono w 1967 roku.  W 1975 roku kupiono organy elektroniczne.  


Wraz z rozwojem przemysłu i wzrostem ludności powstał plan budowy nowego kościoła.  W lipcu 1945 roku proboszcz Ottawa wystosował w imieniu parafii pismo do Wojewódzkiego Urzędu Ziemskiego w Katowicach. Zabiegał w nim o to, aby parcele darowane parafii przez hrabiego Donnersmarcka urzędowo zatwierdzono, jako własność parafii lasowickiej. 17 maja 1983  nastąpiło uroczyste poświęcenie placu pod budowę nowego kościoła.  Budowę nowego kościoła rozpoczął w 1984 roku proboszcz  [[Kocjan Józef|Józef Kocjan]]. Kamień węgielny pod budowę lasowickiej świątyni poświęcony przez pap.  [[Jan Paweł II|Jana Pawła II]] został  wmurowany 16 kwietnia 1994 . W 1995 roku odprawiono pierwszą pasterkę. Dnia 22 listopada 1997 bp gliwicki  [[Wieczorek Jan|Jan Wieczorek]] poświęcił uroczyście tę kaplicę i dom parafialny. 6 listopada 1999  odbyło się uroczyste poświęcenie lasowickiej świątyni.


Wraz z rozwojem przemysłu i wzrostem ludności powstał plan budowy nowego kościoła.  W lipcu 1945 roku ksiądz proboszcz Ottawa wystosował w imieniu parafii pismo do Wojewódzkiego Urzędu Ziemskiego w Katowicach, aby parcele darowane parafii przez hrabiego Donnersmarcka zostały potwierdzone urzędowo iż są własnością parafii lasowickiej. 17 maja 1983  nastąpiło uroczyste poświęcenie placu pod budowę nowego kościoła.  Budowę nowego kościoła rozpoczął w 1984 roku proboszcz  [[Kocjan Józef|Józef Kocjan]]. Kamień węgielny pod budowę lasowickiej świątyni poświęcony przez pap.  [[Jan Paweł II|Jana Pawła II]] został  wmurowany 16 kwietnia 1994 . W 1995 roku odprawiono pierwszą pasterkę. Dnia 22 listopada 1997 bp gliwicki  [[Wieczorek Jan|Jan Wieczorek]] poświęcił uroczyście tę kaplicę i dom parafialny. 6 listopada 1999  odbyło się uroczyste poświęcenie lasowickiej świątyni.
Centralnym punktem kościoła jest ołtarz główny. Jest on zbudowany z głazu marmurowego „Carrary” z dolomitów włoskich. Wyrzeźbił go Michał Ney z Szydłowca.  Tabernakulum zostało wykonane przez Henryka Kopycioka z Katowic.  W prezbiterium również znajduje się oryginalna figura Pana Jezusa, którą zaprojektował i  wyrzeźbił Z. Brachmański.  25 października 1999 kościół lasowicki wzbogacił się o  rzeźbę św.  Katarzyny,  którą wyrzeźbił również Z. Brachmański. Witraże zaprojektował  Werner Lubos,  wykonane w krakowskiej firmie witrażowej rodziny Zorzyckich.  Stacje Drogi Krzyżowej są dziełem  Z. Brachmańskiego.  W 1951 roku zostały poświęcone  trzy  dzwony. Do powstania dzwonów w nowym kościele użyto  starych,  z 1951 roku.  Krzyż na dzwonnicy ofiarowali hutnicy „Huty Cynku – Miasteczko Śląskie”. Uroczystego poświęcenia dzwonów dokonał pomocniczy biskup gliwicki Gerard Kusz w dniu 4 maja 1997  w uroczystość św.  Floriana.
 
Centralnym punktem kościoła jest ołtarz główny. Jest on zbudowany z głazu marmurowego „Carrary” z dolomitów włoskich. Wyrzeźbił go Michał Ney z Szydłowca.  Tabernakulum zostało wykonane przez Henryka Kopycioka z Katowic.  W prezbiterium również znajduje się oryginalna figura Pana Jezusa, którą zaprojektował i  wyrzeźbił Z. Brachmański.  25 października 1999 kościół lasowicki wzbogacił się o  rzeźbę św.  Katarzyny,  którą wyrzeźbił również Z. Brachmański. Witraże zaprojektował  Werner Lubos,  wykonane w krakowskiej firmie witrażowej rodziny Zorzyckich.  Stacje Drogi Krzyżowej są dziełem  Z. Brachmańskiego.  W 1951 roku zostały poświęcone  trzy  dzwony. Do powstania dzwonów w nowym kościele użyto  starych,  z 1951 roku.  Krzyż na dzwonnicy ofiarowali hutnicy „Huty Cynku – Miasteczko Śląskie”. Uroczystego poświęcenia dzwonów dokonał pomocniczy biskup gliwicki Gerard Kusz w dniu 4 maja 1997  w uroczystość św.  Floriana.  


== Proboszczowie ==
== Proboszczowie ==

Wersja z 23:40, 27 lis 2011

Lasowice stanowią dzielnicę miasta Tarnowskie Góry i przypuszczalnie istniały już w połowie XIV wieku, należąc do parafii Św. Mikołaja w Reptach Śląskich. Jedna z pierwszych wzmianek o miejscowości pojawiła się w dokumencie wystawionym 15 kwietnia 1415 przez biskupa krakowskiego Wojciecha Jastrzębca. Ustanowił on parafię parafię Św. Mikołaja w Starych Tarnowicach, do której przyłączył również Lasowice. Na terenie osady wydobywano rudy ołowiu, srebra, cynku, żelaza.

Kościół i jego wyposażenie

Stały wzrost liczby mieszkańców sprawił, że poczyniono starania o to, aby zostać samodzielną parafią. Uzyskano na ten cel od hrabiego Edwina Henkla von Donnersmarcka z Nakła Śląskiego na 15-letnią dzierżawę zabudowanie gospodarcze. Po adaptacji tego obiektu do nowych celów 7 lutego 1926 kościół tymczasowy otrzymał wezwanie św. Katarzyny, patronki kolejarzy.

Dzięki staraniom proboszcza Twórza ze Starych Tarnowic trafiły tutaj ławki oraz stacje Drogi Krzyżowej ze starego kościoła św. Marcina. Z kolei proboszcz Wallach w 1928 roku dobudował część dodatkową, a także postawił nową wieżę. W 1966 roku przebudowano prezbiterium i powiększono zakrystię. Nowe ławki i stacje Drogi Krzyżowej zakupiono w 1967 roku. W 1975 roku kupiono organy elektroniczne.

Wraz z rozwojem przemysłu i wzrostem ludności powstał plan budowy nowego kościoła. W lipcu 1945 roku proboszcz Ottawa wystosował w imieniu parafii pismo do Wojewódzkiego Urzędu Ziemskiego w Katowicach. Zabiegał w nim o to, aby parcele darowane parafii przez hrabiego Donnersmarcka urzędowo zatwierdzono, jako własność parafii lasowickiej. 17 maja 1983 nastąpiło uroczyste poświęcenie placu pod budowę nowego kościoła. Budowę nowego kościoła rozpoczął w 1984 roku proboszcz Józef Kocjan. Kamień węgielny pod budowę lasowickiej świątyni poświęcony przez pap. Jana Pawła II został wmurowany 16 kwietnia 1994 . W 1995 roku odprawiono pierwszą pasterkę. Dnia 22 listopada 1997 bp gliwicki Jan Wieczorek poświęcił uroczyście tę kaplicę i dom parafialny. 6 listopada 1999 odbyło się uroczyste poświęcenie lasowickiej świątyni.

Centralnym punktem kościoła jest ołtarz główny. Jest on zbudowany z głazu marmurowego „Carrary” z dolomitów włoskich. Wyrzeźbił go Michał Ney z Szydłowca. Tabernakulum zostało wykonane przez Henryka Kopycioka z Katowic. W prezbiterium również znajduje się oryginalna figura Pana Jezusa, którą zaprojektował i wyrzeźbił Z. Brachmański. 25 października 1999 kościół lasowicki wzbogacił się o rzeźbę św. Katarzyny, którą wyrzeźbił również Z. Brachmański. Witraże zaprojektował Werner Lubos, wykonane w krakowskiej firmie witrażowej rodziny Zorzyckich. Stacje Drogi Krzyżowej są dziełem Z. Brachmańskiego. W 1951 roku zostały poświęcone trzy dzwony. Do powstania dzwonów w nowym kościele użyto starych, z 1951 roku. Krzyż na dzwonnicy ofiarowali hutnicy „Huty Cynku – Miasteczko Śląskie”. Uroczystego poświęcenia dzwonów dokonał pomocniczy biskup gliwicki Gerard Kusz w dniu 4 maja 1997 w uroczystość św. Floriana.

Proboszczowie

Bibliografia

Ks. Herbert Jeziorski, Kościoły i parafie rzymskokatolickie na ziemi tarnogórskiej, Tarnowskie Góry 2006, s. 68 – 74; Ks. Herbert Jeziorski, Kościół świętej Katarzyny Aleksandryjskiej w Lasowicach. Zarys dziejów, Tarnowskie Góry 2010; http://www.kuria.gliwice.pl/kuria/index.php?akcja=parafia&ID=109 [31.08.2011]; http://lasowice.pl/nowa/historia.php [31.08.2011].

Źródło: „https://silesia.edu.pl/index.php?title=Parafia_św._Katarzyny_Aleksandryjskiej_w_Lasowicach&oldid=41744”