Parafia św. Jerzego w Dębieńsku

Opis kościoła z XVII wieku

Kościół zbudowany był z drewna. Strop wykonany był z drewnianych pomalowanych belek, zaś podłoga wyłożona była cegłami. Wewnątrz kościół ozdobiony był obrazami, ołtarzami i chórem pomalowanym i pozłoconym, w którym znajdował się sześciogłosowy pozytyw organowy, rzeźbiony i pozłocony. Dzwonnica drewniana przy kościele położona była osobno. W niej znajdowały się dwa dzwony, trzeci był w wieżyczce nad kościołem. Wokół świątyni położony był cmentarz wraz z kostnicą, otoczony ogrodzeniem z belek drewnianych. W prezbiterium znajdował się obraz przedstawiający wyobrażenie Matki Boskiej Wniebowziętej. Do kościoła przylegała kaplica wzniesiona przez barona Jerzego Welczek. Pod nią znajdowała się krypta, w której chowano zmarłych z rodu Welczek. W tej kaplicy znajdował się poświęcony ołtarz wraz z antypedium, na którym proboszcz zgodnie z fundacją Jerzego Welczek sprawował w każdą środę i sobotę mszę za zmarłych. Tabernakulum było rzeźbione z drewna i pozłocone, a chrzcielnica była wykonana z kamienia.

Proboszczowie

• ks. Teofil Kocurek (1923-1938)
• ks. Konstanty Kubitza (1938-1940)
• ks. Konstanty Niechoj substytut (1940-1955)
• ks. Henryk Rothkegel (1955-1959)
• ks. Jerzy Guttry (1959-1978)
• ks. Emanuel Francus (1978-1984)
• ks. Teofil Grzesica (1984-1989)
• ks. Józef Adamczyk (1989-2003)
• ks. Roman Kiwadowicz (2003-nadal)

Bibliografia

R. Cop, Stosunki wyznaniowe w archiprezbiteracie gliwickim w XVII wieku, Katowice 2008, pr. mgr Biblioteka WTL; B. Profaska, Dzieje Dębieńska, Czerwionka-Leszczyny 1998.