Parafia św. Jana Nepomucena w Łagiewnikach: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(uzupełnienie) |
||
Linia 24: | Linia 24: | ||
*[[Józefowicz Jerzy|ks. Jerzy Józefowicz]] administrator (1953-1955), proboszcz (1955-1981) | *[[Józefowicz Jerzy|ks. Jerzy Józefowicz]] administrator (1953-1955), proboszcz (1955-1981) | ||
*[[Szkrobka Alfred|ks. Alfred Szkróbka]] (1981-2005) | *[[Szkrobka Alfred|ks. Alfred Szkróbka]] (1981-2005) | ||
*[[Moroń Jacek|ks. Jacek Moroń]] (2005-nadal) | *[[Moroń Jacek|ks. Jacek Moroń]] (2005-2019) | ||
*[[Oleś Jarosław|ks. Jarosław Oleś]] (2019-nadal) | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Zmiana przynależności dekanalnej parafii Łagiewniki, WD 1960, nr 11-12, s. 268; J. Drabina, Miasta śląskie w średniowieczu, Katowice 1987, s. 46-76; A. Szkróbka, 100 lat Kościoła Łagiewnickiego, Bytom - Łagiewniki 1994; A. Szkróbka, Tajemnice Łagiewnickiego Kościoła, Bytom - Łagiewniki 1996, s. 20-23; Strona parafii: [http://www.nepomucen.pl/]. | Zmiana przynależności dekanalnej parafii Łagiewniki, WD 1960, nr 11-12, s. 268; J. Drabina, Miasta śląskie w średniowieczu, Katowice 1987, s. 46-76; A. Szkróbka, 100 lat Kościoła Łagiewnickiego, Bytom - Łagiewniki 1994; A. Szkróbka, Tajemnice Łagiewnickiego Kościoła, Bytom - Łagiewniki 1996, s. 20-23; Strona parafii: [http://www.nepomucen.pl/]. |
Wersja z 15:49, 7 cze 2019
Łagiewniki w 1254 roku zostały włączone do nowo ustanowionego miasta Bytom. Dzielnica ta leżała na szlaku handlowym, który ciągnął się na południe Europy. Sam obszar Łagiewnik był bardzo rozległy, bowiem południowe pastwiska i lasy sięgały aż po Hajduki (Chorzów Batory) i rzekę Roździankę (obecnie Rawa). Na północ ciągnęły się pod Rozbark i wyschnięte obecnie źródła Jacka.
Do połowy XIX wieku Łagiewniki były osadą o charakterze rolniczym. Pierwszą powstałą tu kopalnią była "Florentyna" założona w 1823 roku. Następnie powstały huty "Hubertus" i "Zygmunt". Na tym terenie istniały także kamieniołomy i wapienniki.
Pierwszymi misjonarzami, którzy działali na terenie Łagiewnik mieli być byli św. Cyryl i Metody. Do dzisiaj na pamiątkę ich pobytu tutaj stoi krzyż w najwyższym punkcie Łagiewnik. Ich imionami została także nazwana główna ulica.
Na początku Łagiewniki należały do parafii św. Małgorzaty w Bytomiu, później do parafii Wniebowzięcia NMP również w tym mieście. W końcu w 1859 roku ks. Józef Szafranek rozpoczął zbieranie datków na budowę kościoła. W 1879 roku w budynku szkolnym urządzono tymczasową kaplicę. Budowę łagiewnickiego kościoła rozpoczął ks. Norbert Bonczyk, on to zainicjował powstanie tzw. funduszu budowy kościoła. Dwa są filary powstania nowej parafii: wiara i ofiara ludności. Rozmodlony lud Boży, nie szczędził ofiar w pieniądzu i pracy swych rąk. W lutym 1891 roku, Rada Gminna w Łagiewnikach zakupiła posiadłości gospodarzy: Jagły, Mosza, Zwierza i Królikowskiego za 27.000 marek. Zaczęto zwozić kamienie, drewno, cegły i piasek. Jednak ciągłe przetargi z władzami utrudniały rozpoczęcie robót budowlanych. Podczas nich zachorował ks. Norbert Bonczyk a 18 lutego 1893 roku zmarł na zawał serca.
Budowę kościoła przejął dziekan ks. Teodor Myśliwiec. Dzięki jego staraniu parafia Łagiewniki otrzymała w końcu zgodę na rozpoczęcie budowy kościoła, tak od rządu pruskiego, jak i wikariatu generalnego we Wrocławiu. 1 października 1894 wymierzono fundamenty pod budowę i rozpoczęto ich wykopy. 12 grudnia 1894 kard. Georg Kopp, swoim dekretem założył parafię łagiewnicką, którą wyłączył z dotychczasowej parafii mariackiej. Wyznaczono granicę, założono księgi metrykalne a także ustanowiono odpowiedniego duszpasterza. Parafia została w dekanacie bytomskim, a do niej przyporządkowano również katolików ze Zgorzelca, Kopaniny, Huty ,,Hubertus’’, Kopalni ,,Florentyny’’ i ,,Redensblick’’. Do Zarządu Kościelnego należało wówczas 40 parafian. 12 maja 1895 wmurowano kamień węgielny. 6 lipca 1896 poświęcono krzyż na wieży kościelnej. Na początku jesieni tegoż roku, kościół stał już pod dachem. Prace trwały bez przerwy, w każdy dzień do późnego wieczora. Nadzorowali nimi: Klahr - budowniczy z Bytomia, Schweitzer - mistrz ciesielski z Bytomia, Brauer - dacharz z Nysy, Schmidt - mistrz ślusarski z Bytomia, Kasza - malarz z Mikołowa, Buhl - stolarz-artysta z Wrocławia, którego dziełem jest ołtarz główny, ambona i konfesjonał, zwyczajne zaś roboty stolarskie wykonał stolarz Stanek z Górnych Łagiewnik. Projekt nowego kościoła opracował budowniczy Paweł Jackisch z Bytomia. Całą budową kierował ks. Myśliwiec. Pierwsze trzy dzwony poświęcił wikary powiatowy ks. Rother również w tym roku. Jednakże zostały one zabrane i przetopione podczas I wojny światowej. Później zawieszono kolejne trzy dzwony, lecz II wojna światowa je pochłonęła. Trzecie trzy dzwony nazwane: Jan Nepomucen, Zygmunt i Norbert poświęcono 21 grudnia 1947 i przetrwały do dziś. W czwartą niedzielę Adwentu 20 grudnia 1896 kościół został poświęcony, a jego drzwi otwarte przez ks. Myśliwca. Zaś 12 maja 1902 kościół został konsekrowany przez biskupa wrocławskiego kardynała Georga Koppa.
W ołtarzu znajdują się relikwie świętych męczennic Eutropii i Amancji, umieszczone w nim w 1943 roku.
Na terenie parafii działają stowarzyszenia i ruchy
- Ruch Światło-Życie
- Ministranci
- Schola
- Legion Maryi
- Oaza Rodzin
- Dzieci Maryi
Proboszczowie
- ks. Rudolf Jauernick (1897-1922)
- ks. Paweł Pucher (1923-1946)
- ks. Augustyn Zając administrator (1946-1953)
- ks. Jerzy Józefowicz administrator (1953-1955), proboszcz (1955-1981)
- ks. Alfred Szkróbka (1981-2005)
- ks. Jacek Moroń (2005-2019)
- ks. Jarosław Oleś (2019-nadal)
Bibliografia
Zmiana przynależności dekanalnej parafii Łagiewniki, WD 1960, nr 11-12, s. 268; J. Drabina, Miasta śląskie w średniowieczu, Katowice 1987, s. 46-76; A. Szkróbka, 100 lat Kościoła Łagiewnickiego, Bytom - Łagiewniki 1994; A. Szkróbka, Tajemnice Łagiewnickiego Kościoła, Bytom - Łagiewniki 1996, s. 20-23; Strona parafii: [1].
|