Parafia św. Apostołów Piotra i Pawła w Tarnowskich Górach: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
mNie podano opisu zmian
(dr)
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
Tarnogórscy katolicy od początków istnienia miasta należeli do parafii św. Marcina w Starych Tarnowicach. W utworzeniu własnej wspólnoty ubiegli ich protestanci, którzy wspierani przez Jerzego Brandenburskiego w 1528 roku wybudowali tutaj swój zbór, będący pierwszym kościołem ewangelickim na Górnym Śląsku.  
[[Plik:TG PP11.jpg|thumb|right]]
[[Plik:TG PP033.jpg|thumb|right]]
 
Tarnogórscy katolicy od początków istnienia miasta należeli do [[Parafia św. Marcina Biskupa i Wyznawcy w Starych Tarnowicach|parafii św. Marcina w Starych Tarnowicach]]. W utworzeniu własnej wspólnoty ubiegli ich protestanci, którzy wspierani przez Jerzego Brandenburskiego w 1528 roku wybudowali tutaj swój zbór, będący pierwszym kościołem ewangelickim na Górnym Śląsku.  


== Kościół i jego wyposażenie ==
== Kościół i jego wyposażenie ==
W 1531 roku zniesiono drewniany kościółek (niektórzy podają że zniszczył go pożar) i wybudowano nowy, murowany. Ten kościół  początkowo nie posiadał ani wieży ani prezbiterium. Te człony dobudowano w latach 1560–1563. Wieża stoi do dziś. Za datę powstania parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła uważa się dzień 1 lutego 1630. Parafia na początku swego istnienia należała do dekanatu bytomskiego wchodzącego w skład diecezji krakowskiej. Dnia 16 lipca 1821 weszła z całym dekanatem bytomskim w obręb diecezji wrocławskiej. Z dniem 25 marca 1992  parafie ziemi tarnogórskiej weszły w skład nowo utworzonej diecezji gliwickiej.  
W 1531 roku zniesiono drewniany kościółek, ale niektórzy twierdzą, że zniszczył go pożar i wybudowano nowy, murowany. Ten kościół  początkowo nie posiadał ani wieży ani [[prezbiterium]]. Te człony dobudowano w latach 1560-1563. Wieża stoi do dziś. Za datę powstania parafii św.  Apostołów Piotra i Pawła uważa się dzień 1 lutego 1630. Parafia na początku swego istnienia należała do dekanatu bytomskiego wchodzącego w skład diecezji krakowskiej. 16 lipca 1821 weszła z całym dekanatem bytomskim w obręb [[Diecezja wrocławska|diecezji wrocławskiej]]. Z dniem 25 marca 1992  parafie ziemi tarnogórskiej weszły w skład nowo utworzonej [[Diecezja Gliwicka|diecezji gliwickiej]].  


Najstarsza parafia tarnogórska od swego powstania w 1630 roku posiadała dwa kościoły: parafialny pod wezwaniem świętych Apostołów Piotra i Pawła oraz św. Anny. Oba zostały wybudowane przez tarnogórskich ewangelików a później przeszły na własność katolików. Uroczysta konsekracja kościoła parafialnego nastąpiła 4 maja 1670. Konsekratorem był sufragan krakowski bp  [[Oborski Mikołaj|Mikołaj Oborski]] który w ołtarzu głównym umieścił także relikwie świętych Juliana i Murycego.
Najstarsza parafia tarnogórska od swego powstania w 1630 roku posiadała dwa kościoły: parafialny pw. św. Apostołów Piotra i Pawła oraz [[Parafia św. Anny w Tarnowskich Górach|św. Anny]]. Oba zostały wybudowane przez tarnogórskich ewangelików, a później przeszły na własność katolików. Uroczysta konsekracja kościoła parafialnego nastąpiła 4 maja 1670. Konsekratorem był sufragan krakowski [[Oborski Mikołaj|bp Mikołaj Oborski]], który w ołtarzu głównym umieścił także relikwie świętych Juliana i Maurycego.


Wizytator w roku 1791 określił stan parafii jako dobry. Przy kościele świętych Apostołów Piotra i Pawła powstawały też w XIX stuleciu różne bractwa i stowarzyszenia religijne, stając się jednymi z bardziej znaczących elementów duszpasterstwa. Takich bractw i stowarzyszeń było ponad dwadzieścia. W latach 1848–1851 kościół pod wezwaniem świętych Apostołów Piotra i Pawła został gruntowanie przebudowany przez  proboszcza  [[Schneiderski Antoni|Antoniego Schneiderskiego]].  
Wizytator w roku 1791 określił stan [[Parafia|parafii]] jako dobry. Przy kościele pw. św.  Apostołów Piotra i Pawła powstawały też w XIX stuleciu różne bractwa i stowarzyszenia religijne, stając się jednymi z bardziej znaczących elementów duszpasterstwa. Takich bractw i stowarzyszeń było ponad dwadzieścia. W latach 1848–1851 kościół pw. św. Apostołów Piotra i Pawła został gruntowanie przebudowany przez  proboszcza  [[Schneiderski Antoni|ks. Antoniego Schneiderskiego]].  


Obrazy znajdujące się w kościele: Pokłon Trzech Króli (1731) nieznanego artysty, Przekazanie kluczy św. Piotrowi (1841) Friedricha Bouterwecka (z ołtarza głównego), Świętą Barbarę -  Johannesa Bochenka (z późnobarokowego ołtarza w kaplicy św. Barbary) i obrazy Juliana Wałdowskiego (Ukrzyżowanie oraz Matka Boska z Dzieciątkiem z dawnych ołtarzy bocznych). Z wyposażenia kościoła najcenniejszymi są ambona obecnie rozcięta na stół ołtarzowy oraz podstawę i baldachim dla figur świętych Piotra i Pawła z dawnego ołtarza głównego, barokowo – klasycystyczna chrzcielnica oraz 42-głosowe organy z 1927 r. W kościele znajduje się neogotycka monstrancja wieżyczkowa, dużych rozmiarów, bogato zdobiona z figurkami świętych. We wnętrzu zabytkami są późnorenesansowe płyty nagrobne Ulricha Pogrela i Magdaleny Janiczkówny (najstarsza inskrypcja nagrobna w języku polskim) oraz trzy epitafia późniejsze.  
Obrazy znajdujące się w kościele: '' Pokłon Trzech Króli '' (1731) nieznanego artysty, '' Przekazanie kluczy św. Piotrowi '' (1841) Friedricha Bouterwecka (z ołtarza głównego), '' Święta Barbara'' -  Johannesa Bochenka (z późnobarokowego ołtarza w kaplicy św. Barbary) i obrazy Juliana Wałdowskiego (''Ukrzyżowanie '' oraz ''Matka Boska z Dzieciątkiem '' z dawnych ołtarzy bocznych). Z wyposażenia kościoła najcenniejszymi są: ambona, obecnie rozcięta na stół ołtarzowy oraz podstawę i baldachim dla figur świętych Piotra i Pawła z dawnego ołtarza głównego, barokowo – klasycystyczna chrzcielnica oraz 42-głosowe organy z 1927 roku. W kościele znajduje się neogotycka monstrancja wieżyczkowa, dużych rozmiarów, bogato zdobiona z figurkami świętych. We wnętrzu zabytkami są późnorenesansowe płyty nagrobne Ulricha Pogrela i Magdaleny Janiczkówny (najstarsza inskrypcja nagrobna w języku polskim) oraz trzy epitafia późniejsze.  


*patrz: [[Bractwo św. Barbary w Tarnowskich Górach|Bractwo św. Barbary]]
*patrz: [[Bractwo św. Barbary w Tarnowskich Górach|Bractwo św. Barbary]]
Linia 38: Linia 41:
*[[Schmaus Emil|ks. Emil Schmaus]] (1864-1882)
*[[Schmaus Emil|ks. Emil Schmaus]] (1864-1882)
*[[Cichon Robert|ks. Robert Cichon]] (1882-1896)
*[[Cichon Robert|ks. Robert Cichon]] (1882-1896)
*[[Kokott Franciszek|ks. Franciszek Kokott]] (1896–1908)
*[[Kokott Franciszek|ks. Franciszek Kokott]] (1896-1908)
*[[Rassek Ryszard|ks. Ryszard Rassek]] (1908–1922)
*[[Rassek Ryszard|ks. Ryszard Rassek]] (1908-1922)
*[[Lewek Michał|ks. Michał Lewek]] (1923–1967)
*[[Lewek Michał|ks. Michał Lewek]] (1923-1967)
*[[Woźnica Arnold|ks. Arnold Woźnica]] (1967–1972)
*[[Woźnica Arnold|ks. Arnold Woźnica]] (1967-1972)
*[[Porcek Józef|ks. Józef Porcek]] (1972–1976)
*[[Porcek Józef|ks. Józef Porcek]] (1972-1976)
*[[Trocha Zygmunt|ks. Zygmunt Trocha]] administrator (1976), proboszcz (1976–2006)  
*[[Trocha Zygmunt|ks. Zygmunt Trocha]] administrator (1976), proboszcz (1976-2006)  
*[[Kalka Piotr|ks. Piotr Kalka]] (2006–nadal)
*[[Kalka Piotr|ks. Piotr Kalka]] (2006-nadal)


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
H. Jeziorski, Kościoły i parafie rzymskokatolickie na ziemi tarnogórskiej, Tarnowskie Góry 2006, s. 96 – 106; Chrześcijaństwo w Tarnowskich Górach. Wystawa w Roku Jubileuszowym. Muzeum w Tarnowskich Górach 2000; [http://piotripawel.org/] [31.08.2011]; [http://www.kuria.gliwice.pl/kuria/index.php?akcja=parafia&ID=105] [31.08.2011]
H. Jeziorski, Kościoły i parafie rzymskokatolickie na ziemi tarnogórskiej, Tarnowskie Góry 2006, s. 96 – 106; Chrześcijaństwo w Tarnowskich Górach. Wystawa w Roku Jubileuszowym. Muzeum w Tarnowskich Górach 2000; [http://piotripawel.org/] [31.08.2011]; [http://www.kuria.gliwice.pl/kuria/index.php?akcja=parafia&ID=105] [31.08.2011].


{{Kościoły i parafie diecezji gliwickiej}}
{{Kościoły i parafie diecezji gliwickiej}}
[[Kategoria:Kościoły i parafie diecezji gliwickiej - T]]
[[Kategoria:Kościoły i parafie diecezji gliwickiej - T|Tarnowskie Góry]]
[[Kategoria:Dekanat Tarnowskie Góry|T]]
[[Kategoria:Dekanat Tarnowskie Góry|T]]
[[Kategoria:Tarnowskie Góry]]
[[Kategoria:Tarnowskie Góry]]

Aktualna wersja na dzień 17:25, 21 sty 2020

TG PP11.jpg
TG PP033.jpg

Tarnogórscy katolicy od początków istnienia miasta należeli do parafii św. Marcina w Starych Tarnowicach. W utworzeniu własnej wspólnoty ubiegli ich protestanci, którzy wspierani przez Jerzego Brandenburskiego w 1528 roku wybudowali tutaj swój zbór, będący pierwszym kościołem ewangelickim na Górnym Śląsku.

Kościół i jego wyposażenie

W 1531 roku zniesiono drewniany kościółek, ale niektórzy twierdzą, że zniszczył go pożar i wybudowano nowy, murowany. Ten kościół początkowo nie posiadał ani wieży ani prezbiterium. Te człony dobudowano w latach 1560-1563. Wieża stoi do dziś. Za datę powstania parafii św. Apostołów Piotra i Pawła uważa się dzień 1 lutego 1630. Parafia na początku swego istnienia należała do dekanatu bytomskiego wchodzącego w skład diecezji krakowskiej. 16 lipca 1821 weszła z całym dekanatem bytomskim w obręb diecezji wrocławskiej. Z dniem 25 marca 1992 parafie ziemi tarnogórskiej weszły w skład nowo utworzonej diecezji gliwickiej.

Najstarsza parafia tarnogórska od swego powstania w 1630 roku posiadała dwa kościoły: parafialny pw. św. Apostołów Piotra i Pawła oraz św. Anny. Oba zostały wybudowane przez tarnogórskich ewangelików, a później przeszły na własność katolików. Uroczysta konsekracja kościoła parafialnego nastąpiła 4 maja 1670. Konsekratorem był sufragan krakowski bp Mikołaj Oborski, który w ołtarzu głównym umieścił także relikwie świętych Juliana i Maurycego.

Wizytator w roku 1791 określił stan parafii jako dobry. Przy kościele pw. św. Apostołów Piotra i Pawła powstawały też w XIX stuleciu różne bractwa i stowarzyszenia religijne, stając się jednymi z bardziej znaczących elementów duszpasterstwa. Takich bractw i stowarzyszeń było ponad dwadzieścia. W latach 1848–1851 kościół pw. św. Apostołów Piotra i Pawła został gruntowanie przebudowany przez proboszcza ks. Antoniego Schneiderskiego.

Obrazy znajdujące się w kościele: Pokłon Trzech Króli (1731) nieznanego artysty, Przekazanie kluczy św. Piotrowi (1841) Friedricha Bouterwecka (z ołtarza głównego), Święta Barbara - Johannesa Bochenka (z późnobarokowego ołtarza w kaplicy św. Barbary) i obrazy Juliana Wałdowskiego (Ukrzyżowanie oraz Matka Boska z Dzieciątkiem z dawnych ołtarzy bocznych). Z wyposażenia kościoła najcenniejszymi są: ambona, obecnie rozcięta na stół ołtarzowy oraz podstawę i baldachim dla figur świętych Piotra i Pawła z dawnego ołtarza głównego, barokowo – klasycystyczna chrzcielnica oraz 42-głosowe organy z 1927 roku. W kościele znajduje się neogotycka monstrancja wieżyczkowa, dużych rozmiarów, bogato zdobiona z figurkami świętych. We wnętrzu zabytkami są późnorenesansowe płyty nagrobne Ulricha Pogrela i Magdaleny Janiczkówny (najstarsza inskrypcja nagrobna w języku polskim) oraz trzy epitafia późniejsze.

Proboszczowie

Bibliografia

H. Jeziorski, Kościoły i parafie rzymskokatolickie na ziemi tarnogórskiej, Tarnowskie Góry 2006, s. 96 – 106; Chrześcijaństwo w Tarnowskich Górach. Wystawa w Roku Jubileuszowym. Muzeum w Tarnowskich Górach 2000; [1] [31.08.2011]; [2] [31.08.2011].