Parafia św. Antoniego z Padwy w Tworogu: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[Plik:Tworog Antoni2.jpg|thumb|right]] | [[Plik:Tworog Antoni2.jpg|thumb|right]] | ||
Kaplica pw. św. Antoniego z Padwy została ufundowana przez Jerzego Leonarda de Colonna. W latach 1666-1670 prawdopodobnie zbudował ją Marcin Grochowski. Protokół wizytacyjny z 1679 roku podawał wymiary obiektu - 8,7 m szerokości i 4,6 m długości. Kaplica posiadała murowane sklepienie oraz ołtarz, w którym znajdowała się pozłacana figura patrona. W 1687 roku erygowano parafię w Kotach, a pałacowa kaplica w Tworogu została wówczas podniesiona do rangi kościoła filialnego. W protokole z tegoż roku wizytator, archidiakon Marcin Stephetius zapisał, iż w kaplicy znajdują się trzy ołtarze, w tym główny poświęcony św. Antoniemu. Tworóg nie posiadał wówczas własnego proboszcza. Rezydował tu jedynie duszpasterz tymczasowy. Jako pierwszy przez pół roku funkcję tę sprawował [[Mikolcy Paweł|ks. Paweł Mikolcy]]. | Kaplica pw. św. Antoniego z Padwy została ufundowana przez Jerzego Leonarda de Colonna. W latach 1666-1670 prawdopodobnie zbudował ją Marcin Grochowski. Protokół wizytacyjny z 1679 roku podawał wymiary obiektu - 8,7 m szerokości i 4,6 m długości. Kaplica posiadała murowane sklepienie oraz ołtarz, w którym znajdowała się pozłacana figura patrona. W 1687 roku erygowano [[Parafia|parafię]] w Kotach, a pałacowa kaplica w Tworogu została wówczas podniesiona do rangi kościoła filialnego. W protokole z tegoż roku wizytator, [[archidiakon]] Marcin Stephetius zapisał, iż w kaplicy znajdują się trzy ołtarze, w tym główny poświęcony [[Św. Antoni Padewski|św. Antoniemu]]. Tworóg nie posiadał wówczas własnego [[Proboszcz|proboszcza]]. Rezydował tu jedynie duszpasterz tymczasowy. Jako pierwszy przez pół roku funkcję tę sprawował [[Mikolcy Paweł|ks. Paweł Mikolcy]]. | ||
Z czasem kaplicę św. Antoniego w Tworogu stopniowo rozbudowano. Najpierw powstał drewniany przedsionek,a potem zakrystia. Wreszcie właściciel miejscowości, Franciszek de Colonna (1757-1783) kazał dobudować mniejszą kaplicę św. Jadwigi. W podziemiach powstała krypta, w której fundator spoczął 2 października 1783. Pochowano tam również jego żonę. Po działaniach wojennych z lat 1807-1815, które nadwyrężyły drewnianą kaplicę św. Antoniego, staraniem proboszcza [[Zaglówka Andrzej|ks. Andrzeja Zaglówka]] w jej miejscu rozpoczęto budowę murowanego kościoła. Fundatorem był Karol von Gastheimb. Projekt architektoniczny kościoła opracował Krzysztof Worbs. Konsekracja kościoła odbyła się w 1817 roku. | Z czasem kaplicę św. Antoniego w Tworogu stopniowo rozbudowano. Najpierw powstał drewniany przedsionek, a potem zakrystia. Wreszcie właściciel miejscowości, Franciszek de Colonna (1757-1783) kazał dobudować mniejszą kaplicę św. Jadwigi. W podziemiach powstała krypta, w której fundator spoczął 2 października 1783. Pochowano tam również jego żonę. Po działaniach wojennych z lat 1807-1815, które nadwyrężyły drewnianą kaplicę św. Antoniego, staraniem proboszcza [[Zaglówka Andrzej|ks. Andrzeja Zaglówka]] w jej miejscu rozpoczęto budowę murowanego kościoła. Fundatorem był Karol von Gastheimb. Projekt architektoniczny kościoła opracował Krzysztof Worbs. Konsekracja kościoła odbyła się w 1817 roku. | ||
W latach 1905-1907 rozbudowy i przebudowy kościoła w stylu neobarokowym podjął się [[Knosała Karol|ks. Karol Knosała]]. Kościół zyskał nawę poprzeczną oraz nowe [[prezbiterium]], podwyższono wieżę. W środku znalazł się XVII-wieczny ołtarz główny oraz pochodzące z XIX wieku klasycystyczne organy. 28 maja 1966 kościół został wpisany do rejestru zabytków pod nr A/665/66. | W latach 1905-1907 rozbudowy i przebudowy kościoła w stylu neobarokowym podjął się [[Knosała Karol|ks. Karol Knosała]]. Kościół zyskał nawę poprzeczną oraz nowe [[prezbiterium]], podwyższono wieżę. W środku znalazł się XVII-wieczny ołtarz główny oraz pochodzące z XIX wieku klasycystyczne organy. 28 maja 1966 kościół został wpisany do rejestru zabytków pod nr A/665/66. |
Aktualna wersja na dzień 23:24, 6 wrz 2021
Kaplica pw. św. Antoniego z Padwy została ufundowana przez Jerzego Leonarda de Colonna. W latach 1666-1670 prawdopodobnie zbudował ją Marcin Grochowski. Protokół wizytacyjny z 1679 roku podawał wymiary obiektu - 8,7 m szerokości i 4,6 m długości. Kaplica posiadała murowane sklepienie oraz ołtarz, w którym znajdowała się pozłacana figura patrona. W 1687 roku erygowano parafię w Kotach, a pałacowa kaplica w Tworogu została wówczas podniesiona do rangi kościoła filialnego. W protokole z tegoż roku wizytator, archidiakon Marcin Stephetius zapisał, iż w kaplicy znajdują się trzy ołtarze, w tym główny poświęcony św. Antoniemu. Tworóg nie posiadał wówczas własnego proboszcza. Rezydował tu jedynie duszpasterz tymczasowy. Jako pierwszy przez pół roku funkcję tę sprawował ks. Paweł Mikolcy.
Z czasem kaplicę św. Antoniego w Tworogu stopniowo rozbudowano. Najpierw powstał drewniany przedsionek, a potem zakrystia. Wreszcie właściciel miejscowości, Franciszek de Colonna (1757-1783) kazał dobudować mniejszą kaplicę św. Jadwigi. W podziemiach powstała krypta, w której fundator spoczął 2 października 1783. Pochowano tam również jego żonę. Po działaniach wojennych z lat 1807-1815, które nadwyrężyły drewnianą kaplicę św. Antoniego, staraniem proboszcza ks. Andrzeja Zaglówka w jej miejscu rozpoczęto budowę murowanego kościoła. Fundatorem był Karol von Gastheimb. Projekt architektoniczny kościoła opracował Krzysztof Worbs. Konsekracja kościoła odbyła się w 1817 roku.
W latach 1905-1907 rozbudowy i przebudowy kościoła w stylu neobarokowym podjął się ks. Karol Knosała. Kościół zyskał nawę poprzeczną oraz nowe prezbiterium, podwyższono wieżę. W środku znalazł się XVII-wieczny ołtarz główny oraz pochodzące z XIX wieku klasycystyczne organy. 28 maja 1966 kościół został wpisany do rejestru zabytków pod nr A/665/66.
W parku dworskim znajduje się pochodząca z 1796 roku późnobarokowa, podbita gontem i zwieńczona kopułą kaplica.
Bibliografia
K. Scheffer, Wizerunki dawnego Tworogu, H. Gawelczyk, Dzieje kultu św. Antoniego z Padwy w Tworogu, A. Kuzio-Podrucki, M. Ogiński, Rezydencje śląskiej szlachty, Tarnowskie Góry 2013, s. 75.
|