Odróbka Jan

Odróbka Jan (1906-1954), kuratus w Czechowicach

Urodził się 8 grudnia 1906 w Warszowicach w rodzinie rolnika Franciszka i Anny z d. Kojzar. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Warszowicach. Następnie przez 2 lata uczył się w progimnazjum w Żorach. W 1924 roku rozpoczął naukę w Państwowym Gimnazjum w Rybniku. Egzamin dojrzałości zdał w 1928 roku. Po maturze wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1933 w katedrze Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach z rąk bpa S. Adamskiego.

Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w parafiach: Trójcy Przenajświętszej w Kochłowicach i Przemienienia Pańskiego w Bobrownikach Śląskich. Jego pierwszą stałą placówką wikariuszowską była parafia NSPJ w Brzezinach Śląskich. W październiku 1935 roku został mianowany tam ponadto kapelanem męskiego i żeńskiego hufca harcerskiego. Od września 1937 roku był wikariuszem w parafii MB Różańcowej w Chropaczowie. Rok później został przeniesiony jako wikariusz do parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach, gdzie pracował przy boku ks. Emila Szramka.

Po zajęciu przez Wojsko Polskie Zaolzia i objęciu nad tym terenem administracji kościelnej przez bpa S. Adamskiego, w grudniu 1938 roku został skierowany do Cieszyna Zachodniego, gdzie pełnił funkcję katechety w szkole wydziałowej nr 1. Zachowane z tego okresu świadectwo jednego z mieszkańców Cieszyna, podkreśla jego ogromne zdolności kaznodziejskie. 1 sierpnia 1939 został wikariuszem w parafii św. Mikołaja w Lublińcu.

Podczas okupacji hitlerowskiej od stycznia 1942 roku pełnił obowiązki substytuta w parafii Narodzenia NMP w Żyglinie. W 1943 roku zdał egzamin proboszczowski. Po zakończeniu II wojny światowej w czerwcu 1945 roku został samodzielnym duszpasterzem w Czechowicach przy nowym kościele pod wezwaniem NMP Królowej Korony Polskiej. Rok później przy tym kościele powstała kuracja, a ks. Odróbka otrzymał tytuł kuratusa. Zmarł nagle w Wielki Piątek 16 kwietnia 1954 w Czechowicach i tam został pochowany.

Bibliografia

AAKat, Akta lokalne, sygn. 1227; Olszar, Duchowieństwo, s. 176; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 300, 304; WD 1954, nr 6, s. 63.