Nyga Jerzy: Różnice pomiędzy wersjami
(uzupełnienie) |
mNie podano opisu zmian |
||
Linia 4: | Linia 4: | ||
Od 1967 roku był członkiem, a od 1980 roku przewodniczącym [[Komisja Architektury i Sztuki Sakralnej w archidiecezji katowickiej|Archidiecezjalnej Komisji Sztuki Sakralnej]], członkiem Archidiecezjalnej Komisji Liturgicznej, diecezjalnym duszpasterzem Środowisk Twórczych oraz wykładowcą konserwacji zabytków w [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach]]. W latach 1972-1975 brał udział w [[I Synod Diecezji Katowickiej|I Synodzie Diecezji Katowickiej]] w komisjach duszpasterstwa dorosłych i sztuki sakralnej. Od 1994 roku był prezesem Stowarzyszenia Pomocy św. Łazarza. | Od 1967 roku był członkiem, a od 1980 roku przewodniczącym [[Komisja Architektury i Sztuki Sakralnej w archidiecezji katowickiej|Archidiecezjalnej Komisji Sztuki Sakralnej]], członkiem Archidiecezjalnej Komisji Liturgicznej, diecezjalnym duszpasterzem Środowisk Twórczych oraz wykładowcą konserwacji zabytków w [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach]]. W latach 1972-1975 brał udział w [[I Synod Diecezji Katowickiej|I Synodzie Diecezji Katowickiej]] w komisjach duszpasterstwa dorosłych i sztuki sakralnej. Od 1994 roku był prezesem Stowarzyszenia Pomocy św. Łazarza. | ||
W sierpniu 1971 roku został ustanowiony administratorem, a 11 października 1971 proboszczem w [[Parafia św. Józefa w Załężu|Załężu]]. Po blisko 30 letniej pracy, 13 sierpnia 2000 przeszedł na emeryturę i zamieszkał na terenie swojej rodzinnej parafii w Bieruniu Starym. Uhonorowany prałaturą. Zmarł | W sierpniu 1971 roku został ustanowiony administratorem, a 11 października 1971 proboszczem w [[Parafia św. Józefa w Załężu|Załężu]]. Po blisko 30 letniej pracy, 13 sierpnia 2000 przeszedł na emeryturę i zamieszkał na terenie swojej rodzinnej parafii w Bieruniu Starym. Uhonorowany prałaturą. Zmarł 26 maja 2017 w Bieruniu Starym. Pochowany został na miejscowym cmentarzu parafialnym. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
WD 1959, nr 6-7-8, s. 171 | WD 1959, nr 6-7-8, s. 171. | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - N]] | [[Kategoria:Biografie - N]] | ||
[[Kategoria:Sztuka]] | [[Kategoria:Sztuka]] |
Wersja z 22:37, 27 maj 2017
Nyga Jerzy (1931-2017), proboszcz w parafii św. Józefa w Załężu
Urodził się 16 kwietnia 1931 w Bieruniu Starym. Starszy brat artysty-malarza Romana Nyga. Święcenia kapłańskie otrzymał 24 czerwca 1956 . Jako wikariusz pracował w parafiach: Rydułtowy (X 1956-1959), Bobrowniki Śląskie (1959-1964), Chorzów św. Jadwigi (1964-1968) zarazem jako kapelan szpitala, Bielsko parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa (IX-XII 1968). Następnie był rektorem kościoła św. Wawrzyńca w Orzeszu (1969-1971), łącząc z tym równocześnie w 1971 roku funkcję ekonoma parafii Nawiedzenia NMP w Orzeszu, a 5 maja otrzymał dodatkowo dekret, w którym otrzymał zlecenie odbudowania kościoła św. Walentego w Bieruniu Starym.
Od 1967 roku był członkiem, a od 1980 roku przewodniczącym Archidiecezjalnej Komisji Sztuki Sakralnej, członkiem Archidiecezjalnej Komisji Liturgicznej, diecezjalnym duszpasterzem Środowisk Twórczych oraz wykładowcą konserwacji zabytków w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach. W latach 1972-1975 brał udział w I Synodzie Diecezji Katowickiej w komisjach duszpasterstwa dorosłych i sztuki sakralnej. Od 1994 roku był prezesem Stowarzyszenia Pomocy św. Łazarza. W sierpniu 1971 roku został ustanowiony administratorem, a 11 października 1971 proboszczem w Załężu. Po blisko 30 letniej pracy, 13 sierpnia 2000 przeszedł na emeryturę i zamieszkał na terenie swojej rodzinnej parafii w Bieruniu Starym. Uhonorowany prałaturą. Zmarł 26 maja 2017 w Bieruniu Starym. Pochowany został na miejscowym cmentarzu parafialnym.
Bibliografia
WD 1959, nr 6-7-8, s. 171.
|