Nyga Jerzy: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(uzupełnienie)
Linia 1: Linia 1:
== Nyga Jerzy (1931-), proboszcz w parafii św. Józefa w Załężu ==
== Nyga Jerzy (1931-2017), proboszcz w parafii św. Józefa w Załężu ==
[[Grafika:Nyga Jerzy.jpg|left|thumb]]
[[Grafika:Nyga Jerzy.jpg|left|thumb]]
Urodził się 16 kwietnia 1931 w Bieruniu Starym. Starszy brat artysty-malarza [[Nyga Roman |Romana Nyga]]. Święcenia kapłańskie otrzymał 24 czerwca 1956 . Jako wikariusz pracował w  parafiach: Rydułtowy (X 1956-1959), Bobrowniki Śląskie (1959-1964), [[Parafia św. Jadwigi Śląskiej w Chorzowie|Chorzów św. Jadwigi]] (1964-1968) zarazem jako kapelan szpitala, Bielsko parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa (IX-XII 1968). Następnie był rektorem [[Parafia św. Wawrzyńca w Orzeszu|kościoła św. Wawrzyńca w Orzeszu]] (1969-1971), łącząc z tym równocześnie w 1971 roku funkcję ekonoma [[Parafia Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Orzeszu | parafii Nawiedzenia NMP w Orzeszu]], a 5 maja otrzymał dodatkowo dekret, w którym otrzymał zlecenie odbudowania [[Kościół pw. św. Walentego w Bieruniu|kościoła św. Walentego w Bieruniu Starym]].
Urodził się 16 kwietnia 1931 w Bieruniu Starym. Starszy brat artysty-malarza [[Nyga Roman |Romana Nyga]]. Święcenia kapłańskie otrzymał 24 czerwca 1956 . Jako wikariusz pracował w  parafiach: [[Parafia św. Jerzego w Rydułtowach|Rydułtowy]] (X 1956-1959), [[Parafia Przemienienia Pańskiego w Bobrownikach Śląskich|Bobrowniki Śląskie]] (1959-1964), [[Parafia św. Jadwigi Śląskiej w Chorzowie|Chorzów św. Jadwigi]] (1964-1968) zarazem jako kapelan szpitala, Bielsko parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa (IX-XII 1968). Następnie był rektorem [[Parafia św. Wawrzyńca w Orzeszu|kościoła św. Wawrzyńca w Orzeszu]] (1969-1971), łącząc z tym równocześnie w 1971 roku funkcję ekonoma [[Parafia Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Orzeszu | parafii Nawiedzenia NMP w Orzeszu]], a 5 maja otrzymał dodatkowo dekret, w którym otrzymał zlecenie odbudowania [[Kościół pw. św. Walentego w Bieruniu|kościoła św. Walentego w Bieruniu Starym]].


Od 1967 roku był członkiem, a od 1980 roku jest przewodniczącym [[Komisja Architektury i Sztuki Sakralnej w archidiecezji katowickiej|Archidiecezjalnej Komisji Sztuki Sakralnej]], członkiem Archidiecezjalnej Komisji Liturgicznej, diecezjalnym duszpasterzem Środowisk Twórczych oraz wykładowcą konserwacji zabytków w [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym]] w Katowicach. W latach 1972-1975 brał udział w [[I Synod Diecezji Katowickiej|I Synodzie Diecezji Katowickiej]] w komisjach duszpasterstwa dorosłych i sztuki sakralnej. Od 1994 roku jest prezesem Stowarzyszenia Pomocy św. Łazarza.
Od 1967 roku był członkiem, a od 1980 roku przewodniczącym [[Komisja Architektury i Sztuki Sakralnej w archidiecezji katowickiej|Archidiecezjalnej Komisji Sztuki Sakralnej]], członkiem Archidiecezjalnej Komisji Liturgicznej, diecezjalnym duszpasterzem Środowisk Twórczych oraz wykładowcą konserwacji zabytków w [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach]]. W latach 1972-1975 brał udział w [[I Synod Diecezji Katowickiej|I Synodzie Diecezji Katowickiej]] w komisjach duszpasterstwa dorosłych i sztuki sakralnej. Od 1994 roku był prezesem Stowarzyszenia Pomocy św. Łazarza.
W sierpniu 1971 roku został ustanowiony administratorem, a  11 października 1971 proboszczem w [[Parafia św. Józefa w Załężu|Załężu]]. Po blisko 30 letniej pracy, 13 sierpnia 2000 przeszedł na emeryturę i zamieszkał na terenie swojej rodzinnej parafii w Bieruniu Starym. Uhonorowany prałaturą.
W sierpniu 1971 roku został ustanowiony administratorem, a  11 października 1971 proboszczem w [[Parafia św. Józefa w Załężu|Załężu]]. Po blisko 30 letniej pracy, 13 sierpnia 2000 przeszedł na emeryturę i zamieszkał na terenie swojej rodzinnej parafii w Bieruniu Starym. Uhonorowany prałaturą. Zmarł 27 maja 2017. Pogrzeb 31 maja w [[Parafia św. Bartłomieja Apostoła w Bieruniu Starym|kościele św. Bartłomieja Apostoła w Bieruniu Starym]].  
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
WD 1959, nr 6-7-8, s. 171.
WD 1959, nr 6-7-8, s. 171; Gość Niedzielny (dodatek katowicki), dostęp 27.05.2017.
{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - N]]
[[Kategoria:Biografie - N]]
[[Kategoria:Sztuka]]
[[Kategoria:Sztuka]]

Wersja z 12:45, 27 maj 2017

Nyga Jerzy (1931-2017), proboszcz w parafii św. Józefa w Załężu

Nyga Jerzy.jpg

Urodził się 16 kwietnia 1931 w Bieruniu Starym. Starszy brat artysty-malarza Romana Nyga. Święcenia kapłańskie otrzymał 24 czerwca 1956 . Jako wikariusz pracował w parafiach: Rydułtowy (X 1956-1959), Bobrowniki Śląskie (1959-1964), Chorzów św. Jadwigi (1964-1968) zarazem jako kapelan szpitala, Bielsko parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa (IX-XII 1968). Następnie był rektorem kościoła św. Wawrzyńca w Orzeszu (1969-1971), łącząc z tym równocześnie w 1971 roku funkcję ekonoma parafii Nawiedzenia NMP w Orzeszu, a 5 maja otrzymał dodatkowo dekret, w którym otrzymał zlecenie odbudowania kościoła św. Walentego w Bieruniu Starym.

Od 1967 roku był członkiem, a od 1980 roku przewodniczącym Archidiecezjalnej Komisji Sztuki Sakralnej, członkiem Archidiecezjalnej Komisji Liturgicznej, diecezjalnym duszpasterzem Środowisk Twórczych oraz wykładowcą konserwacji zabytków w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach. W latach 1972-1975 brał udział w I Synodzie Diecezji Katowickiej w komisjach duszpasterstwa dorosłych i sztuki sakralnej. Od 1994 roku był prezesem Stowarzyszenia Pomocy św. Łazarza. W sierpniu 1971 roku został ustanowiony administratorem, a 11 października 1971 proboszczem w Załężu. Po blisko 30 letniej pracy, 13 sierpnia 2000 przeszedł na emeryturę i zamieszkał na terenie swojej rodzinnej parafii w Bieruniu Starym. Uhonorowany prałaturą. Zmarł 27 maja 2017. Pogrzeb 31 maja w kościele św. Bartłomieja Apostoła w Bieruniu Starym.

Bibliografia

WD 1959, nr 6-7-8, s. 171; Gość Niedzielny (dodatek katowicki), dostęp 27.05.2017.