Meyer Brunon: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
(dr) |
||
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Meyer Brunon (1915-1976), proboszcz w Pielgrzymowicach == | == Meyer Brunon (1915-1976), proboszcz w Pielgrzymowicach == | ||
Urodził się 9 września 1915 w Piekarach Śląskich | Urodził się 9 września 1915 w Piekarach Śląskich w rodzinie urzędnika kopalnianego Jana i Rozalii z d. Lesz. Po ukończeniu szkoły powszechnej uczył się najpierw w Państwowym Gimnazjum Klasycznym w Królewskiej Hucie, a następnie w Państwowym Gimnazjum w Szarleju. Był członkiem [[Sodalicja Mariańska|Sodalicji Mariańskiej]] uczniów. W 1937 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]] i rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. | ||
Po wybuchu II wojny światowej przebywał krótko w domu rodzinnym w Piekarach. Następnie kontynuował studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wiedeńskiego i w Seminarium Duchownym w St. Polten. W maju 1941 roku został wcielony do wojska niemieckiego i razem z jego oddziałami trafił do Afryki Północnej. Po dwóch latach znalazł się w niewoli francuskiej. Sytuacja ta pozwoliła mu wrócić do teologii, której zagadnienia zgłębiał w seminarium duchownym dla jeńców wojskowych w Rivel, prowadzonym przez Ojców Benedyktynów. Następnie po kilkumiesięcznym pobycie w koszarach w Algierze wrócił do Polski i ponownie poprosił o przyjęcie do Śląskiego Seminarium Duchownego. | Po wybuchu II wojny światowej przebywał krótko w domu rodzinnym w Piekarach. Następnie kontynuował studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wiedeńskiego i w Seminarium Duchownym w St. Polten. W maju 1941 roku został wcielony do wojska niemieckiego i razem z jego oddziałami trafił do Afryki Północnej. Po dwóch latach znalazł się w niewoli francuskiej. Sytuacja ta pozwoliła mu wrócić do teologii, której zagadnienia zgłębiał w seminarium duchownym dla jeńców wojskowych w Rivel, prowadzonym przez Ojców Benedyktynów. Następnie po kilkumiesięcznym pobycie w koszarach w Algierze wrócił do Polski i ponownie poprosił o przyjęcie do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego. | ||
Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1947 w [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|katedrze | Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1947 w [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|katedrze Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach]] z rąk bpa sufragana [[Bieniek Juliusz|J. Bieńka]]. Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w parafiach: [[Parafia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|Imienia NMP w Piekarach Śląskich]] i [[Parafia św. Jana Nepomucena w Pogwizdowie|św. Jana Nepomucena w Pogwizdowie]]. Następnie jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: [[Parafia św. Apostołów Piotra i Pawła w Skoczowie|św. Ap. Piotra i Pawła w Skoczowie]], [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Biertułtowach|Wniebowzięcia NMP w Biertułtowach]], [[Kościół pw. Dobrego Pasterza w Istebnej|Dobrego Pasterza w Istebnej]] i [[Parafia św. Marii Magdaleny w Cieszynie|św. Marii Magdaleny w Cieszynie]]. W styczniu 1957 roku powrócił na krótko do Istebnej, ale rok później został mianowany pierwszym [[Kuracja|kuratusem]] w sąsiedniej [[Kościół pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Jaworzynce|Jaworzynce]]. W sierpniu 1961 roku otrzymał nominację na administratora w [[Parafia św. Katarzyny w Pielgrzymowicach|parafii św. Katarzyny w Pielgrzymowicach]]. Pięć lat później został tam oficjalnie zatwierdzony na stanowisku proboszcza. Zmarł 11 kwietnia 1976 w szpitalu w Pszczynie. Został pochowany w Pielgrzymowicach. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
AAKat, Akta personalne ks. Brunona Meyera; WD 1976, nr 11, s. 260 a; Meyer Brunon (hasło), w: Piekarzanie. Leksykon mieszkańców Piekar Śląskich, red. H. Gawlik, J. Grajewska-Wróbel, L. Wostal, Z. Bogacki, Piekary Śląskie 2010, s. 164. | AAKat, Akta personalne ks. Brunona Meyera; WD 1976, nr 11, s. 260 a; Meyer Brunon (hasło), [w:] Piekarzanie. Leksykon mieszkańców Piekar Śląskich, red. H. Gawlik, J. Grajewska-Wróbel, L. Wostal, Z. Bogacki, Piekary Śląskie 2010, s. 164. | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - M]] | [[Kategoria:Biografie - M]] | ||
[[Kategoria:Duchowni w wojsku niemieckim]] | |||
Aktualna wersja na dzień 00:07, 17 kwi 2024
Meyer Brunon (1915-1976), proboszcz w Pielgrzymowicach
Urodził się 9 września 1915 w Piekarach Śląskich w rodzinie urzędnika kopalnianego Jana i Rozalii z d. Lesz. Po ukończeniu szkoły powszechnej uczył się najpierw w Państwowym Gimnazjum Klasycznym w Królewskiej Hucie, a następnie w Państwowym Gimnazjum w Szarleju. Był członkiem Sodalicji Mariańskiej uczniów. W 1937 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Po wybuchu II wojny światowej przebywał krótko w domu rodzinnym w Piekarach. Następnie kontynuował studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wiedeńskiego i w Seminarium Duchownym w St. Polten. W maju 1941 roku został wcielony do wojska niemieckiego i razem z jego oddziałami trafił do Afryki Północnej. Po dwóch latach znalazł się w niewoli francuskiej. Sytuacja ta pozwoliła mu wrócić do teologii, której zagadnienia zgłębiał w seminarium duchownym dla jeńców wojskowych w Rivel, prowadzonym przez Ojców Benedyktynów. Następnie po kilkumiesięcznym pobycie w koszarach w Algierze wrócił do Polski i ponownie poprosił o przyjęcie do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego.
Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1947 w katedrze Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach z rąk bpa sufragana J. Bieńka. Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w parafiach: Imienia NMP w Piekarach Śląskich i św. Jana Nepomucena w Pogwizdowie. Następnie jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: św. Ap. Piotra i Pawła w Skoczowie, Wniebowzięcia NMP w Biertułtowach, Dobrego Pasterza w Istebnej i św. Marii Magdaleny w Cieszynie. W styczniu 1957 roku powrócił na krótko do Istebnej, ale rok później został mianowany pierwszym kuratusem w sąsiedniej Jaworzynce. W sierpniu 1961 roku otrzymał nominację na administratora w parafii św. Katarzyny w Pielgrzymowicach. Pięć lat później został tam oficjalnie zatwierdzony na stanowisku proboszcza. Zmarł 11 kwietnia 1976 w szpitalu w Pszczynie. Został pochowany w Pielgrzymowicach.
Bibliografia
AAKat, Akta personalne ks. Brunona Meyera; WD 1976, nr 11, s. 260 a; Meyer Brunon (hasło), [w:] Piekarzanie. Leksykon mieszkańców Piekar Śląskich, red. H. Gawlik, J. Grajewska-Wróbel, L. Wostal, Z. Bogacki, Piekary Śląskie 2010, s. 164.
| |||||