Melz Augustyn: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 22:32, 15 mar 2018

Melz Augustyn (1885-1978), proboszcz w Woźnikach oraz Raszczycach

Urodził się 12 lutego 1885 w Tworkowie w powiecie raciborskim w rodzinie listonosza Jana i Pauliny z d. Morawiec. Po ukończeniu szkoły elementarnej w Tworkowie uczęszczał do gimnazjum w 1atach 1897-1907, najpierw w Raciborzu, a następnie w Pszczynie, gdzie 10 września 1907 uzyskał świadectwo dojrzałości. Następnie rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1911.

Pracę duszpasterską rozpoczął 28 września 1911 jako wikary w Zgodzie (Nowy Bytom), a następnie pracował kolejno w parafiach: św. Rodziny w Berlinie (od 23 grudnia 1913), Zakrzów w powiecie Kozielskim (od 10 marca 1916), Świętej Trójcy w Bytomiu (od 31 lipca 1918) i w Królewskiej Hucie (Chorzów) w kościele św. Józefa (od 5 października 1921), na terenie powstającej Administracji Apostolskiej dla Śląska Polskiego. W 1923 roku został przeniesiony do Roździenia, ale na jego prośbę decyzję anulowano.

Od 19 kwietnia 1926 był proboszczem parafii św. Katarzyny w Woźnikach. Uczestniczył w pielgrzymce śląskiej do Rzymu i wspomagał finansowo różne akcje społeczne. W 1932 roku został wicedziekanem tarnogórskim. Po wybuchu II wojny światowej został aresztowany 9 października lub listopada 1939, następnie więziony w Lublińcu, potem w Opolu (11 marca 1940), wreszcie zwolniony (14 marca 1940). Nie pozwolono mu jednak wykonywać funkcji kapłańskich w Woźnikach. Został więc od 23 kwietnia 1940 administratorem parafii św. Szymona i Judy Tadeusza w Raszczycach.

Od października 1956 roku w związku z przebytą chorobą przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Woźnikach, pełniąc do końca długiego życia funkcje kapłańskie. Tam też obchodził uroczyście jubileusze kapłańskie, otrzymując gratulacje nie tylko od bpów katowickich, ale także od papieża Pawła VI. Mimo podeszłego wieku odprawiał nabożeństwa w kościele i słuchał spowiedzi. Żył skromnie, przeznaczając oszczędności na różnorakie cele dobroczynne. Zmarł 23 lutego 1978 w Woźnikach i tam też został pochowany.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Augustyna Melza; Schematismus 1911-1922; Schematyzm 1947-1932; Jubileusze kapłańskie w diecezji katowickiej, GN 1961, nr 25; L. Smołka, Melz Augustyn Walenty (hasło), [w:] Słownik duchowieństwa, s. 267; Martyrologium, s. 153, 160, 194; W. Szołdrski, Martyrologium duchowieństwa polskiego pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945, [w:] Sacrum Poloniae Millennium, t. 11, Rzym 1965, s. 172, 403; WD 1926, nr 7, s. 48; 1932, nr 2, s. 31; 1956, nr 9-12, s. 149; 1961, nr 7-8, s. 158; 1978, nr 6-7 s. 150; Myszor, Historia diecezji, s. 293; Represje wobec duchowieństwa, s. 58; L. Musioł, Raszczyce. Monografia historyczna gminy i kościoła z dodaniem zarysu dziejów Adamowic, Katowice 1998, s. 82.

@@ Linia 2: / Linia 2: @@
 [[Grafika:Melz Augustyn.jpg|150px|left|thumb]]
-Urodził się 12 lutego 1885 w Tworkowie w powiecie raciborskim w rodzinie listonosza Jana i Pauliny z d. Morawiec. Po ukończeniu szkoły elementarnej w Tworkowie uczęszczał do gimnazjum w 1atach 1897-1907, najpierw w Raciborzu, a następnie w Pszczynie, gdzie 10 września 1907 uzyskał świadectwo dojrzałości. Następnie rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego]]. Święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1911.
+Urodził się 12 lutego 1885 w Tworkowie w powiecie raciborskim w rodzinie listonosza Jana i Pauliny z d. Morawiec. Po ukończeniu szkoły elementarnej w Tworkowie uczęszczał do gimnazjum w 1atach 1897-1907, najpierw w Raciborzu, a następnie w [[Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Chrobrego w Pszczynie|Pszczynie]], gdzie 10 września 1907 uzyskał świadectwo dojrzałości. Następnie rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego]]. Święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1911.
-Pracę duszpasterską rozpoczął 28 września 1911 jako wikary w [[Parafia św. Józefa w Zgodzie|Zgodzie]] (Nowy Bytom), a następnie pracował kolejno w parafiach: św. Rodziny w Berlinie (od 23 grudnia 1913), Zakrzów w powiecie Kozielskim (od 10 marca 1916), [[Parafia Świętej Trójcy w Bytomiu|Świętej Trójcy w Bytomiu]] (od 31 lipca 1918) i w Królewskiej Hucie (Chorzów) w [[Parafia św. Józefa w Chorzowie|kościele św. Józefa]] (od 5 października 1921), na terenie powstającej Administracji Apostolskiej dla Śląska Polskiego. W 1923 roku został przeniesiony do Roździenia, ale na jego prośbę decyzję anulowano.
+Pracę duszpasterską rozpoczął 28 września 1911 jako wikary w [[Parafia św. Józefa w Zgodzie|Zgodzie]] (Nowy Bytom), a następnie pracował kolejno w parafiach: św. Rodziny w Berlinie (od 23 grudnia 1913), Zakrzów w powiecie Kozielskim (od 10 marca 1916), [[Parafia Świętej Trójcy w Bytomiu|Świętej Trójcy w Bytomiu]] (od 31 lipca 1918) i w Królewskiej Hucie (Chorzów) w [[Parafia św. Józefa w Chorzowie|kościele św. Józefa]] (od 5 października 1921), na terenie powstającej [[Administracja Apostolska dla Śląska Górnego|Administracji Apostolskiej dla Śląska Polskiego]]. W 1923 roku został przeniesiony do Roździenia, ale na jego prośbę decyzję anulowano.
 Od 19 kwietnia 1926 był proboszczem [[parafia św. Katarzyny w Woźnikach|parafii św. Katarzyny w Woźnikach]]. Uczestniczył w [[Pielgrzymki śląskie do Rzymu w 1925 roku|pielgrzymce śląskiej do Rzymu]] i wspomagał finansowo różne akcje społeczne. W 1932 roku został wicedziekanem tarnogórskim. Po wybuchu II wojny światowej został aresztowany 9 października lub listopada 1939, następnie więziony w Lublińcu, potem w Opolu (11 marca 1940), wreszcie zwolniony (14 marca 1940). Nie pozwolono mu jednak wykonywać funkcji kapłańskich w Woźnikach. Został więc od 23 kwietnia 1940 administratorem [[Parafia św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Raszczycach|parafii św. Szymona i Judy Tadeusza w Raszczycach]].
@@ Linia 11: / Linia 11: @@
 ==Bibliografia==
-AAKat, Akta personalne ks. Augustyna Melza; Schematismus 1911-1922; Schematyzm 1947-1932; Jubileusze kapłańskie w diecezji katowickiej, GN 1961, nr 25; L. Smołka, Melz Augustyn Walenty (hasło), [w:] Słownik duchowieństwa, s. 267; Martyrologium, s. 153, 160, 194;  W. Szołdrski, Martyrologium duchowieństwa polskiego pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945, [w:] Sacrum Poloniae Millennium, t. 11, Rzym 1965, s. 172, 403; WD 1926, nr 7, s. 48; 1932 nr 2 s. 31; 1956 nr 9-12, s. 149; 1961 nr 7-8 s. 158; 1978 nr 6-7 s. 150; Myszor, Historia diecezji, s. 293; Represje wobec duchowieństwa, s. 58; L. Musioł, Raszczyce. Monografia historyczna gminy i kościoła z dodaniem zarysu dziejów Adamowic, Katowice 1998, s. 82.
+AAKat, Akta personalne ks. Augustyna Melza; Schematismus 1911-1922; Schematyzm 1947-1932; Jubileusze kapłańskie w diecezji katowickiej, GN 1961, nr 25; L. Smołka, Melz Augustyn Walenty (hasło), [w:] Słownik duchowieństwa, s. 267; Martyrologium, s. 153, 160, 194;  W. Szołdrski, Martyrologium duchowieństwa polskiego pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945, [w:] Sacrum Poloniae Millennium, t. 11, Rzym 1965, s. 172, 403; WD 1926, nr 7, s. 48; 1932, nr 2, s. 31; 1956, nr 9-12, s. 149; 1961, nr 7-8, s. 158; 1978, nr 6-7 s. 150; Myszor, Historia diecezji, s. 293; Represje wobec duchowieństwa, s. 58; L. Musioł, Raszczyce. Monografia historyczna gminy i kościoła z dodaniem zarysu dziejów Adamowic, Katowice 1998, s. 82.
 {{Noty biograficzne}}