Marekwia Franciszek

Marekwia Franciszek Michał(1891-1931)

Urodził się 25 września 1891 w Pszczynie, w rodzinie Wawrzyńca i Marty z d. Jacek. Kształcił się w Pszczynie, Katowicach i Ząbkowicach Śląskich. Wstąpił do Zgromadzenia Misjonarzy Świętej Rodziny,rozpoczynając nowicjat w Grave w Holandii. Z powodu choroby nie dokończył jednak nowicjatu. Następnie z polecenia przełożonych rozpoczął pięcioletnie studia teologiczne na Uniwersytecie we Fryburgu w Szwajcarii. W czasie studiów został inkardynowany do archidiecezji Nowy Orlean w Stanach Zjednoczonych. 5 kwietnia 1919 roku przyjął za zezwoleniem swego ordynariusza abpa Johna W. Shaw'a święcenia kapłańskie. Choroba uniemożliwiła mu wyjazd do Ameryki, dlatego wrócił na Śląsk do rodziców. Jego powrót przypadł na czas powstań śląskich i plebiscytu, stąd miał pewne trudności z uzyskaniem celebretu w Kurii Wrocławskiej. W 1920 roku przebywał bardzo krótko, bo tylko przez okres 60 dni w parafii NSPJ w Katowicach Murckach. Miało to miejsce w czasie poświęcenia kościoła, którego dokonał ówczesny proboszcz parafii tyskiej – ks. prałat Jan Kapica w dniu 4 kwietnia 1920. Krótko przed III powstaniem śląskim udał się na teren diecezji krakowskiej. Następnie postarał się o przyjęcie do diecezji kujawsko - kaliskiej. Z dniem 1 maja 1922 roku mianowano go prefektem w Wieluniu a 3 czerwca 1923 roku kapelanem Sióstr Bernardynek w tymże mieście. Ostatecznie inkardynował się w 1926 roku z diecezji krakowskiej do diecezji częstochowskiej. 13 października 1926 roku został mianowany prefektem szkół powszechnych oraz wikariuszem w Wieruszowie. 19 sierpnia 1927 otrzymał dekret kierujący go do Będzina, a po miesiącu do Działoszyna. Z powodu choroby uzyskał roczny urlop, który spędził u rodziców w Pszczynie oraz w sanatoriach w Pieszczanach i Goczałkowicach - Zdroju. 1 września 1928 roku został mianowany wikariuszem w Siewierzu ale i tam choroba nie pozwoliła mu podjąć posługi. Przebywał na leczeniu w Pszczynie oraz w szpitalu św. Łazarza w Krakowie. Po kuracji objął z dniem 10 października 1929 roku kapelanię w Zgromadzeniu Sióstr Pasjonistek w Strzemieszycach oraz pełnił zastępstwa w parafii w Maczkach oraz w parafii św. Rocha w Częstochowie. 9 sierpnia 1930 roku został mianowany proboszczem w parafii pw. Św. Rocha w Radostowie w dekanacie bolesławieckim (obecnie diecezja kaliska). Zmarł 12 stycznia 1931 roku. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Radostowie. Na prośbę rodziny ekshumowano grób i przeniesiono na cmentarz Wszystkich Świętych w Pszczynie.

Bibliografia

W. Patykiewicz, Ks. Franciszek Marekwia (1891-1931), Częstochowskie Wiadomości Diecezjalne, nr 36(1962), s.249-250; Kronika parafii Zesłania Ducha Świętego w Wieruszowie, s.5; Biogram autorstwa ks. Henryka Orszulaka[w:] Wieruszowski Słownik Biograficzny, Wieruszów 2018, s.106-107. Informacje przekazane przez ks. Henryka Sikorę proboszcza parafii pw. św. Rocha w Radostowie; Archiwum parafii pw. św. Rocha w Radostowie.