Marekwia Franciszek

Z e-ncyklopedia

Marekwia Franciszek Michał (1891-1931)

Marekwia Franciszek1.jpg

Urodził się 25 września 1891 w Pszczynie, w rodzinie Wawrzyńca i Marty z d. Jacek. Kształcił się w Pszczynie, Katowicach i Ząbkowicach Śląskich. Wstąpił do Zgromadzenia Misjonarzy Świętej Rodziny, rozpoczynając nowicjat w Grave w Holandii. Z powodu choroby nie dokończył jednak nowicjatu. Następnie z polecenia przełożonych rozpoczął pięcioletnie studia teologiczne na Uniwersytecie we Fryburgu w Szwajcarii. W czasie studiów został inkardynowany do archidiecezji Nowy Orlean w Stanach Zjednoczonych. 5 kwietnia 1919 przyjął za zezwoleniem swego ordynariusza abpa Johna W. Shaw'a święcenia kapłańskie. Choroba uniemożliwiła mu wyjazd do Ameryki, dlatego wrócił na Śląsk do rodziców. Jego powrót przypadł na czas powstań śląskich i plebiscytu, stąd miał pewne trudności z uzyskaniem celebretu w Kurii Wrocławskiej.

W 1920 roku przebywał bardzo krótko, bo tylko przez okres 60 dni w parafii NSPJ w Murckach. Miało to miejsce w czasie poświęcenia kościoła, którego dokonał ówczesny proboszcz parafii tyskiej – ks. prałat Jan Kapica w dniu 4 kwietnia 1920. Krótko przed III powstaniem śląskim udał się na teren diecezji krakowskiej. Następnie postarał się o przyjęcie do diecezji kujawsko - kaliskiej. Z dniem 1 maja 1922 mianowano go prefektem w Wieluniu, a 3 czerwca 1923 kapelanem sióstr bernardynek w tymże mieście.

Ostatecznie inkardynował się w 1926 roku z diecezji krakowskiej do diecezji częstochowskiej. 13 października 1926 został mianowany prefektem szkół powszechnych oraz wikariuszem w Wieruszowie. 19 sierpnia 1927 otrzymał dekret kierujący go do Będzina, a po miesiącu do Działoszyna. Z powodu choroby uzyskał roczny urlop, który spędził u rodziców w Pszczynie oraz w sanatoriach w Pieszczanach i Goczałkowicach - Zdroju. 1 września 1928 został mianowany wikariuszem w Siewierzu, ale i tam choroba nie pozwoliła mu podjąć posługi. Przebywał na leczeniu w Pszczynie oraz w szpitalu św. Łazarza w Krakowie. Po kuracji objął z dniem 10 października 1929 kapelanię w Zgromadzeniu Sióstr Pasjonistek w Strzemieszycach oraz pełnił zastępstwa w parafii w Maczkach oraz w parafii św. Rocha w Częstochowie. 9 sierpnia 1930 został mianowany proboszczem w parafii św. Rocha w Radostowie w dekanacie bolesławieckim (obecnie diecezja kaliska). Zmarł 12 stycznia 1931. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Radostowie. Na prośbę rodziny ekshumowano grób i przeniesiono na cmentarz Wszystkich Świętych w Pszczynie.

Bibliografia

W. Patykiewicz, Ks. Franciszek Marekwia (1891-1931), Częstochowskie Wiadomości Diecezjalne, nr 36 (1962), s. 249-250; Kronika parafii Zesłania Ducha Świętego w Wieruszowie, s. 5; Biogram autorstwa ks. Henryka Orszulaka [w:] Wieruszowski Słownik Biograficzny, Wieruszów 2018, s. 106-107; Informacje przekazane przez ks. Henryka Sikorę proboszcza parafii pw. św. Rocha w Radostowie; Archiwum parafii pw. św. Rocha w Radostowie.