Lauri Wawrzyniec: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[Plik:Lauri lorenzo.jpg|150px|Wawrzyniec Lauri|thumb|left]] | [[Plik:Lauri lorenzo.jpg|150px|Wawrzyniec Lauri|thumb|left]] | ||
Wawrzyniec | Lorenzo (Wawrzyniec) Lauri urodził się w 1864 roku w Rzymie. Zdobył wykształcenie w rzymskim seminarium duchownym. Święcenia kapłańskie przyjął 4 czerwca 1887. Później został członkiem wydziału macierzystej uczelni, a także pracownikiem Papieskiego Instytutu Anthenaeum przy kongregacji De Propaganda Fide. W latach 1887-1910 był oficjałem w Wikariacie Rzymskim. | ||
5 lipca 1910 otrzymał funkcję substytuta w Penitencjarni Apostolskiej, a niedługo później, 5 kwietnia, uzyskał godność prałata domowego Jego Świątobliwości. 5 stycznia 1917 został mianowany internuncjuszem w Peru i jednocześnie arcybiskupem tytularnym Efezu. Jego konsekracja odbyła się w Rzymie. Po powrocie do Peru został mianowany doradcą papieża w sprawach dyplomatycznych mających n celu nawiązanie pełnych stosunków dyplomatycznych z Peru. | 5 lipca 1910 otrzymał funkcję substytuta w Penitencjarni Apostolskiej, a niedługo później, 5 kwietnia 1911, uzyskał godność prałata domowego Jego Świątobliwości. 5 stycznia 1917 został mianowany internuncjuszem w Peru i jednocześnie arcybiskupem tytularnym Efezu. Jego konsekracja odbyła się w Rzymie. Po powrocie do Peru został mianowany doradcą papieża w sprawach dyplomatycznych mających n celu nawiązanie pełnych stosunków dyplomatycznych z Peru. | ||
25 maja 1921 został mianowany nuncjuszem w Polsce. Wraz z Władysławem Studzińskim pracował nad uzgodnieniem stanowisk i opracował tekst [[Konkordat zawarty między Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą Polską, 10 luty 1925|konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską zawartego w 1925 roku]]. Kreowany na kardynała w 1926 roku otrzymał kościół pw. św. Pankracego w Rzymie. 15 sierpnia 1925 nuncjusz W. Lauri koronował [[Obraz Matki Boskiej Piekarskiej|obraz Madonny Piekarskiej]] koronami darowanymi i poświęconymi przez | 25 maja 1921 został mianowany nuncjuszem w Polsce. Wraz z Władysławem Studzińskim pracował nad uzgodnieniem stanowisk i opracował tekst [[Konkordat zawarty między Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą Polską, 10 luty 1925|konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską zawartego w 1925 roku]]. Kreowany na kardynała w 1926 roku otrzymał kościół pw. św. Pankracego w Rzymie. 15 sierpnia 1925 nuncjusz W. Lauri koronował [[Obraz Matki Boskiej Piekarskiej|obraz Madonny Piekarskiej]] koronami darowanymi i poświęconymi przez [[Pius XI|papieża Piusa XI]]. Po pracy w Irlandii w randze legata papieskiego otrzymał godność kardynała-kamerlinga. Uczestniczył w konklawe w 1939 roku. Zmarł w 1941 roku. Spoczął na cmentarzu Campo Verano. Odznaczony Orderem Orła Białego. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Opracowanie własne, JM | |||
{{Biskup}} | {{Biskup}} | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - L]] | [[Kategoria:Biografie - L]] | ||
[[Kategoria:Biskupi]] | [[Kategoria:Biskupi]] | ||
Aktualna wersja na dzień 22:38, 20 lis 2020
Lauri Wawrzyniec (1864-1941), nuncjusz apostolski w Polsce
Lorenzo (Wawrzyniec) Lauri urodził się w 1864 roku w Rzymie. Zdobył wykształcenie w rzymskim seminarium duchownym. Święcenia kapłańskie przyjął 4 czerwca 1887. Później został członkiem wydziału macierzystej uczelni, a także pracownikiem Papieskiego Instytutu Anthenaeum przy kongregacji De Propaganda Fide. W latach 1887-1910 był oficjałem w Wikariacie Rzymskim.
5 lipca 1910 otrzymał funkcję substytuta w Penitencjarni Apostolskiej, a niedługo później, 5 kwietnia 1911, uzyskał godność prałata domowego Jego Świątobliwości. 5 stycznia 1917 został mianowany internuncjuszem w Peru i jednocześnie arcybiskupem tytularnym Efezu. Jego konsekracja odbyła się w Rzymie. Po powrocie do Peru został mianowany doradcą papieża w sprawach dyplomatycznych mających n celu nawiązanie pełnych stosunków dyplomatycznych z Peru.
25 maja 1921 został mianowany nuncjuszem w Polsce. Wraz z Władysławem Studzińskim pracował nad uzgodnieniem stanowisk i opracował tekst konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską zawartego w 1925 roku. Kreowany na kardynała w 1926 roku otrzymał kościół pw. św. Pankracego w Rzymie. 15 sierpnia 1925 nuncjusz W. Lauri koronował obraz Madonny Piekarskiej koronami darowanymi i poświęconymi przez papieża Piusa XI. Po pracy w Irlandii w randze legata papieskiego otrzymał godność kardynała-kamerlinga. Uczestniczył w konklawe w 1939 roku. Zmarł w 1941 roku. Spoczął na cmentarzu Campo Verano. Odznaczony Orderem Orła Białego.
Bibliografia
Opracowanie własne, JM
| |||||
| |||||