La Rose Karol: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
|||
Linia 3: | Linia 3: | ||
Urodził się 1 października 1859 w Sławęcicach. Był synem piekarza Gustawa i Karoliny. Jego ojciec był katolikiem, a matka protestantką. Sam Karol do Kościoła Katolickiego został przyjęty jako kilkunastoletni młodzieniec. Do szkoły elementarnej uczęszczał w rodzinnej miejscowości. Następnie uczył się w gimnazjum w Raciborzu, a potem w Wielkich Strzelcach. Po maturze rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego]]. Święcenia kapłańskie przyjął 27 czerwca 1885 we Wrocławiu z rąk [[Herzog Robert|bpa Roberta Herzoga]]. | Urodził się 1 października 1859 w Sławęcicach. Był synem piekarza Gustawa i Karoliny. Jego ojciec był katolikiem, a matka protestantką. Sam Karol do Kościoła Katolickiego został przyjęty jako kilkunastoletni młodzieniec. Do szkoły elementarnej uczęszczał w rodzinnej miejscowości. Następnie uczył się w gimnazjum w Raciborzu, a potem w Wielkich Strzelcach. Po maturze rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego]]. Święcenia kapłańskie przyjął 27 czerwca 1885 we Wrocławiu z rąk [[Herzog Robert|bpa Roberta Herzoga]]. | ||
Jako wikary pracował po dwa lata w parafiach: św. Jana Nepomucena w Starym Koźlu i Krzyża Świętego w Miechowicach. 10 maja 1890 został mianowany administratorem, a 25 sierpnia 1890 proboszczem parafii św. Katarzyny w Pielgrzymowicach. Jego pieczy powierzony został także kościół filialny pod wezwaniem Narodzenia NMP w Golasowicach oraz wierni zamieszkujący tę wioskę. Odważnie występował w obronie praw ludu polskiego. W 1908 roku został nawet skazany na dwa miesiące więzienia za publiczną wypowiedź z ambony, dotyczącą używania języka polskiego. | Jako wikary pracował po dwa lata w parafiach: św. Jana Nepomucena w Starym Koźlu i Krzyża Świętego w Miechowicach. 10 maja 1890 został mianowany administratorem, a 25 sierpnia 1890 proboszczem [[Parafia św. Katarzyny w Pielgrzymowicach|parafii św. Katarzyny w Pielgrzymowicach]]. Jego pieczy powierzony został także kościół filialny pod wezwaniem [[Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Golasowicach|Narodzenia NMP w Golasowicach]] oraz wierni zamieszkujący tę wioskę. Odważnie występował w obronie praw ludu polskiego. W 1908 roku został nawet skazany na dwa miesiące więzienia za publiczną wypowiedź z ambony, dotyczącą używania języka polskiego. | ||
Uważany był za wielkiego miłośnika modlitwy różańcowej i nabożeństwa Drogi Krzyżowej. Posiadał duży księgozbiór, który systematycznie uzupełniał. Czerpał z niego osobistą wiedzę religijną. W uznaniu zasług został mianowany dziekanem honorowym i radcą duchownym. 1 października 1929, po prawie 40 latach duszpasterzowania w Pielgrzymowicach, zrezygnował ze stanowiska proboszcza. Po przejściu na emeryturę mieszkał w Kokoszycach. Zmarł 16 grudnia 1929 w Kokoszycach. Został pochowany w Pielgrzymowicach. | Uważany był za wielkiego miłośnika [[Różaniec Święty|modlitwy różańcowej]] i nabożeństwa [[Droga Krzyżowa|Drogi Krzyżowej]]. Posiadał duży księgozbiór, który systematycznie uzupełniał. Czerpał z niego osobistą wiedzę religijną. W uznaniu zasług został mianowany dziekanem honorowym i radcą duchownym. 1 października 1929, po prawie 40 latach duszpasterzowania w Pielgrzymowicach, zrezygnował ze stanowiska proboszcza. Po przejściu na emeryturę mieszkał w Kokoszycach. Zmarł 16 grudnia 1929 w Kokoszycach. Został pochowany w Pielgrzymowicach. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == |
Wersja z 20:17, 16 kwi 2016
La Rose Karol (1859-1929), proboszcz w Pielgrzymowicach
Urodził się 1 października 1859 w Sławęcicach. Był synem piekarza Gustawa i Karoliny. Jego ojciec był katolikiem, a matka protestantką. Sam Karol do Kościoła Katolickiego został przyjęty jako kilkunastoletni młodzieniec. Do szkoły elementarnej uczęszczał w rodzinnej miejscowości. Następnie uczył się w gimnazjum w Raciborzu, a potem w Wielkich Strzelcach. Po maturze rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 27 czerwca 1885 we Wrocławiu z rąk bpa Roberta Herzoga.
Jako wikary pracował po dwa lata w parafiach: św. Jana Nepomucena w Starym Koźlu i Krzyża Świętego w Miechowicach. 10 maja 1890 został mianowany administratorem, a 25 sierpnia 1890 proboszczem parafii św. Katarzyny w Pielgrzymowicach. Jego pieczy powierzony został także kościół filialny pod wezwaniem Narodzenia NMP w Golasowicach oraz wierni zamieszkujący tę wioskę. Odważnie występował w obronie praw ludu polskiego. W 1908 roku został nawet skazany na dwa miesiące więzienia za publiczną wypowiedź z ambony, dotyczącą używania języka polskiego.
Uważany był za wielkiego miłośnika modlitwy różańcowej i nabożeństwa Drogi Krzyżowej. Posiadał duży księgozbiór, który systematycznie uzupełniał. Czerpał z niego osobistą wiedzę religijną. W uznaniu zasług został mianowany dziekanem honorowym i radcą duchownym. 1 października 1929, po prawie 40 latach duszpasterzowania w Pielgrzymowicach, zrezygnował ze stanowiska proboszcza. Po przejściu na emeryturę mieszkał w Kokoszycach. Zmarł 16 grudnia 1929 w Kokoszycach. Został pochowany w Pielgrzymowicach.
Bibliografia
AAKat, Akta personalne ks. Karola La Rose; Schematismus 1908; Nekrolog, WD 1929, nr 9, s. 84; WD 1929, nr 8, s. 78; 1926, nr 9, s. 64.
|