Kudlik Ignacy: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 19:43, 6 sty 2017

Kudlik Ignacy (1802-1871)

Urodził się 1 lutego 1802 w Niekazanicach, wyświęcony 11 marca 1826 we Wrocławiu. Najpierw był wikarym w Żyglinie, potem administratorem w Bielszowicach. Po odejściu ks. Ludwika Markiefki z Chełmu do Mysłowic, został 26 października 1829 administratorem chełmskim i dziećkowickim. Ponieważ nie zdał egzaminu proboszczowskiego, mógł być tylko administratorem. Po śmierci ks. Adriana Rinka w styczniu 1830 roku opuścił Chełm i zatrzymał wyłącznie administrację Dziećkowic. Po odejściu ks. prebendarza Markiefki na proboszcza do Bogucic, 1 września 1836 otrzymał prezentę na prebendę mysłowicką. Zamieszkał w Mysłowicach, do lipca 1837 roku był nadal administratorem parafii dziećkowickiej.

Miał trudny charakter. Ks. kanonik Ficek z Piekar, dziekan bytomski, pisał o nim: „Przy wystarczających zdolnościach szkodzi mu w oczach ludności porywcza i nie na miejscu będąca gorliwość; jego niecierpliwość i niezgodność w domu i sąsiedztwie sprawia mu niejedno nieporozumienie i zgorszenie", (ks. J. Kudera, Historja parafii mysłowickiej, Mysłowice 1934). W 1852 roku opuścił prebendę mysłowicką. Był potem w 1855 roku kapelanem w Jełowej, następnie przebywał w domu emerytów w Nysie, wreszcie w 1869 roku jako kuratus osiadł w Grabinie w powiecie prudnickim i tam zmarł 14 kwietnia 1871.

Bibliografia

Dzieckowice, pr. zb, pod red. A. Liskowackiej i R. Broma, Katowice 2005.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 == Kudlik Ignacy (1802-1871) ==
-Urodził się 1 lutego 1802 w Niekazanicach, wyświęcony 11 marca 1826 we Wrocławiu. Najpierw był wikarym w Żyglinie, potem administratorem w Bielszowicach. Po odejściu [[Markiefka Ludwik|ks. Ludwika Markiefki]] z Chełmu do Mysłowic, został 26 października 1829 administratorem chełmskim i dziećkowickim. Ponieważ nie zdał egzaminu proboszczowskiego, mógł być tylko administratorem. Po śmierci [[Rink Józef Adrian|ks. Adriana Rinka]] w styczniu 1830 roku opuścił Chełm i zatrzymał wyłącznie administrację Dziećkowic. Po odejściu ks. prebendarza Markiefki na proboszcza do Bogucic, 1 września 1836 otrzymał prezentę na prebendę mysłowicką. Zamieszkał w Mysłowicach, do lipca 1837 roku był nadal administratorem parafii dziećkowickiej.
+Urodził się 1 lutego 1802 w Niekazanicach, wyświęcony 11 marca 1826 we Wrocławiu. Najpierw był wikarym w [[Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żyglinie|Żyglinie]], potem administratorem w [[Parafia św. Marii Magdaleny w Bielszowicach|Bielszowicach]]. Po odejściu [[Markiefka Ludwik|ks. Ludwika Markiefki]] z [[Parafia Trójcy Przenajświętszej w Chełmie Śląskim|Chełmu]] do [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Mysłowicach|Mysłowic]], został 26 października 1829 administratorem chełmskim i [[Parafia Wszystkich Świętych w Dziećkowicach|dziećkowickim]]. Ponieważ nie zdał egzaminu proboszczowskiego, mógł być tylko administratorem. Po śmierci [[Rink Józef Adrian|ks. Adriana Rinka]] w styczniu 1830 roku opuścił Chełm i zatrzymał wyłącznie administrację Dziećkowic. Po odejściu ks. prebendarza Markiefki na proboszcza do [[Parafia św. Szczepana w Bogucicach|Bogucic]], 1 września 1836 otrzymał prezentę na [[Prebenda św. Apostołów Filipa i Jakuba w Mysłowicach|prebendę mysłowicką]]. Zamieszkał w Mysłowicach, do lipca 1837 roku był nadal administratorem parafii dziećkowickiej.
-Miał trudny charakter. [[Ficek Alojzy|Ks. kanonik Ficek]] z Piekar, dziekan bytomski, pisał o nim: „Przy wystarczających zdolnościach szkodzi mu w oczach ludności porywcza i nie na miejscu będąca gorliwość; jego niecierpliwość i niezgodność w domu i sąsiedztwie sprawia mu niejedno nieporozumienie i zgorszenie", (ks. J. Kudera, Historja parafii mysłowickiej, Mysłowice 1934). W 1852 roku opuścił prebendę mysłowicką. Był potem w 1855 roku kapelanem w Jełowej, następnie przebywał w domu emerytów w Nysie, wreszcie w 1869 roku jako [[Kuracja|kuratus]] osiadł w Grabinie w powiecie prudnickim i tam zmarł 14 kwietnia 1871.
+Miał trudny charakter. [[Ficek Alojzy|Ks. kanonik Ficek]] z [[Parafia Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|Piekar]], dziekan bytomski, pisał o nim: „Przy wystarczających zdolnościach szkodzi mu w oczach ludności porywcza i nie na miejscu będąca gorliwość; jego niecierpliwość i niezgodność w domu i sąsiedztwie sprawia mu niejedno nieporozumienie i zgorszenie", ([[Kudera Jan|ks. J. Kudera]], Historja parafii mysłowickiej, Mysłowice 1934). W 1852 roku opuścił prebendę mysłowicką. Był potem w 1855 roku kapelanem w Jełowej, następnie przebywał w domu emerytów w Nysie, wreszcie w 1869 roku jako [[Kuracja|kuratus]] osiadł w Grabinie w powiecie prudnickim i tam zmarł 14 kwietnia 1871.
 ==Bibliografia==