Kosmeli Ernest: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Ernest (Ernst) | ==Kosmeli Ernest (Ernst) (1803-1879), proboszcz w Pszczynie == | ||
[[Plik:Kosmeli Ernest.jpg|right|thumb]] | [[Plik:Kosmeli Ernest.jpg|right|thumb]] | ||
Urodził się 10 | Urodził się 10 września 1803 w Pszczynie w rodzinie mistrza piekarskiego Ernsta i Marianny z domu Magiera. Do gimnazjum uczęszczał w Gliwicach. W latach 1825-1829 odbył [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|studia teologiczne na Uniwersytecie Wrocławskim]]. Święcenia kapłańskie przyjął 20 kwietnia 1829. Pracę duszpasterską rozpoczął w Mikołowie, początkowo jako wikary, a od maja 1830 roku jako [[Prebenda|prebendarz]]. W 1833 roku objął funkcję proboszcza [[Parafia Wszystkich Świętych w Pszczynie|parafii pw. Wszystkich Świętych w Pszczynie]]. Od 1847 roku do śmierci sprawował urząd dziekana dekanatu pszczyńskiego. | ||
Za działalność charytatywną w czasie klęski głodu i epidemii tyfusu (1845-1848) został odznaczony pruskim Orderem Czerwonego Orła IV klasy. W 1851 roku zorganizował w parafii jezuickie misje ludowe, poświęcone m. in. trzeźwości. W 1860 roku ks. Ernst Kosmeli przygotowywał uroczystości pogrzebowe zmarłego w Pszczynie biskupa sufragana wrocławskiego Bernarda Bogedaina i stał się jednym z wykonawców jego testamentu. | Za działalność charytatywną w czasie klęski głodu i epidemii tyfusu (1845-1848) został odznaczony pruskim Orderem Czerwonego Orła IV klasy. W 1851 roku zorganizował w parafii [[Misje jezuickie w XIX wieku|jezuickie misje ludowe]], poświęcone m.in. trzeźwości. W 1860 roku ks. Ernst Kosmeli przygotowywał uroczystości pogrzebowe zmarłego w Pszczynie biskupa sufragana wrocławskiego [[Bogedain Bernard|Bernarda Bogedaina]] i stał się jednym z wykonawców jego testamentu. | ||
W 1867 roku sprowadził do Pszczyny siostry ze Zgromadzenia św. Karola Boromeusza. W tym samym roku otrzymał tytuł kanonika honorowego kapituły katedralnej we Wrocławiu. Odrestaurował wnętrze kościoła parafialnego. W 1837 roku zakupił nowe organy, a w 1860 roku obrazy stacji drogi krzyżowej. W 1850 roku rozbudował wieżę kościelną, zniszczoną przez pożar, który objął Pszczynę w 1748 roku. W 1875 roku wybudował nowe probostwo. Zmarł 12 | W 1867 roku sprowadził do Pszczyny siostry ze [[Boromeuszki|Zgromadzenia św. Karola Boromeusza]]. W tym samym roku otrzymał tytuł kanonika honorowego kapituły katedralnej we Wrocławiu. Odrestaurował wnętrze kościoła parafialnego. W 1837 roku zakupił nowe organy, a w 1860 roku obrazy stacji [[Droga Krzyżowa|drogi krzyżowej]]. W 1850 roku rozbudował wieżę kościelną, zniszczoną przez pożar, który objął Pszczynę w 1748 roku. W 1875 roku wybudował nowe probostwo. Zmarł 12 lutego 1879. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Materiały własne autora. | |||
{{Noty biograficzne}} | |||
[[Kategoria:Biografie - K]] | [[Kategoria:Biografie - K]] | ||
[[Kategoria:Budowniczy]] | |||
[[Kategoria:Społecznicy]] | |||
Aktualna wersja na dzień 13:02, 13 paź 2018
Kosmeli Ernest (Ernst) (1803-1879), proboszcz w Pszczynie
Urodził się 10 września 1803 w Pszczynie w rodzinie mistrza piekarskiego Ernsta i Marianny z domu Magiera. Do gimnazjum uczęszczał w Gliwicach. W latach 1825-1829 odbył studia teologiczne na Uniwersytecie Wrocławskim. Święcenia kapłańskie przyjął 20 kwietnia 1829. Pracę duszpasterską rozpoczął w Mikołowie, początkowo jako wikary, a od maja 1830 roku jako prebendarz. W 1833 roku objął funkcję proboszcza parafii pw. Wszystkich Świętych w Pszczynie. Od 1847 roku do śmierci sprawował urząd dziekana dekanatu pszczyńskiego.
Za działalność charytatywną w czasie klęski głodu i epidemii tyfusu (1845-1848) został odznaczony pruskim Orderem Czerwonego Orła IV klasy. W 1851 roku zorganizował w parafii jezuickie misje ludowe, poświęcone m.in. trzeźwości. W 1860 roku ks. Ernst Kosmeli przygotowywał uroczystości pogrzebowe zmarłego w Pszczynie biskupa sufragana wrocławskiego Bernarda Bogedaina i stał się jednym z wykonawców jego testamentu.
W 1867 roku sprowadził do Pszczyny siostry ze Zgromadzenia św. Karola Boromeusza. W tym samym roku otrzymał tytuł kanonika honorowego kapituły katedralnej we Wrocławiu. Odrestaurował wnętrze kościoła parafialnego. W 1837 roku zakupił nowe organy, a w 1860 roku obrazy stacji drogi krzyżowej. W 1850 roku rozbudował wieżę kościelną, zniszczoną przez pożar, który objął Pszczynę w 1748 roku. W 1875 roku wybudował nowe probostwo. Zmarł 12 lutego 1879.
Bibliografia
Materiały własne autora.
| |||||