Konwencja Genewska: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
mNie podano opisu zmian
(dr)
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
Konwencja Genewska (Polsko-Niemiecka Konwencją Górnośląska) to dokument podpisany 15 maja 1922 w Genewie, określający podział Górnego Śląska między Polskę i Niemcy oraz regulujący wzajemne stosunki ludności obu państw na tym terenie. Górny Śląsk został przyłączony do Polski w wyniku plebiscytu przeprowadzonego po trzecim Powstaniu Śląskim, w 1921. Zadaniem Konwencji było regulowanie wszelkich spornych sytuacji w pierwszych latach tworzenia nowego ładu terytorialnego, politycznego i społecznego na Górnym Śląsku. Mocą Konwencji, na drodze kompromisu przyłączono do terytorium Polski powiaty: katowicki, lubliniecki, tarnogórski, królewsko-hucki, świętochłowicki, pszczyński oraz rybnicki. Tereny te cechowały się silnie rozwiniętym przemysłem.
Konwencja Genewska (Polsko-Niemiecka Konwencja Górnośląska) to dokument podpisany 15 maja 1922 w Genewie, określający podział Górnego Śląska między Polskę i Niemcy oraz regulujący wzajemne stosunki ludności obu państw na tym terenie. Górny Śląsk został przyłączony do Polski w wyniku [[Plebiscyt i jego skutki|plebiscytu]] przeprowadzonego po [[Powstania Śląskie|III powstaniu śląskim]], w 1921 roku. Zadaniem Konwencji było regulowanie wszelkich spornych sytuacji w pierwszych latach tworzenia nowego ładu terytorialnego, politycznego i społecznego na Górnym Śląsku.  
Aby osiągnąć względną niezależność decyzji w sprawach szczególnie spornych, powołano międzynarodowe organy władzy rozjemczej pod
auspicjami Ligi Narodów. Należały do nich: Górnośląska Komisja Mieszana z siedzibą w Katowicach oraz Trybunał Rozjemczy z siedzibą w Bytomiu.


Spis tematów uwzględnionych w Konwencji Górnośląskiej:
Mocą Konwencji, na drodze kompromisu przyłączono do terytorium Polski powiaty: katowicki, lubliniecki, tarnogórski, królewsko-hucki, świętochłowicki, pszczyński oraz rybnicki. Tereny te cechowały się silnie rozwiniętym przemysłem. Aby osiągnąć względną niezależność decyzji w sprawach szczególnie spornych, powołano międzynarodowe organy władzy rozjemczej pod auspicjami Ligi Narodów. Należały do nich: [[Górnośląska Komisja Mieszana]] z siedzibą w Katowicach oraz Trybunał Rozjemczy z siedzibą w Bytomiu.


==Treść==
*Część pierwsza: Postanowienia Ogólne
*Część pierwsza: Postanowienia Ogólne
*Część druga: Obywatelstwo i zamieszkanie
*Część druga: Obywatelstwo i zamieszkanie
Linia 12: Linia 11:
*Część szósta: Górnośląska Komisja Mieszana i Górnośląski Trybunał Rozjemczy
*Część szósta: Górnośląska Komisja Mieszana i Górnośląski Trybunał Rozjemczy


Ustawę ratyfikującą przedmiot Konwencji Górnośląskiej podpisali: Marszałek- Wojciech Trąpczyński, Premier- Antoni Ponikowski, Minister Spraw Zagranicznych- Konstanty Skirmunt.
Ustawę ratyfikującą przedmiot Konwencji Górnośląskiej podpisali: marszałek - Wojciech Trąmpczyński, premier - Antoni Ponikowski, minister spraw zagranicznych - Konstanty Skirmunt. Konwencja przestała obowiązywać w 1937 roku.
Konwencja przestała obowiązywać w 1937.


Związane hasła: [[Ewangelicki Kościół Unijny]]
==Patrz również ==
*[[Ewangelicki Kościół Unijny]]


==Bibliografia==
==Bibliografia==
A. Faruga, Śląsk w historii i języku, Zabrze 2007; W. Dąbrowski, Zbiór praw konstytucyjnych i administracyjnych Województwa Śląskiego, Katowice 1922.
A. Faruga, Śląsk w historii i języku, Zabrze 2007; W. Dąbrowski, Zbiór praw konstytucyjnych i administracyjnych Województwa Śląskiego, Katowice 1922.


[[Kategoria:Różne]]
[[Kategoria:Polityka]]

Aktualna wersja na dzień 23:20, 17 lis 2019

Konwencja Genewska (Polsko-Niemiecka Konwencja Górnośląska) to dokument podpisany 15 maja 1922 w Genewie, określający podział Górnego Śląska między Polskę i Niemcy oraz regulujący wzajemne stosunki ludności obu państw na tym terenie. Górny Śląsk został przyłączony do Polski w wyniku plebiscytu przeprowadzonego po III powstaniu śląskim, w 1921 roku. Zadaniem Konwencji było regulowanie wszelkich spornych sytuacji w pierwszych latach tworzenia nowego ładu terytorialnego, politycznego i społecznego na Górnym Śląsku.

Mocą Konwencji, na drodze kompromisu przyłączono do terytorium Polski powiaty: katowicki, lubliniecki, tarnogórski, królewsko-hucki, świętochłowicki, pszczyński oraz rybnicki. Tereny te cechowały się silnie rozwiniętym przemysłem. Aby osiągnąć względną niezależność decyzji w sprawach szczególnie spornych, powołano międzynarodowe organy władzy rozjemczej pod auspicjami Ligi Narodów. Należały do nich: Górnośląska Komisja Mieszana z siedzibą w Katowicach oraz Trybunał Rozjemczy z siedzibą w Bytomiu.

Treść

  • Część pierwsza: Postanowienia Ogólne
  • Część druga: Obywatelstwo i zamieszkanie
  • Część trzecia: Ochrona mniejszości
  • Część czwarta: Sprawy socjalne
  • Część piąta: Sprawy gospodarcze
  • Część szósta: Górnośląska Komisja Mieszana i Górnośląski Trybunał Rozjemczy

Ustawę ratyfikującą przedmiot Konwencji Górnośląskiej podpisali: marszałek - Wojciech Trąmpczyński, premier - Antoni Ponikowski, minister spraw zagranicznych - Konstanty Skirmunt. Konwencja przestała obowiązywać w 1937 roku.

Patrz również

Bibliografia

A. Faruga, Śląsk w historii i języku, Zabrze 2007; W. Dąbrowski, Zbiór praw konstytucyjnych i administracyjnych Województwa Śląskiego, Katowice 1922.