Konwencja Genewska: Różnice pomiędzy wersjami
mNie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Konwencja Genewska (Polsko-Niemiecka Konwencją Górnośląska) to dokument podpisany 15 maja 1922 w Genewie, określający podział Górnego Śląska między Polskę i Niemcy oraz regulujący wzajemne stosunki ludności obu państw na tym terenie. Górny Śląsk został przyłączony do Polski w wyniku plebiscytu przeprowadzonego po trzecim Powstaniu Śląskim, w 1921. Zadaniem Konwencji było regulowanie wszelkich spornych sytuacji w pierwszych latach tworzenia nowego ładu terytorialnego, politycznego i społecznego na Górnym Śląsku. | Konwencja Genewska (Polsko-Niemiecka Konwencją Górnośląska) to dokument podpisany 15 maja 1922 w Genewie, określający podział Górnego Śląska między Polskę i Niemcy oraz regulujący wzajemne stosunki ludności obu państw na tym terenie. Górny Śląsk został przyłączony do Polski w wyniku [[Plebiscyt i jego skutki|plebiscytu]] przeprowadzonego po trzecim [[Powstania Śląskie|Powstaniu Śląskim]], w 1921 roku. Zadaniem Konwencji było regulowanie wszelkich spornych sytuacji w pierwszych latach tworzenia nowego ładu terytorialnego, politycznego i społecznego na Górnym Śląsku. | ||
Mocą Konwencji, na drodze kompromisu przyłączono do terytorium Polski powiaty: katowicki, lubliniecki, tarnogórski, królewsko-hucki, świętochłowicki, pszczyński oraz rybnicki. Tereny te cechowały się silnie rozwiniętym przemysłem. Aby osiągnąć względną niezależność decyzji w sprawach szczególnie spornych, powołano międzynarodowe organy władzy rozjemczej pod auspicjami Ligi Narodów. Należały do nich: Górnośląska Komisja Mieszana z siedzibą w Katowicach oraz Trybunał Rozjemczy z siedzibą w Bytomiu. | Mocą Konwencji, na drodze kompromisu przyłączono do terytorium Polski powiaty: katowicki, lubliniecki, tarnogórski, królewsko-hucki, świętochłowicki, pszczyński oraz rybnicki. Tereny te cechowały się silnie rozwiniętym przemysłem. Aby osiągnąć względną niezależność decyzji w sprawach szczególnie spornych, powołano międzynarodowe organy władzy rozjemczej pod auspicjami Ligi Narodów. Należały do nich: Górnośląska Komisja Mieszana z siedzibą w Katowicach oraz Trybunał Rozjemczy z siedzibą w Bytomiu. | ||
Wersja z 04:29, 14 paź 2009
Konwencja Genewska (Polsko-Niemiecka Konwencją Górnośląska) to dokument podpisany 15 maja 1922 w Genewie, określający podział Górnego Śląska między Polskę i Niemcy oraz regulujący wzajemne stosunki ludności obu państw na tym terenie. Górny Śląsk został przyłączony do Polski w wyniku plebiscytu przeprowadzonego po trzecim Powstaniu Śląskim, w 1921 roku. Zadaniem Konwencji było regulowanie wszelkich spornych sytuacji w pierwszych latach tworzenia nowego ładu terytorialnego, politycznego i społecznego na Górnym Śląsku.
Mocą Konwencji, na drodze kompromisu przyłączono do terytorium Polski powiaty: katowicki, lubliniecki, tarnogórski, królewsko-hucki, świętochłowicki, pszczyński oraz rybnicki. Tereny te cechowały się silnie rozwiniętym przemysłem. Aby osiągnąć względną niezależność decyzji w sprawach szczególnie spornych, powołano międzynarodowe organy władzy rozjemczej pod auspicjami Ligi Narodów. Należały do nich: Górnośląska Komisja Mieszana z siedzibą w Katowicach oraz Trybunał Rozjemczy z siedzibą w Bytomiu.
Treść
- Część pierwsza: Postanowienia Ogólne
- Część druga: Obywatelstwo i zamieszkanie
- Część trzecia: Ochrona mniejszości
- Część czwarta: Sprawy socjalne
- Część piąta: Sprawy gospodarcze
- Część szósta: Górnośląska Komisja Mieszana i Górnośląski Trybunał Rozjemczy
Ustawę ratyfikującą przedmiot Konwencji Górnośląskiej podpisali: marszałek - Wojciech Trąmpczyński, premier - Antoni Ponikowski, minister spraw zagranicznych - Konstanty Skirmunt. Konwencja przestała obowiązywać w 1937 roku.
Patrz również
Bibliografia
A. Faruga, Śląsk w historii i języku, Zabrze 2007; W. Dąbrowski, Zbiór praw konstytucyjnych i administracyjnych Województwa Śląskiego, Katowice 1922.