Kleineidam Erich

Urodził się 3 stycznia 1905 in Bielszowicach. Filozofię i teologię studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego, we Freiburgu i Innsbrucku. W 1929 roku przyjął święcenia kapłańskie. Doktorat nt.: Das Problem der hylomorphen Zusammensetzung geistiger Substanzen obronił w 1930 roku na wydziale teologicznym we Wrocławiu. Od 1939 roku wykładał jako profesor filozofię w seminarium duchownym w Widnawie (Weidenau). W październiku 1946 roku został wysiedlony z Widnawy. Po wysiedleniu został administratorem parafii Oberhausen (Kreis Neuburg n. Donau).

Bp Maksymilian Kaller w maju 1947 roku powołał go na stanowisko profesora nowoutworzonego Philosophisch-Theologische Hochschule w Königstein; w 1949 roku został jego rektorem. W 1952 roku został pierwszym rektorem zorganizowanego przez siebie Philosophisch-Theologischen Studiums Erfurt, które w przyszłości zostało przekształcone w wydział teologiczny uniwersytetu w Erfurcie. Tam wykładał aż do przejścia na emeryturę w 1970 roku. Brał udział jako doradca kard. Alfreda Bengscha z Berlina w posiedzeniach soboru watykańskiego II. Zmarł 21 kwietnia 2005 Erfurcie.

Uhonorowany prałaturą w 1954 roku, protonotariusz apostolski - 1978. Uniwersytety w Münster i Monachium nadały mu stopień doktora hc.

Publikacje

• Kleineidam Erich, Die Philosophisch-Theologische Hochschule und das Priesterseminar zu Weidenau, Königstein Institut für Kirchengeschichte von Böhmen-Mähren-Schlesien, 1993.
• Erich Kleineidam Universitas Studii Erffordensis. Überblick über die Geschichte der Universität Erfurt, Bd. 1-4, Erfurt 1983.
• Erich Kleineidam, Otto Kuss, Kirche in der Zeitenwende, Salzburg 1936.
• Erich Kleineidam, Katholisch Theologische Fakultät der Universität Breslau 1811-1945, Köln 1961.
• Erich Kleineidam, Otto Kuss, Kirche und die Welt. Beiträge zur christlichen Besinnung in der Gegenwart, Salzburg 1937.