Kleineidam Erich

Z e-ncyklopedia

Kleineidam Erich (1905-2005)

Urodził się 3 stycznia 1905 w Bielszowicach. Filozofię i teologię studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego we Freiburgu i Innsbrucku. W 1929 roku przyjął święcenia kapłańskie. Doktorat nt.: Das Problem der hylomorphen Zusammensetzung geistiger Substanzen obronił w 1930 roku na Wydziale Teologicznym we Wrocławiu. Od 1939 roku jako profesor wykładał filozofię w Seminarium Duchownym w Widnawie (Weidenau). W październiku 1946 roku został jednak stamtąd wysiedlony. Następnie objął funkcję administratora parafii Oberhausen (Landkreis Neuburg an der Donau).

Bp Maksymilian Kaller w maju 1947 roku powołał go na stanowisko profesora nowo utworzonego Philosophisch-Theologische Hochschule w Königstein, którego w 1949 roku został rektorem. W 1952 roku został pierwszym rektorem zorganizowanego przez siebie Philosophisch-Theologischen Studiums Erfurt, które w przyszłości zostało przekształcone w Wydział Teologiczny Uniwersytetu w Erfurcie. Tam wykładał aż do przejścia na emeryturę w 1970 roku. Brał udział jako doradca kard. Alfreda Bengscha z Berlina w posiedzeniach Soboru Watykańskiego II. Zmarł 21 kwietnia 2005 w Erfurcie.

Uhonorowany prałaturą w 1954 roku, w 1978 roku otrzymał godność protonotariusza apostolskiego. Uniwersytety w Münster i Monachium nadały mu stopień doktora hc.

Publikacje

  • Kleineidam Erich, Die Philosophisch-Theologische Hochschule und das Priesterseminar zu Weidenau, Königstein Institut für Kirchengeschichte von Böhmen-Mähren-Schlesien, 1993.
  • Erich Kleineidam Universitas Studii Erffordensis. Überblick über die Geschichte der Universität Erfurt, Bd. 1-4, Erfurt 1983.
  • Erich Kleineidam, Otto Kuss, Kirche in der Zeitenwende, Salzburg 1936.
  • Erich Kleineidam, Katholisch Theologische Fakultät der Universität Breslau 1811-1945, Köln 1961.
  • Erich Kleineidam, Otto Kuss, Kirche und die Welt. Beiträge zur christlichen Besinnung in der Gegenwart, Salzburg 1937.

Bibliografia

Opracowanie własne, JM