Kasperczyk Marian: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
 
Linia 5: Linia 5:
Do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]] zgłosił się w 1965 roku. Podczas wakacji kleryckich uczestniczył w obozach młodzieżowych oraz przebywał u wuja – proboszcza w [[Parafia Bożego Ciała w Oleśnie|Oleśnie]] ([[Diecezja Opolska|diecezja opolska]]). Interesował się historią. Był poważny, opanowany, skromny, pracowity i sumienny. W 1969 roku został skierowany na roczny staż duszpasterski do parafii Krzęcin w diecezji gorzowskiej, gdzie pracował jako katecheta, m.in. przygotowując dzieci do Pierwszej Komunii Świętej. Święceń diakonatu udzielił mu 19 lutego 1972 w kaplicy seminaryjnej w Krakowie [[Kurpas Józef|bp Józef Kurpas]]. Pracę dyplomową napisał pod kierunkiem [[Pawlik Jerzy|ks. dr. Jerzego Pawlika]] na temat: '' Szkolnictwo zakonne na Śląsku do XVIII  wieku''. Święcenia kapłańskie przyjął 30 marca 1972 w Katowicach z rąk [[Bednorz Herbert|bpa Herberta Bednorza]].  
Do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]] zgłosił się w 1965 roku. Podczas wakacji kleryckich uczestniczył w obozach młodzieżowych oraz przebywał u wuja – proboszcza w [[Parafia Bożego Ciała w Oleśnie|Oleśnie]] ([[Diecezja Opolska|diecezja opolska]]). Interesował się historią. Był poważny, opanowany, skromny, pracowity i sumienny. W 1969 roku został skierowany na roczny staż duszpasterski do parafii Krzęcin w diecezji gorzowskiej, gdzie pracował jako katecheta, m.in. przygotowując dzieci do Pierwszej Komunii Świętej. Święceń diakonatu udzielił mu 19 lutego 1972 w kaplicy seminaryjnej w Krakowie [[Kurpas Józef|bp Józef Kurpas]]. Pracę dyplomową napisał pod kierunkiem [[Pawlik Jerzy|ks. dr. Jerzego Pawlika]] na temat: '' Szkolnictwo zakonne na Śląsku do XVIII  wieku''. Święcenia kapłańskie przyjął 30 marca 1972 w Katowicach z rąk [[Bednorz Herbert|bpa Herberta Bednorza]].  


Po święceniach pełnił zastępstwo w parafiach: [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Jastrzębiu Zdroju|Najświętszego Serca Pana Jezusa w Jastrzębiu Zdroju]], Podwyższenia Krzyża Świętego w Kaczycach  i [[Parafia Chrystusa Króla w Czyżowicach|Chrystusa Króla w Czyżowicach]]. Na pierwszą placówkę wikariuszowską został skierowany do [[Parafia Matki Bożej Szkaplerznej i św. Piusa X w Jejkowicach|parafii Matki Bożej Szkaplerznej i św. Piusa X w Jejkowicach]] (1972-1975). Następnie pracował w parafiach: [[Parafia Świętych Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach|Świętych Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach]] (1975-1976), [[Parafia św. Michała Archanioła w Skrzyszowie|św. Michała Archanioła w Skrzyszowie]] (1976-1979), [[Parafia Matki Bożej Królowej Różańca Świętego w Łaziskach Górnych|Matki Bożej Królowej Różańca Świętego w Łaziskach Górnych]] (1979-1983). W 1981 roku został mianowany substytutem w [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Zgoniu|Orzeszu – Zgoniu]] na czas choroby proboszcza, [[Wadas Franciszek|ks. Franciszka Wadasa]]. W 1983 roku otrzymał dekret do [[Parafia św. Barbary w Chorzowie|parafii św. Barbary w Chorzowie]] (1983-1986). Pracę proboszczowską, której recenzentem był [[Cichy Stefan|ks. dr Stefan Cichy]], napisał na temat: '' Kościół domowy a rodzinne świętowanie''. Od 1986 roku był wikariuszem, a następnie administratorem [[Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Gierałtowicach|parafii Matki Bożej Szkaplerznej w Gierałtowicach]]. We wrześniu 1987 roku został mianowany jej proboszczem. Przeprowadził generalny remont kościoła wraz z nowym wystrojem [[prezbiterium]]. Wybudował kaplicę przedpogrzebową oraz nowe probostwo. Był katechetą w szkole podstawowej w Gierałtowicach. Pełnił funkcję wicedziekana dekanatu Knurów oraz duszpasterza myśliwych w [[Archidiecezja Katowicka|archidiecezji katowickiej]] (2000 - 2018). W lipcu 2012 roku przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Stanicy w [[Diecezja Gliwicka|diecezji gliwickiej]].
Po święceniach pełnił zastępstwo w parafiach: [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Jastrzębiu Zdroju|Najświętszego Serca Pana Jezusa w Jastrzębiu Zdroju]], [[Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Kaczycach|Podwyższenia Krzyża Świętego w Kaczycach]] i [[Parafia Chrystusa Króla w Czyżowicach|Chrystusa Króla w Czyżowicach]]. Na pierwszą placówkę wikariuszowską został skierowany do [[Parafia Matki Bożej Szkaplerznej i św. Piusa X w Jejkowicach|parafii Matki Bożej Szkaplerznej i św. Piusa X w Jejkowicach]] (1972-1975). Następnie pracował w parafiach: [[Parafia Świętych Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach|Świętych Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach]] (1975-1976), [[Parafia św. Michała Archanioła w Skrzyszowie|św. Michała Archanioła w Skrzyszowie]] (1976-1979), [[Parafia Matki Bożej Królowej Różańca Świętego w Łaziskach Górnych|Matki Bożej Królowej Różańca Świętego w Łaziskach Górnych]] (1979-1983). W 1981 roku został mianowany substytutem w [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Zgoniu|Orzeszu – Zgoniu]] na czas choroby proboszcza, [[Wadas Franciszek|ks. Franciszka Wadasa]]. W 1983 roku otrzymał dekret do [[Parafia św. Barbary w Chorzowie|parafii św. Barbary w Chorzowie]] (1983-1986). Pracę proboszczowską, której recenzentem był [[Cichy Stefan|ks. dr Stefan Cichy]], napisał na temat: '' Kościół domowy a rodzinne świętowanie''. Od 1986 roku był wikariuszem, a następnie administratorem [[Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Gierałtowicach|parafii Matki Bożej Szkaplerznej w Gierałtowicach]]. We wrześniu 1987 roku został mianowany jej proboszczem. Przeprowadził generalny remont kościoła wraz z nowym wystrojem [[prezbiterium]]. Wybudował kaplicę przedpogrzebową oraz nowe probostwo. Był katechetą w szkole podstawowej w Gierałtowicach. Pełnił funkcję wicedziekana dekanatu Knurów oraz duszpasterza myśliwych w [[Archidiecezja Katowicka|archidiecezji katowickiej]] (2000 - 2018). W lipcu 2012 roku przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Stanicy w [[Diecezja Gliwicka|diecezji gliwickiej]].
Zmarł 19 lutego 2021 w 75 roku życia i w 48 roku kapłaństwa. Jego pogrzeb odbył się 24 lutego 2021 w [[Parafia św. Marcina w Stanicy|parafii św. Marcina w Stanicy]]. Uroczystościom pogrzebowym przewodniczył [[Olszowski Grzegorz|bp Grzegorz Olszowski]]. Ks. Marian Kasperczyk spoczął na miejscowym cmentarzu.  
Zmarł 19 lutego 2021 w 75 roku życia i w 48 roku kapłaństwa. Jego pogrzeb odbył się 24 lutego 2021 w [[Parafia św. Marcina w Stanicy|parafii św. Marcina w Stanicy]]. Uroczystościom pogrzebowym przewodniczył [[Olszowski Grzegorz|bp Grzegorz Olszowski]]. Ks. Marian Kasperczyk spoczął na miejscowym cmentarzu.  



Aktualna wersja na dzień 02:22, 23 mar 2024

Kasperczyk Marian (1946-2021), proboszcz w Gierałtowicach

Kasperczyk Marian.jpg

Urodził się 14 października 1946 w Mikołowie w religijnej rodzinie Wincentego i Domiceli z domu Lisik. Ojciec pracował jako księgowy na kopalni „Boże Dary” w Kostuchnie, matka zajmowała się domem. Miał dwie młodsze siostry i młodszego brata. Był ministrantem od 1956 roku. Po ukończeniu szkoły podstawowej kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. Karola Miarki w Mikołowie. O kapłaństwie zaczął myśleć pod koniec liceum, chciał jednak przez rok pracować, „aby poznać życie i podjąć dojrzałą decyzję poświęcenia się kapłaństwu”. W 1964 roku otrzymał świadectwo dojrzałości. Zgłosił się na Politechnikę i przez rok pracował jako planista „Centrostalu” w Katowicach.

Do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie zgłosił się w 1965 roku. Podczas wakacji kleryckich uczestniczył w obozach młodzieżowych oraz przebywał u wuja – proboszcza w Oleśnie (diecezja opolska). Interesował się historią. Był poważny, opanowany, skromny, pracowity i sumienny. W 1969 roku został skierowany na roczny staż duszpasterski do parafii Krzęcin w diecezji gorzowskiej, gdzie pracował jako katecheta, m.in. przygotowując dzieci do Pierwszej Komunii Świętej. Święceń diakonatu udzielił mu 19 lutego 1972 w kaplicy seminaryjnej w Krakowie bp Józef Kurpas. Pracę dyplomową napisał pod kierunkiem ks. dr. Jerzego Pawlika na temat: Szkolnictwo zakonne na Śląsku do XVIII wieku. Święcenia kapłańskie przyjął 30 marca 1972 w Katowicach z rąk bpa Herberta Bednorza.

Po święceniach pełnił zastępstwo w parafiach: Najświętszego Serca Pana Jezusa w Jastrzębiu Zdroju, Podwyższenia Krzyża Świętego w Kaczycach i Chrystusa Króla w Czyżowicach. Na pierwszą placówkę wikariuszowską został skierowany do parafii Matki Bożej Szkaplerznej i św. Piusa X w Jejkowicach (1972-1975). Następnie pracował w parafiach: Świętych Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach (1975-1976), św. Michała Archanioła w Skrzyszowie (1976-1979), Matki Bożej Królowej Różańca Świętego w Łaziskach Górnych (1979-1983). W 1981 roku został mianowany substytutem w Orzeszu – Zgoniu na czas choroby proboszcza, ks. Franciszka Wadasa. W 1983 roku otrzymał dekret do parafii św. Barbary w Chorzowie (1983-1986). Pracę proboszczowską, której recenzentem był ks. dr Stefan Cichy, napisał na temat: Kościół domowy a rodzinne świętowanie. Od 1986 roku był wikariuszem, a następnie administratorem parafii Matki Bożej Szkaplerznej w Gierałtowicach. We wrześniu 1987 roku został mianowany jej proboszczem. Przeprowadził generalny remont kościoła wraz z nowym wystrojem prezbiterium. Wybudował kaplicę przedpogrzebową oraz nowe probostwo. Był katechetą w szkole podstawowej w Gierałtowicach. Pełnił funkcję wicedziekana dekanatu Knurów oraz duszpasterza myśliwych w archidiecezji katowickiej (2000 - 2018). W lipcu 2012 roku przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Stanicy w diecezji gliwickiej. Zmarł 19 lutego 2021 w 75 roku życia i w 48 roku kapłaństwa. Jego pogrzeb odbył się 24 lutego 2021 w parafii św. Marcina w Stanicy. Uroczystościom pogrzebowym przewodniczył bp Grzegorz Olszowski. Ks. Marian Kasperczyk spoczął na miejscowym cmentarzu.

Bibliografia

Katalog Archidiecezji Katowickiej, Katowice 1995, s. 599; Katalog Archidiecezji Katowickiej, Katowice 2005, cz. I, s. 240; Katalog Archidiecezji Katowickiej, Katowice 2007, s. 453; Schematyzm Archidiecezji Katowickiej, Katowice 335; H. Polak, 7 wieków Gierałtowic, Gliwice 1997, s. 184-185; Ks. Jakub Kania, Nekrolog, Archiwum Kurii Metropolitalnej w Katowicach.