Hencinski Gustaw: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
 
Linia 1: Linia 1:
==Hencinski Gustaw (1864-1931), proboszcz w Kochanowicach i Lubecku==  
==Hencinski Gustaw (1864-1931), proboszcz w Kochanowicach i Lubecku==  


Urodził się 28 sierpnia 1864 w Wielkim Buczku koło Namysłowa. Po studiach na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym we Wrocławiu]] przyjął święcenia kapłańskie 21 czerwca 1893. Prawdopodobnie pierwszą jego placówką wikariuszowską była parafia w Oleśnie, skąd został 8 lutego 1895 przeniesiony do [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|parafii mariackiej w Katowicach]] również w charakterze wikarego. Dnia 17 listopada 1896 został ustanowiony administratorem [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Koszęcinie|parafii w Koszęcinie]] w dekanacie lublinieckim. Po niespełna trzech latach, 13 maja 1899, otrzymał inwestyturę proboszczowską do [[Parafia św. Wawrzyńca w Kochanowicach|parafii św. Wawrzyńca w Kochanowicach]]. Istniejący od kilkudziesięciu lat kościół wymagał remontu, który rozpoczął ks. Hencinski. Jak podawał „Posłaniec Niedzielny” z 1901 roku zdołano wymalować kościół, jednak odnowienia lub wymiany wymagały jeszcze ołtarz i ambony. Nie wiadomo czy proboszcz dokończył inwestycję, gdyż 28 grudnia 1902 został ustanowiony proboszczem w [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Lubecku|Lubecku]] koło Lublińca. W styczniu 1913 roku został wyznaczony wicedziekanem lublinieckim, a w rok później dziekanem tegoż dekanatu. Ks. Hencinski był zdeklarowanym Niemcem co było powszechnie wiadome, ale jego praca duszpasterska, wśród przeważającej ludności polskiej, nie budziła kontrowersji. Jednak w gorącym okresie zmiany przynależności państwowej Górnego Śląska w 1922 roku dokonano na plebanię lubecką napadu. Jak donosił „Kuryer Śląski” 12 czerwca 1922 grupa ok. 15-20 napastników splądrowała cały budynek, proboszczowi nakazano otworzyć szafę pancerną i zagrożono pozbawieniem życia jeśli nie opuści parafii. Wydarzenia potoczyły się błyskawicznie, gdyż już 14 czerwca został ustanowiony proboszczem w Lasowicach Wielkich w dekanacie kluczborskim, czyli w części niemieckiej Śląska. 24 marca 1924 został wybrany wicedziekanem kluczborskim, który to urząd pełnił do końca życia. Zmarł 3 kwietnia 1931.
Urodził się 28 sierpnia 1864 w Wielkim Buczku koło Namysłowa. Po studiach na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym we Wrocławiu]] przyjął święcenia kapłańskie 21 czerwca 1893. Prawdopodobnie pierwszą jego placówką wikariuszowską była parafia w Oleśnie, skąd został 8 lutego 1895 przeniesiony do [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|parafii Mariackiej w Katowicach]] również w charakterze wikarego. 17 listopada 1896 został ustanowiony administratorem [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Koszęcinie|parafii w Koszęcinie]] w dekanacie lublinieckim. Po niespełna trzech latach, 13 maja 1899, otrzymał inwestyturę proboszczowską do [[Parafia św. Wawrzyńca w Kochanowicach|parafii św. Wawrzyńca w Kochanowicach]]. Istniejący od kilkudziesięciu lat kościół wymagał remontu, który rozpoczął ks. Hencinski. Jak podawał [[Posłaniec Niedzielny|„Posłaniec Niedzielny”]] z 1901 roku zdołano wymalować kościół, jednak odnowienia lub wymiany wymagały jeszcze ołtarz i ambony. Nie wiadomo czy proboszcz dokończył inwestycję, gdyż 28 grudnia 1902 został ustanowiony proboszczem w [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Lubecku|Lubecku]] koło Lublińca. W styczniu 1913 roku został wyznaczony wicedziekanem lublinieckim, a w rok później dziekanem tegoż dekanatu. Ks. Hencinski był zdeklarowanym Niemcem co było powszechnie wiadome, ale jego praca duszpasterska, wśród przeważającej ludności polskiej, nie budziła kontrowersji. Jednak w gorącym okresie zmiany przynależności państwowej Górnego Śląska w 1922 roku dokonano na plebanię lubecką napadu. Jak donosił „Kuryer Śląski” 12 czerwca 1922 grupa ok. 15-20 napastników splądrowała cały budynek, proboszczowi nakazano otworzyć szafę pancerną i zagrożono pozbawieniem życia jeśli nie opuści parafii. Wydarzenia potoczyły się błyskawicznie, gdyż już 14 czerwca został ustanowiony proboszczem w Lasowicach Wielkich w dekanacie kluczborskim, czyli w części niemieckiej Śląska. 24 marca 1924 został wybrany wicedziekanem kluczborskim, który to urząd pełnił do końca życia. Zmarł 3 kwietnia 1931.


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Aktualna wersja na dzień 20:31, 31 gru 2018

Hencinski Gustaw (1864-1931), proboszcz w Kochanowicach i Lubecku

Urodził się 28 sierpnia 1864 w Wielkim Buczku koło Namysłowa. Po studiach na Wydziale Teologicznym we Wrocławiu przyjął święcenia kapłańskie 21 czerwca 1893. Prawdopodobnie pierwszą jego placówką wikariuszowską była parafia w Oleśnie, skąd został 8 lutego 1895 przeniesiony do parafii Mariackiej w Katowicach również w charakterze wikarego. 17 listopada 1896 został ustanowiony administratorem parafii w Koszęcinie w dekanacie lublinieckim. Po niespełna trzech latach, 13 maja 1899, otrzymał inwestyturę proboszczowską do parafii św. Wawrzyńca w Kochanowicach. Istniejący od kilkudziesięciu lat kościół wymagał remontu, który rozpoczął ks. Hencinski. Jak podawał „Posłaniec Niedzielny” z 1901 roku zdołano wymalować kościół, jednak odnowienia lub wymiany wymagały jeszcze ołtarz i ambony. Nie wiadomo czy proboszcz dokończył inwestycję, gdyż 28 grudnia 1902 został ustanowiony proboszczem w Lubecku koło Lublińca. W styczniu 1913 roku został wyznaczony wicedziekanem lublinieckim, a w rok później dziekanem tegoż dekanatu. Ks. Hencinski był zdeklarowanym Niemcem co było powszechnie wiadome, ale jego praca duszpasterska, wśród przeważającej ludności polskiej, nie budziła kontrowersji. Jednak w gorącym okresie zmiany przynależności państwowej Górnego Śląska w 1922 roku dokonano na plebanię lubecką napadu. Jak donosił „Kuryer Śląski” 12 czerwca 1922 grupa ok. 15-20 napastników splądrowała cały budynek, proboszczowi nakazano otworzyć szafę pancerną i zagrożono pozbawieniem życia jeśli nie opuści parafii. Wydarzenia potoczyły się błyskawicznie, gdyż już 14 czerwca został ustanowiony proboszczem w Lasowicach Wielkich w dekanacie kluczborskim, czyli w części niemieckiej Śląska. 24 marca 1924 został wybrany wicedziekanem kluczborskim, który to urząd pełnił do końca życia. Zmarł 3 kwietnia 1931.

Bibliografia

Schematismus 1895 – 1932; „Katolik” 1899, nr 38; „Katolik” 1914, nr 130; „Posłaniec Niedzielny” 1899, nr 13; „Posłaniec Niedzielny” 1899, nr 20; „Posłaniec Niedzielny” 1901, nr 33; „Posłaniec Niedzielny” 1902, nr 48; GN 1932, nr 26; „Kuryer Śląski” 1913, nr 7; „Kuryer Śląski” 1914, nr 8; „Kuryer Śląski” 1921, nr 15; „Kuryer Śląski” 1922, nr 6; „Kuryer Śląski” 1922, nr 16.