Gnida Gerard: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w rodzinnej [[Parafia św. Michała Archanioła w Michałkowicach|parafii św. Michała Archanioła w Michałkowicach]]. Następnie jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Chwałowicach, św. Cyryla i Metodego w Knurowie, Chrystusa Króla w Katowicach i św. Mikołaja w Bielsku-Białej. W czasie [[I Synod Diecezji Katowickiej|I Synodu Diecezji Katowickiej]] był członkiem Komisji ds. Duchowieństwa – Podkomisji Kapłańskiej. W 1976 roku obronił pracę magisterską w zakresie socjologii religii na wydziale teologicznym ATK w Warszawie. Kilka miesięcy później rozpoczął tam studia doktoranckie. | Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w rodzinnej [[Parafia św. Michała Archanioła w Michałkowicach|parafii św. Michała Archanioła w Michałkowicach]]. Następnie jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Chwałowicach, św. Cyryla i Metodego w Knurowie, Chrystusa Króla w Katowicach i św. Mikołaja w Bielsku-Białej. W czasie [[I Synod Diecezji Katowickiej|I Synodu Diecezji Katowickiej]] był członkiem Komisji ds. Duchowieństwa – Podkomisji Kapłańskiej. W 1976 roku obronił pracę magisterską w zakresie socjologii religii na wydziale teologicznym ATK w Warszawie. Kilka miesięcy później rozpoczął tam studia doktoranckie. | ||
W 1979 roku otrzymał dwie nominacje: w czerwcu został mianowany rektorem kościoła pod wezwaniem [[Kościół pw. św. Walentego w Bieruniu|św. Walentego w Bieruniu Starym]], a w październiku obrońcą węzła małżeńskiego w Sądzie Biskupim w Katowicach. W 1980 roku bp Bednorz powierzył mu jako wikariuszowi-ekonomowi, a następnie proboszczowi [[Parafia Najświętszej Maryi Panny Uzdrowienia Chorych w Bojszowach Nowych|parafię Najświętszej Maryi Panny Uzdrowienia Chorych w Bojszowach Nowych]]. W 1985 roku został mianowany ponadto konsultantem [[Gość Niedzielny - tygodnik|„Gościa Niedzielnego”]] w zakresie duszpasterstwa praktycznego. | W 1979 roku otrzymał dwie nominacje: w czerwcu został mianowany rektorem kościoła pod wezwaniem [[Kościół pw. św. Walentego w Bieruniu|św. Walentego w Bieruniu Starym]], a w październiku obrońcą węzła małżeńskiego w Sądzie Biskupim w Katowicach. W 1980 roku bp Bednorz powierzył mu jako wikariuszowi-ekonomowi, a następnie proboszczowi [[Parafia Najświętszej Maryi Panny Uzdrowienia Chorych w Bojszowach Nowych|parafię Najświętszej Maryi Panny Uzdrowienia Chorych w Bojszowach Nowych]]. W 1985 roku został mianowany ponadto konsultantem [[Gość Niedzielny - tygodnik|„Gościa Niedzielnego”]] w zakresie duszpasterstwa praktycznego. Po długiej chorobie zmarł 5 kwietnia 1988 w Bojszowach Nowych i tam został pochowany. W testamencie przekazał Muzeum Diecezjalnemu zbiór obrazów. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Wersja z 18:57, 9 lis 2010
Gnida Gerard (1941-1988), proboszcz parafii NMP Panny Uzdrowienia Chorych w Bojszowach Nowych
Urodził się 16 lutego 1941 w Michałkowicach. Był synem sztygara Wilhelma i Irmgardy z d. Niesyto. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Michałkowicach. Następnie uczył się w Państwowym Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Śniadeckiego w Siemianowicach, gdzie zdał w 1959 roku maturę. Po maturze wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia filozoficzno-teologiczno. W roku akademickim 1959/1960 odbył kurs wstępny w Konwikcie Teologicznym w Tarnowskich Górach. W trakcie studiów został powołany na dwa lata do odbycia służby wojskowej w twierdzy Modlin. Święcenia kapłańskie przyjął 5 czerwca 1966 w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach z rąk bpa Koadiutora H. Bednorza.
Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w rodzinnej parafii św. Michała Archanioła w Michałkowicach. Następnie jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Chwałowicach, św. Cyryla i Metodego w Knurowie, Chrystusa Króla w Katowicach i św. Mikołaja w Bielsku-Białej. W czasie I Synodu Diecezji Katowickiej był członkiem Komisji ds. Duchowieństwa – Podkomisji Kapłańskiej. W 1976 roku obronił pracę magisterską w zakresie socjologii religii na wydziale teologicznym ATK w Warszawie. Kilka miesięcy później rozpoczął tam studia doktoranckie.
W 1979 roku otrzymał dwie nominacje: w czerwcu został mianowany rektorem kościoła pod wezwaniem św. Walentego w Bieruniu Starym, a w październiku obrońcą węzła małżeńskiego w Sądzie Biskupim w Katowicach. W 1980 roku bp Bednorz powierzył mu jako wikariuszowi-ekonomowi, a następnie proboszczowi parafię Najświętszej Maryi Panny Uzdrowienia Chorych w Bojszowach Nowych. W 1985 roku został mianowany ponadto konsultantem „Gościa Niedzielnego” w zakresie duszpasterstwa praktycznego. Po długiej chorobie zmarł 5 kwietnia 1988 w Bojszowach Nowych i tam został pochowany. W testamencie przekazał Muzeum Diecezjalnemu zbiór obrazów.
Bibliografia
AAKat, Akta personalne ks Gerarda Gnidy; Schematyzm (1970-1993); Represje wobec duchowieństwa, s. 18.
| |||||