Duda Erwin

Duda Erwin (1911-1942)

Urodził się 1 września 1911 w Pruchnej (pow. cieszyński) jako syn kolejarza Karola i jego żony Marianny z d. Michalczyk. Po pięciu latach szkoły ludowej w rodzinnej wiosce zgłosił się w 1922 roku do nowo założonego polskiego gimnazjum w Bielsku, gdzie 20 maja 1931 uzyskał świadectwo maturalne. Następnie przygotował się do kapłaństwa na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. Święcenia otrzymał 28 czerwca 1936.

Od razu po prymicjach zastąpił wikarego w Boguszowicach, a 1 września 1936 objął stałą posadę wikarego w Radlinie, przy kościele parafialnym p.w. św. Marii Magdaleny . W drugiej połowie listopada 1939 otrzymał polecenie, aby udać się jako wikary do Ustronia. Pobyt ks. Dudy w Ustroniu był krótki. 23 kwietnia 1940 aresztowało go gestapo i odwiozło do więzienia cieszyńskiego, następnie do obozu w Dachau, później do Gusen, stamtąd wrócił 8 grudnia do Dachau, gdzie zginął 3 lutego 1942.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Erwina Dudy; F. Maroń, Nekrolog, WD 1970, nr 8-9, s. 142-143; Weiler, s. 209; Martyrologium, s. 173-174; L. Smołka, Duda Erwin (hasło), Słownik duchowieństwa, s. 91-92.