Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Boguszowicach

Z e-ncyklopedia
BoguszowiceNSPJ1.jpg
BoguszowiceNSPJ2.jpg

Historia

W źródłach historycznych Boguszowice pojawiły się już w XIII wieku. Nazwa osady została utworzona od imienia Bogusława, kanonika kapituły krakowskiej. On bowiem przekazał wieś w ręce cystersów, którzy pozostawali jej właścicielami do początków XIX wieku. Opat z Rud miał prawo do pobierania dochodów z parafii oraz do mianowania proboszcza, którym zostawał zwykle cysters. Dzięki wpływom zakonnym w okresie reformacji parafia pozostała katolicką. W 1810 roku dobra konwentu w Rudach przejął książę raciborski, stając się tym samym również patronem kościoła boguszowickiego.

Parafia powstała tutaj najpóźniej w drugiej połowie XIII wieku. Wspólnota administracyjnie należała do archidiakonatu opolskiego diecezji wrocławskiej oraz archiprezbiteratu żorskiego. Jej nazwa została umieszczona w spisie świętopietrza z 1335 roku oraz w sprawozdaniach wizytacyjnych biskupów wrocławskich. W XV wieku wspólnota swym zasięgiem obejmowała: Boguszowice, Gotartowice, Rój, Rogoźną, Folwarki, Ligotę, Kłokocin, Rowień, Brodek oraz dwie wsie, które przestały istnieć już około 1300 roku – Nietyslawice i Bobrownik. W latach 20. XX wieku doszło do wyodrębnienia z boguszowickiej parafii Rogoźnej i Folwarków. Kolejne podziały miały miejsce w połowie XX wieku. Z inicjatywy ówczesnego proboszcza powstały nowe parafie w: Roju, Rowniu, Ligockiej Kuźni i na terenie boguszowickiego osiedla. W 1979 roku ze względu na dużą liczbę nowych parafii w dekanacie rybnickim i żorskim powołano oddzielny - boguszowicki.

Kościoły

Pierwszy kościół pw. św. Wawrzyńca, poświęcony również św. Marcinowi, stał na wzgórzu w centralnej części Boguszowic. W 1717 roku została postawiona nowa budowla sakralna, także drewniana. Kamień węgielny wmurował Józef II von Strachwitz-Goeppersdorf, opat rudzki. Budulec podarował hr. Rudolf von Gaschin, a budowniczym został Jakub Siedlaczek. W ołtarzu głównym umieszczono obraz, prawdopodobnie pędzla Michaela Willmanna przedstawiający św. Wawrzyńca, a nad nim wizerunek św. Mikołaja. Z biegiem czasu kościółek ulegał coraz większemu zniszczeniu, a parafia coraz bardziej rozrastała się. Dlatego jesienią 1929 roku przystąpiono do budowy nowego, murowanego obiektu. Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa został wzniesiony w stylu neobarokowym. Projekt architektoniczny i konstrukcyjny opracował arch. Józef Rosół z Paruszowca. Wystrój wnętrza zaprojektował prof. Edmund Czarnecki z Katowic. Budowla posiada ciekawe polichromie przedstawiające sceny biblijne, wykonane w latach 1959-1960. Kościół benedykowano 19 maja 1935. Jego konsekracji 10 września 1960 dokonał bp Herbert Bednorz.

Drewniany kościół, jako obiekt zabytkowy stał w Boguszowicach do 1975 roku. Potem został przeniesiony do Ligockiej Kuźni.

Gazetka parafialna

patrz: Serce Ewangelii

Proboszczowie

Bibliografia

R. Dziechciarz, Parafia Boguszowice koło Rybnika w średniowieczu, [w:] Ojczyzna mała i wielka. Księga pamiątkowa [...], red. I. Panic, Cieszyn 1996, s. 40-45; F. Maroń, Rozwój sieci parafialnej diecezji katowickiej do końca XV w., SSHT 2 (1969), s. 101-168; M. Kula, Boguszowice, Rybnik 2008; tenże, Historia Boguszowic, Rybnik 2009, s. 92-98; Schematyzm Archidiecezji Katowickiej 1993; Straty wojenne. Zabytkowe dzwony utracone w latach 1939-1945 w granicach Polski po 1945, t. 3 województwo śląskie, cz. 1 diecezja katowicka wraz z częścią diecezji częstochowskiej, opr. P. Nadolski, Katowice 2008, s. 82-83; A. Żukowski, A. Matuszczyk-Kotulska, Szlakami Zielonego Śląska 2, Czerwionka-Leszczyny 2008, s. 98.