Bienia Dariusz: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 17:01, 22 kwi 2017

Bienia Dariusz (1960-2005)

Urodził się 7 listopada 1960 w Chorzowie w rodzinie Maksymiliana i Anny z d. Borszcz. Ojciec pracował jako ślusarz w kopalni „Polska” w Chorzowie. Jego starsza o 6 lat siostra Ilona została logopedą. Rodzina mieszkała na terenie parafii św. Barbary w Chorzowie, a w 1979 roku przeprowadziła się na teren parafii św. Franciszka w Klimzowcu. W 1967 roku rozpoczął edukację w Szkole Podstawowej nr 20 w Chorzowie. W l. 1975-1979 kontynuował naukę w Liceum Chemicznym przy Zespole Szkół Chemicznych Nr 1 w Chorzowie. W 1979 roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, które już po roku przeniosło swoją siedzibę do Katowic. Był studentem przeciętnym. Wiele trudu zajmowała mu nauka, niemniej starał się sprostać wszystkim obowiązkom. Pod koniec drugiego roku seminarium, od kwietnia 1981 roku do lutego 1982 roku pracował przy budowie nowego kościoła i klasztoru pw. św. Franciszka z Asyżu w Klimzowcu. Urlop ten zaliczono mu po powrocie do seminarium jako wypełnienie obowiązkowego stażu pracy. Staż katechetyczno-duszpasterski odbył w parafii Bożego Ciała i św. Barbary w Niewiadomiu od września do grudnia 1985 roku.

Święcenia kapłańskie otrzymał w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach 31 stycznia 1987 z rąk bpa Damiana Zimonia. Jako wikariusz posługiwał w parafiach: św. Herberta w Wodzisławiu Śląskim (przez pół roku), NSPJ w Niedobczycach (1987-1990), NMP Królowej Różańca Świętego w Boronowie (1990-1996), św. Józefa w Zabrzu (1996-1999), Znalezienia Krzyża Św. i Św. Katarzyny w Rusinowicach (1999-2000). W l. 1988-1991 odbył studia specjalistyczne w ramach Studium Pastoralnego w Katowicach. W 1992 roku został inkardynowany do nowo utworzonej diecezji gliwickiej. W 1995 roku pojawiły się pierwsze oznaki choroby nowotworowej, z którą zmagał się przez ponad 10 lat. W 2000 roku poprosił o zwolnienie z funkcji wikariusza i możliwość odbycia terapii. Dekret zwalniający z obowiązków wikariuszowskich otrzymał 1 czerwca 2000. Powrócił do Zabrza, ale tym razem do parafii św. Franciszka w dzielnicy Zaborze, gdzie był rezydentem. Proboszczem parafii był kolega kursowy ks. Dariusza - ks. Andrzej Iwanecki. Mimo cierpień i wielu trudności nie stracił pogody ducha. Zmarł 21 czerwca 2005, licząc niespełna 45 lat. 24 czerwca pożegnała go zaborska parafia. Tego samego dnia przewieziono jego ciało do parafii św. Jadwigi w Chorzowie i po Mszy świętej żałobnej złożono w grobowcu kapłanów na chorzowskim cmentarzu. W ceremoniach pogrzebowych udział wziął m.in. bp gliwicki Jan Wieczorek i abp Damian Zimoń.

Bibliografia

Schematyzm 1993; W. Packner, Kapłan Świętego Triduum, GN 2005, nr 28, (dodatek gliwicki), s. III.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 ==Bienia Dariusz (1960-2005)==
-Ur. się 7 XI 1960 w Chorzowie. Jego rodzicami byli Maksymilian Bienia i Anna z d. Borszcz. Ojciec pracował jako ślusarz na kopalni „Polska” w Chorzowie. Jego starsza o 6 lat siostra Ilona została logopedą. Rodzina mieszkała na terenie parafii św. Barbary w Chorzowie, a w 1979 przeprowadziła się na teren parafii św. Franciszka w Klimzowcu. W 1967 rozpoczął edukację w Szkole Podstawowej nr 20 w Chorzowie. W l. 1975–1979 kontynuował naukę w Liceum Chemicznym przy Zespole Szkół Chemicznych Nr 1 w Chorzowie. W 1979 wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, które już po roku przeniosło swoją siedzibę do Katowic. Był studentem przeciętnym. Wiele trudu zajmowała mu nauka, niemniej starał się sprostać wszystkim obowiązkom. Pod koniec drugiego roku seminarium, od kwietnia 1981 do lutego 1982 pracował przy budowie nowego kościoła i klasztoru pw. św. Franciszka z Asyżu na Klimzowcu. Urlop ten zaliczono mu po powrocie do seminarium jako wypełnienie obowiązkowego stażu pracy. Staż katechetyczno-duszpasterski odbył w parafii Bożego Ciała i św. Barbary w Niewiadomiu od września do grudnia 1985.
+Urodził się 7 listopada 1960 w Chorzowie w rodzinie Maksymiliana i Anny z d. Borszcz. Ojciec pracował jako ślusarz w kopalni „Polska” w Chorzowie. Jego starsza o 6 lat siostra Ilona została logopedą. Rodzina mieszkała na terenie [[Parafia św. Barbary w Chorzowie|parafii św. Barbary w Chorzowie]], a w 1979 roku przeprowadziła się na teren [[Parafia św. Franciszka z Asyżu w Klimzowcu|parafii św. Franciszka w Klimzowcu]]. W 1967 roku rozpoczął edukację w Szkole Podstawowej nr 20 w Chorzowie. W l. 1975-1979 kontynuował naukę w Liceum Chemicznym przy Zespole Szkół Chemicznych Nr 1 w Chorzowie. W 1979 roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego]] w Krakowie, które już po roku przeniosło swoją siedzibę do Katowic. Był studentem przeciętnym. Wiele trudu zajmowała mu nauka, niemniej starał się sprostać wszystkim obowiązkom. Pod koniec drugiego roku seminarium, od kwietnia 1981 roku do lutego 1982 roku pracował przy budowie nowego kościoła i klasztoru pw. św. Franciszka z Asyżu w Klimzowcu. Urlop ten zaliczono mu po powrocie do seminarium jako wypełnienie obowiązkowego stażu pracy. Staż katechetyczno-duszpasterski odbył w [[Parafia Bożego Ciała i św. Barbary w Niewiadomiu|parafii Bożego Ciała i św. Barbary w Niewiadomiu]] od września do grudnia 1985 roku.
-Święcenia kapłańskie otrzymał w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach 31 I 1987 z rąk bpa Damiana Zimonia. Jako wikariusz posługiwał w parafiach: św. Herberta w Wodzisławiu Śląskim (przez pół roku), NSPJ w Niedobczycach (1987–1990), NMP Królowej Różańca Świętego w Boronowie (1990–1996), św. Józefa w Zabrzu (1996–1999), Znalezienia Krzyża Św. i św. Katarzyny w Rusinowicach (1999–2000). W l. 1988–1991 odbył studia specjalistyczne w ramach Studium Pastoralnego w Katowicach. W 1992 został inkardynowany do nowoutworzonej diecezji gliwickiej. W 1995 pojawiły się pierwsze oznaki choroby nowotworowej, z którą zmagał się przez ponad 10 lat. W 2000 poprosił o zwolnienie z funkcji wikariusza i możliwość odbycia terapii. Dekret zwalniający z obowiązków wikariuszowskich otrzymał 1 VI 2000. Powrócił do Zabrza, ale tym razem do parafii św. Franciszka w dzielnicy Zaborze, gdzie był rezydentem. Proboszczem parafii był kolega kursowy ks. Dariusza – ks. Andrzej Iwanecki. Mimo cierpień i wielu trudności nie stracił pogody ducha. Zmarł 21 VI 2005, licząc niespełna 45 lat. 24 VI pożegnała go zaborska parafia. Tego samego dnia przewieziono jego ciało do parafii św. Jadwigi w Chorzowie i po Mszy świętej żałobnej złożono w grobowcu kapłanów na chorzowskim cmentarzu. W ceremoniach pogrzebowych udział wziął m.in bp gliwicki Jan Wieczorek i abp Damian Zimoń.
+Święcenia kapłańskie otrzymał w [[Parafia Chrystusa Króla w Katowicach|katedrze Chrystusa Króla w Katowicach]] 31 stycznia 1987 z rąk [[Zimoń Damian|bpa Damiana Zimonia]]. Jako wikariusz posługiwał w parafiach: [[Parafia św. Herberta Biskupa w Wodzisławiu Śląskim| św. Herberta w Wodzisławiu Śląskim]] (przez pół roku), [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Niedobczycach|NSPJ w Niedobczycach]] (1987-1990), [[Parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego w Boronowie|NMP Królowej Różańca Świętego w Boronowie]] (1990-1996), św. Józefa w Zabrzu (1996-1999), [[Parafia Znalezienia Krzyża Świętego i Św. Katarzyny w Rusinowicach|Znalezienia Krzyża Św. i Św. Katarzyny w Rusinowicach]] (1999-2000). W l. 1988-1991 odbył studia specjalistyczne w ramach Studium Pastoralnego w Katowicach. W 1992 roku  został inkardynowany do nowo utworzonej [[Diecezja Gliwicka|diecezji gliwickiej]]. W 1995 roku  pojawiły się pierwsze oznaki choroby nowotworowej, z którą zmagał się przez ponad 10 lat. W 2000 roku poprosił o zwolnienie z funkcji wikariusza i możliwość odbycia terapii. Dekret zwalniający z obowiązków wikariuszowskich otrzymał 1 czerwca 2000. Powrócił do Zabrza, ale tym razem do parafii św. Franciszka w dzielnicy Zaborze, gdzie był rezydentem. Proboszczem parafii był kolega kursowy ks. Dariusza - ks. Andrzej Iwanecki. Mimo cierpień i wielu trudności nie stracił pogody ducha. Zmarł 21 czerwca 2005, licząc niespełna 45 lat. 24 czerwca pożegnała go zaborska parafia. Tego samego dnia przewieziono jego ciało do [[Parafia św. Jadwigi Śląskiej w Chorzowie|parafii św. Jadwigi w Chorzowie]] i po Mszy świętej żałobnej złożono w grobowcu kapłanów na chorzowskim cmentarzu. W ceremoniach pogrzebowych udział wziął m.in. bp gliwicki [[Wieczorek Jan|Jan Wieczorek]] i [[Zimoń Damian|abp Damian Zimoń]].
 ==Bibliografia==