Żnińska Joanna

Urodziła się 5 lutego 1871 w Wąbrzeźnie na Pomorzu. W 1896 roku pracowała jako księgowa w Banku Ludowym w Bytomiu. Należała do TŚ „Jedność”, a w zarządzie chóru pełniła funkcję skarbniczki . Dnia 3 kwietnia 1913 wybrana została na sekretarza Związku Śląskich Kół Śpiewaczych. Była pierwszym redaktorem „Śpiewaka Śląskiego” organu ZŚKŚ . W latach 1920-1921 zredagowała i przygotowała do druku 20 numerów. Z ramienia ZŚKŚ i redakcji „Śpiewaka Śląskiego” zainicjowała współpracę z Wielkopolskim Związkiem Śpiewaczym. W okresie plebiscytu Na Górnym Śląsku współdziałała z Polskim Komisariatem Plebiscytowym w Bytomiu. Wchodziła również skład Towarzystwa Oświatowego „Iskra” w Bytomiu. W okresie I wojny światowej organizowała akcje dobroczynne pod szyldem, Komitetu Niesienia Pomocy Królestwu Polskiemu. Działała również w Towarzystwie Czytelń Ludowych na miasto i powiat bytomski. Później w wyniku narastających represji wobec działaczy polskich, przerwała prace i przeniosła się do Katowic. Zmarła 14 lutego 1949. Była pierwszym honorowym członkiem ZŚKŚ. Odznaczona została Medalem Niepodległości.

Bibliografia

R. Hanke, Śląsk śpiewa, Katowice 1991, s. 240-241.