Żebrok Franciszek: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
== Żebrok Franciszek (1921-1985), wychowawca seminaryjny, proboszcz w Gierałtowicach i Bielsku == | == Żebrok Franciszek (1921-1985), wychowawca seminaryjny, proboszcz w Gierałtowicach i Bielsku == | ||
[[Grafika:Zebrok.jpg|left|150px]] | [[Grafika:Zebrok.jpg|left|150px]] | ||
Urodził się 12 lipca 1921 w Cieszynie jako syn Pawła i Zuzanny z d. Biłko. Wkrótce potem jego rodzice, na skutek podziału Śląska Cieszyńskiego przenieśli się na Górny Śląsk. Ojciec, z zawodu kolejarz wraz z rodziną zamieszkał w Katowicach-Ligocie, a nieco później w Piotrowicach. W 1929 roku p.Żebrok ponownie sprowadzili się do Cieszyna. Po ukończeniu szkoły podstawowej Franciszek wstąpił do Państwowego Gimnazjum w Cieszynie. W 1938 roku zdał egzaminy do liceum humanistycznego, którego ukończeniu przeszkodził wybuch II wojny światowej. Podczas działań wojennych pracował w Szpitalu SS. Elżbietanek w Cieszynie. Po zakończeniu wojny zapisał się do I Państwowego Gimnazjum i Liceum Koedukacyjnego w Cieszynie. 9 sierpnia 1945 złożył podanie o przyjęcie go do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskiego Seminarium Duchownego]] | Urodził się 12 lipca 1921 w Cieszynie jako syn Pawła i Zuzanny z d. Biłko. Wkrótce potem jego rodzice, na skutek podziału Śląska Cieszyńskiego przenieśli się na Górny Śląsk. Ojciec, z zawodu kolejarz wraz z rodziną zamieszkał w Katowicach-Ligocie, a nieco później w Piotrowicach. W 1929 roku p.Żebrok ponownie sprowadzili się do Cieszyna. Po ukończeniu szkoły podstawowej Franciszek wstąpił do Państwowego Gimnazjum w Cieszynie. W 1938 roku zdał egzaminy do liceum humanistycznego, którego ukończeniu przeszkodził wybuch II wojny światowej. Podczas działań wojennych pracował w Szpitalu SS. Elżbietanek w Cieszynie. Po zakończeniu wojny zapisał się do I Państwowego Gimnazjum i Liceum Koedukacyjnego w Cieszynie. 9 sierpnia 1945 złożył podanie o przyjęcie go do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. Studia teologiczne uwieńczył stopniem naukowym magistra na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Uniwersytecie Jagiellońskim]], pisząc pracę pt: ''Działalność ks. Londzina'' (1950). W tym też roku przyjął święcenia kapłańskie. | ||
Pracował najpierw, jako substytut w Miasteczku Śląskim, a po miesiącu - 2 września 1950 - został wikarym w swej rodzinnej parafii cieszyńskiej. Po niecałych 2 latach został przeniesiony do Bielska. Tutaj - 6 kwietnia 1955 - został mianowany prefektem Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Na tym stanowisku pozostawał przez 12 lat. Ks. Żebrok z całą sumiennością i odpowiedzialnością sprawował urząd prefekta, nie dbając o aplauz wśród studentów. W seminarium, od 1963 roku był także wicerektorem oraz wykładowcą rubryk, ceremonii i śpiewu. | Pracował najpierw, jako substytut w [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Miasteczku Śląskim| Miasteczku Śląskim]], a po miesiącu - 2 września 1950 - został wikarym w swej rodzinnej parafii cieszyńskiej. Po niecałych 2 latach został przeniesiony do Bielska. Tutaj - 6 kwietnia 1955 - został mianowany prefektem Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Na tym stanowisku pozostawał przez 12 lat. Ks. Żebrok z całą sumiennością i odpowiedzialnością sprawował urząd prefekta, nie dbając o aplauz wśród studentów. W seminarium, od 1963 roku był także wicerektorem oraz wykładowcą rubryk, ceremonii i śpiewu. | ||
Drugi etap drogi kapłańskiej, związanej już bezpośrednio z pracą duszpasterską w parafii, rozpoczął się w 1967 roku. Ks. Żebrok poprosił o przydzielenie mu wolnej wówczas parafii Gierałtowice, na co kuria wyraziła zgodę dekretem z 3 marca 1967. Pozostawał tutaj niecałe 3 lata, po czym 1 września 1970 został skierowany do parafii św. Mikołaja w Bielsku. Na nowej placówce zadbał o wystrój zewnętrzny i wewnętrzny kościoła, a także budynków parafialnych. Rozpoczął starania o postawienie budowli sakralnej w dzielnicy Aleksandrowice. | Drugi etap drogi kapłańskiej, związanej już bezpośrednio z pracą duszpasterską w parafii, rozpoczął się w 1967 roku. Ks. Żebrok poprosił o przydzielenie mu wolnej wówczas parafii [[Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Gierałtowicach|Gierałtowice]], na co kuria wyraziła zgodę dekretem z 3 marca 1967. Pozostawał tutaj niecałe 3 lata, po czym 1 września 1970 został skierowany do parafii św. Mikołaja w Bielsku (obecnie diecezja bielsko-żywiecka). Na nowej placówce zadbał o wystrój zewnętrzny i wewnętrzny kościoła, a także budynków parafialnych. Rozpoczął starania o postawienie budowli sakralnej w dzielnicy Aleksandrowice. | ||
Będąc członkiem diecezjalnej Komisji do Spraw Muzyki Sakralnej, był czynnie zaangażowany w prace I Synodu Katowickiego. W 1977 roku uzyskał godność kanonika honorowego Kapituły Katedralnej Diecezji Katowickiej. | Będąc członkiem diecezjalnej [[Komisja do Spraw Muzyki Sakralnej|Komisji do Spraw Muzyki Sakralnej]], był czynnie zaangażowany w prace [[I Synod Diecezji Katowickiej|I Synodu Katowickiego]]. W 1977 roku uzyskał godność kanonika honorowego [[Kapituła Katedralna w Katowicach|Kapituły Katedralnej Diecezji Katowickiej]]. | ||
Pod koniec Wielkiego Tygodnia w 1981 roku został lekko sparaliżowany. W późniejszym okresie ujawniła się choroba nowotworowa. W czerwcu 1983 roku zrezygnował z funkcji proboszcza. Dobrowolnie zaangażował się w pracę kapelana | Pod koniec Wielkiego Tygodnia w 1981 roku został lekko sparaliżowany. W późniejszym okresie ujawniła się choroba nowotworowa. W czerwcu 1983 roku zrezygnował z funkcji proboszcza. Dobrowolnie zaangażował się w pracę kapelana szpitalnego. Zmarł 12 listopada 1985 w Bielsku-Białej. | ||
Jest autorem pierwszego opracowania dziejów | Jest autorem pierwszego opracowania dziejów Śląskiego Seminarium dDuchownego w Krakowie, które opublikował na łamach "Naszej Przeszłości" 1975, t. 44. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == |
Wersja z 14:14, 11 cze 2016
Żebrok Franciszek (1921-1985), wychowawca seminaryjny, proboszcz w Gierałtowicach i Bielsku
Urodził się 12 lipca 1921 w Cieszynie jako syn Pawła i Zuzanny z d. Biłko. Wkrótce potem jego rodzice, na skutek podziału Śląska Cieszyńskiego przenieśli się na Górny Śląsk. Ojciec, z zawodu kolejarz wraz z rodziną zamieszkał w Katowicach-Ligocie, a nieco później w Piotrowicach. W 1929 roku p.Żebrok ponownie sprowadzili się do Cieszyna. Po ukończeniu szkoły podstawowej Franciszek wstąpił do Państwowego Gimnazjum w Cieszynie. W 1938 roku zdał egzaminy do liceum humanistycznego, którego ukończeniu przeszkodził wybuch II wojny światowej. Podczas działań wojennych pracował w Szpitalu SS. Elżbietanek w Cieszynie. Po zakończeniu wojny zapisał się do I Państwowego Gimnazjum i Liceum Koedukacyjnego w Cieszynie. 9 sierpnia 1945 złożył podanie o przyjęcie go do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Studia teologiczne uwieńczył stopniem naukowym magistra na Uniwersytecie Jagiellońskim, pisząc pracę pt: Działalność ks. Londzina (1950). W tym też roku przyjął święcenia kapłańskie.
Pracował najpierw, jako substytut w Miasteczku Śląskim, a po miesiącu - 2 września 1950 - został wikarym w swej rodzinnej parafii cieszyńskiej. Po niecałych 2 latach został przeniesiony do Bielska. Tutaj - 6 kwietnia 1955 - został mianowany prefektem Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Na tym stanowisku pozostawał przez 12 lat. Ks. Żebrok z całą sumiennością i odpowiedzialnością sprawował urząd prefekta, nie dbając o aplauz wśród studentów. W seminarium, od 1963 roku był także wicerektorem oraz wykładowcą rubryk, ceremonii i śpiewu.
Drugi etap drogi kapłańskiej, związanej już bezpośrednio z pracą duszpasterską w parafii, rozpoczął się w 1967 roku. Ks. Żebrok poprosił o przydzielenie mu wolnej wówczas parafii Gierałtowice, na co kuria wyraziła zgodę dekretem z 3 marca 1967. Pozostawał tutaj niecałe 3 lata, po czym 1 września 1970 został skierowany do parafii św. Mikołaja w Bielsku (obecnie diecezja bielsko-żywiecka). Na nowej placówce zadbał o wystrój zewnętrzny i wewnętrzny kościoła, a także budynków parafialnych. Rozpoczął starania o postawienie budowli sakralnej w dzielnicy Aleksandrowice.
Będąc członkiem diecezjalnej Komisji do Spraw Muzyki Sakralnej, był czynnie zaangażowany w prace I Synodu Katowickiego. W 1977 roku uzyskał godność kanonika honorowego Kapituły Katedralnej Diecezji Katowickiej. Pod koniec Wielkiego Tygodnia w 1981 roku został lekko sparaliżowany. W późniejszym okresie ujawniła się choroba nowotworowa. W czerwcu 1983 roku zrezygnował z funkcji proboszcza. Dobrowolnie zaangażował się w pracę kapelana szpitalnego. Zmarł 12 listopada 1985 w Bielsku-Białej.
Jest autorem pierwszego opracowania dziejów Śląskiego Seminarium dDuchownego w Krakowie, które opublikował na łamach "Naszej Przeszłości" 1975, t. 44.
Bibliografia
AAKat, Akta personalne ks. Franciszka Żebroka; Schematyzm 1955-1986; J. Kiedos, Ksiądz Franciszek Żebrok-wspomnienie, WD 1986 nr 1, s. 17 i nn; J. Myszor, Historia diecezji, s. 472; H. Polak, 7 wieków Gierałtowic, Gliwice 1997, s.184.
|