Żebrok Franciszek

Z e-ncyklopedia

Żebrok Franciszek (1921-1985), wychowawca seminaryjny, proboszcz w Gierałtowicach i Bielsku

Zebrok.jpg

Urodził się 12 lipca 1921 w Cieszynie w rodzinie Pawła i Zuzanny z d. Biłko. Wkrótce potem jego rodzice, na skutek podziału Śląska Cieszyńskiego przenieśli się na Górny Śląsk. Ojciec, z zawodu kolejarz wraz z rodziną zamieszkał w Katowicach-Ligocie, a nieco później w Piotrowicach. W 1929 roku pp.Żebrok ponownie sprowadzili się do Cieszyna. Po ukończeniu szkoły podstawowej Franciszek wstąpił do Państwowego Gimnazjum w Cieszynie. W 1938 roku zdał egzaminy do liceum humanistycznego, którego ukończeniu przeszkodził wybuch II wojny światowej. Podczas działań wojennych pracował w Szpitalu SS. Elżbietanek w Cieszynie. Po zakończeniu wojny zapisał się do I Państwowego Gimnazjum i Liceum Koedukacyjnego w Cieszynie. 9 sierpnia 1945 złożył podanie o przyjęcie go do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Studia teologiczne uwieńczył tytułem magistra na Uniwersytecie Jagiellońskim, pisząc pracę pt: Działalność ks. Londzina (1950). W tym też roku przyjął święcenia kapłańskie.

Pracował najpierw, jako substytut w Miasteczku Śląskim, a po miesiącu - 2 września 1950 - został wikarym w swej rodzinnej parafii cieszyńskiej. Po niecałych 2 latach został przeniesiony do Bielska. Tutaj - 6 kwietnia 1955 - został mianowany prefektem Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Na tym stanowisku pozostawał przez 12 lat. Ks. Żebrok z całą sumiennością i odpowiedzialnością sprawował urząd prefekta, nie dbając o aplauz wśród studentów. W seminarium, od 1963 roku był także wicerektorem oraz wykładowcą rubryk, ceremonii i śpiewu.

Drugi etap drogi kapłańskiej, związanej już bezpośrednio z pracą duszpasterską w parafii, rozpoczął się w 1967 roku. Ks. Żebrok poprosił o przydzielenie mu wolnej wówczas parafii Gierałtowice, na co kuria wyraziła zgodę dekretem z 3 marca 1967. Pozostawał tutaj niecałe 3 lata, po czym 1 września 1970 został skierowany do parafii św. Mikołaja w Bielsku (obecnie diecezja bielsko-żywiecka). Na nowej placówce zadbał o wystrój zewnętrzny i wewnętrzny kościoła, a także budynków parafialnych. Rozpoczął starania o postawienie budowli sakralnej w dzielnicy Aleksandrowice.

Będąc członkiem diecezjalnej Komisji do Spraw Muzyki Sakralnej, był czynnie zaangażowany w prace I Synodu Katowickiego. W 1977 roku uzyskał godność kanonika honorowego Kapituły Katedralnej Diecezji Katowickiej. Pod koniec Wielkiego Tygodnia w 1981 roku doznał lekkiego paraliżu. W późniejszym okresie ujawniła się choroba nowotworowa. W czerwcu 1983 roku zrezygnował z funkcji proboszcza. Dobrowolnie zaangażował się w pracę kapelana szpitalnego. Zmarł 12 listopada 1985 w Bielsku-Białej.

Jest autorem pierwszego opracowania dziejów Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, które opublikował na łamach "Naszej Przeszłości" 1975, t. 44.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Franciszka Żebroka; Schematyzm 1955-1986; J. Kiedos, Ksiądz Franciszek Żebrok-wspomnienie, WD 1986 nr 1, s. 17 i nn; J. Myszor, Historia diecezji, s. 472; H. Polak, 7 wieków Gierałtowic, Gliwice 1997, s. 184; J. Mandziuk, Żebrok Franciszek (hasło), SPTK, t. 8, s. 680-681.