Św. Jan od Krzyża: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(nowe)
 
(dr)
 
(Nie pokazano 21 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
Urodził się w 1542 roku w miejscowości Fontiveros koło Avila (Hiszpania). Był trzecim z kolei dzieckiem szlachcica Gonzalesa de Yepes i wieśniaczki Katarzyny Alvarez. Po śmierci ojca trafił do przytułku, od wczesnej młodości musiał zarabiać na życie. Pracował jako tkacz, krawiec, snycerz, malarz pokojowy, jako zakrystianin i pielęgniarz. Dzięki oszczędnościom mógł przez cztery lata (1559 - 1563) uczyć się w kolegium jezuitów w Medinie. W wieku 21 lat wstąpił do zakonu karmelitów w Madinie i podjął studia seminaryjne. W 1567 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Ważnym faktem w jego życiu było spotkanie ze św. Teresą z Avila. Św. Jan od Krzyża postanowił przeprowadzić reformę zakonu karmelitów. Z jednej strony miał poparcie wielu zakonników dostrzegających potrzebę odnowienia życia zakonu karmelitańskiego, z drugiej zaś strony napotykał wiele trudności i przeciwności ( w grudniu 1557 dostał się do klasztornego lochu, gdzie był głodzony i chłostany). Po ośmiu miesiącach udało mu się zbiec z zakonnego więzienia i wrócić do braci sprzyjających reformie. Po utworzeniu przez papieża Grzegorza XIII osobnej prowincji karmelitów reformowanych (czyli karmelitów bosych) św. Jan pełnił ważne urzędy zakonne, ale chętnie z nich rezygnował, przewodząc dalszej reformie przede wszystkim własną postawą i świadectwem umartwionego życia zakonnego.  
== Św. Jan od Krzyża (1542-1591), doktor Kościoła==
[[Plik:Jan od Krzyza.jpg|right|thumb]]
Św. Jan od Krzyża (Juan de Yepes y Alvarez) urodził się w 1542 roku w miejscowości Fontiveros koło Avila (Hiszpania). Był trzecim z kolei dzieckiem szlachcica Gonzalesa de Yepes i wieśniaczki Katarzyny Alvarez. Po śmierci ojca trafił do przytułku, a od wczesnej młodości musiał zarabiać na życie. Pracował jako tkacz, krawiec, snycerz, malarz pokojowy, zakrystianin i pielęgniarz. Dzięki oszczędnościom mógł przez cztery lata (1559-1563) uczyć się w kolegium [[Jezuici|jezuitów]] w Medinie. W wieku 21 lat wstąpił do zakonu karmelitów w Medinie i rozpoczął studia seminaryjne.  


Zmarł 14 grudnia 1591 w klasztorze karmelitów w Ubedzie. Św. Jan od Krzyża pozostawił po sobie wiele pism mistycznych, ale tylko nieliczne (dosłownie 22) się zachowały; większość jego uczniowie spalili zaraz po śmierci. Najważniejsze dzieła św. Jana od Krzyża to:  "Noc ciemna", "Pieśń duchowa", "Droga na Karmel" oraz "Żywy płomień".  
W 1567 roku przyjął święcenia kapłańskie. Ważnym faktem w jego życiu było spotkanie ze [[Św. Teresa z Avila|św. Teresą z Avila]]. Św. Jan od Krzyża postanowił przeprowadzić reformę zakonu karmelitów. Z jednej strony miał poparcie wielu zakonników dostrzegających potrzebę odnowienia życia zakonu karmelitańskiego, z drugiej zaś strony napotykał wiele trudności i przeciwności (w grudniu 1557 roku dostał się do klasztornego lochu, gdzie był głodzony i chłostany). Po ośmiu miesiącach udało mu się zbiec z zakonnego więzienia i wrócić do braci sprzyjających reformie. Po utworzeniu przez [[Grzegorz XIII|papieża Grzegorza XIII ]] osobnej prowincji karmelitów reformowanych (czyli karmelitów bosych) św. Jan pełnił ważne urzędy zakonne, ale chętnie z nich rezygnował, przewodząc dalszej reformie przede wszystkim własną postawą i świadectwem umartwionego życia zakonnego.
 
Zmarł 14 grudnia 1591 w klasztorze karmelitów w Ubedzie. Św. Jan od Krzyża pozostawił po sobie wiele pism mistycznych, ale zachowały się tylko nieliczne (dosłownie 22), gdyż większość jego uczniowie spalili zaraz po śmierci. Najważniejsze dzieła św. Jana od Krzyża to:  '' Noc ciemna'', '' Pieśń duchowa'', '' Droga na Karmel'' oraz '' Żywy płomień''.
Św. Jan od Krzyża był duchowym mistrzem  [[Św. Teresa od Dzieciątka Jezus|św. Teresy od Dzieciątka Jezus]], [[Św. Edyta Stein|św. Teresy Benedykty od Krzyża]] (Edyty Stein) i wielu osób spośród laikatu.
 
Mistyka św. Jana koncentrowała się  na takim zjednoczeniu woli człowieka z wolą Bożą, które by wykluczało wszystko, co by z tą wolą Boga było sprzeczne. By to osiągnąć człowiek musi przejść  przez '' noc zmysłów '' - aby dokonać całkowitego oczyszczenia z niepożądanych pragnień i uczuć zmysłowych, a następnie przez '' noc ducha '' by ogołocić się z samego siebie. Jan od Krzyża został ogłoszony błogosławionym przez [[Klemens X|papieża Klemensa X]] (1675), a jego kanonizacji dokonał [[Benedykt XIII|papież Benedykt XIII]] (1726). Z kolei w 1926 roku został ogłoszony doktorem Kościoła (Doctor Misticus) przez [[Pius XI|papieża Piusa XI]]. Relikwie św. Jana od Krzyża znajdowały się przez wiele lat w Ubedzie, obecnie są przechowywane w kaplicy kościoła karmelitów w Segowii.
 
*Wspomnienie liturgiczne przypada 14 grudnia.


Mistyka św. Jana koncentrowała się takim zjednoczeniu woli człowieka z wolą Bożą, które by wykluczało wszystko, co by z tą wolą Boga było sprzeczne. By to osiągnąć człowiek musi przejść przejść przez "noc zmysłów" - aby dokonać całkowitego oczyszczenia z niepożądanych pragnień i uczuć zmysłowych, a następnie przez "noc ducha" by ogołocić się z samego siebie. Jan od Krzyża został ogłoszony błogosławiony przez papieża Klemensa X (1675), a jego kanonizacji dokonał papież Benedykt XIII (1724 - 1730). Z kolei w 1926 roku został ogłoszony Doktorem Kościoła (Doctor Misticus) przez papieża Piusa XI. Relikwie św. Jana od Krzyża znajdowały się przez wiele lat w Ubedzie, obecnie są przechowywane w kaplicy kościoła karmelitów w Segowii.
==Bibliografia==
==Bibliografia==
T. Dzidek, Mistrzowie teologii. Prezentacja, antologia tekstów, dyskusja, Kraków 1998; C. Tonnelier, Święty Jan od Krzyża, Kraków 1995; P. Ogórek, Mistrz Jan Eckhart a św. Jan od Krzyża, Warszawa 1999; Teresa Benedykta od Krzyża, Wiedza krzyża. Studium o św. Janie od Krzyża, Kraków 1999; W. Zaleski, Święci na każdy dzień, Warszawa 1998.
T. Dzidek, Mistrzowie teologii. Prezentacja, antologia tekstów, dyskusja, Kraków 1998; C. Tonnelier, Święty Jan od Krzyża, Kraków 1995; P. Ogórek, Mistrz Jan Eckhart a św. Jan od Krzyża, Warszawa 1999; Teresa Benedykta od Krzyża, Wiedza krzyża. Studium o św. Janie od Krzyża, Kraków 1999; W. Zaleski, Święci na każdy dzień, Warszawa 1998.
[[Kategoria:Święci i błogosławieni|Jan od Krzyża]]
{{Święty}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Sanctus - J|Jan]]
[[Kategoria:Biografie - J|Jan]]

Aktualna wersja na dzień 22:17, 14 wrz 2023

Św. Jan od Krzyża (1542-1591), doktor Kościoła

Jan od Krzyza.jpg

Św. Jan od Krzyża (Juan de Yepes y Alvarez) urodził się w 1542 roku w miejscowości Fontiveros koło Avila (Hiszpania). Był trzecim z kolei dzieckiem szlachcica Gonzalesa de Yepes i wieśniaczki Katarzyny Alvarez. Po śmierci ojca trafił do przytułku, a od wczesnej młodości musiał zarabiać na życie. Pracował jako tkacz, krawiec, snycerz, malarz pokojowy, zakrystianin i pielęgniarz. Dzięki oszczędnościom mógł przez cztery lata (1559-1563) uczyć się w kolegium jezuitów w Medinie. W wieku 21 lat wstąpił do zakonu karmelitów w Medinie i rozpoczął studia seminaryjne.

W 1567 roku przyjął święcenia kapłańskie. Ważnym faktem w jego życiu było spotkanie ze św. Teresą z Avila. Św. Jan od Krzyża postanowił przeprowadzić reformę zakonu karmelitów. Z jednej strony miał poparcie wielu zakonników dostrzegających potrzebę odnowienia życia zakonu karmelitańskiego, z drugiej zaś strony napotykał wiele trudności i przeciwności (w grudniu 1557 roku dostał się do klasztornego lochu, gdzie był głodzony i chłostany). Po ośmiu miesiącach udało mu się zbiec z zakonnego więzienia i wrócić do braci sprzyjających reformie. Po utworzeniu przez papieża Grzegorza XIII osobnej prowincji karmelitów reformowanych (czyli karmelitów bosych) św. Jan pełnił ważne urzędy zakonne, ale chętnie z nich rezygnował, przewodząc dalszej reformie przede wszystkim własną postawą i świadectwem umartwionego życia zakonnego.

Zmarł 14 grudnia 1591 w klasztorze karmelitów w Ubedzie. Św. Jan od Krzyża pozostawił po sobie wiele pism mistycznych, ale zachowały się tylko nieliczne (dosłownie 22), gdyż większość jego uczniowie spalili zaraz po śmierci. Najważniejsze dzieła św. Jana od Krzyża to: Noc ciemna, Pieśń duchowa, Droga na Karmel oraz Żywy płomień. Św. Jan od Krzyża był duchowym mistrzem św. Teresy od Dzieciątka Jezus, św. Teresy Benedykty od Krzyża (Edyty Stein) i wielu osób spośród laikatu.

Mistyka św. Jana koncentrowała się na takim zjednoczeniu woli człowieka z wolą Bożą, które by wykluczało wszystko, co by z tą wolą Boga było sprzeczne. By to osiągnąć człowiek musi przejść przez noc zmysłów - aby dokonać całkowitego oczyszczenia z niepożądanych pragnień i uczuć zmysłowych, a następnie przez noc ducha by ogołocić się z samego siebie. Jan od Krzyża został ogłoszony błogosławionym przez papieża Klemensa X (1675), a jego kanonizacji dokonał papież Benedykt XIII (1726). Z kolei w 1926 roku został ogłoszony doktorem Kościoła (Doctor Misticus) przez papieża Piusa XI. Relikwie św. Jana od Krzyża znajdowały się przez wiele lat w Ubedzie, obecnie są przechowywane w kaplicy kościoła karmelitów w Segowii.

  • Wspomnienie liturgiczne przypada 14 grudnia.

Bibliografia

T. Dzidek, Mistrzowie teologii. Prezentacja, antologia tekstów, dyskusja, Kraków 1998; C. Tonnelier, Święty Jan od Krzyża, Kraków 1995; P. Ogórek, Mistrz Jan Eckhart a św. Jan od Krzyża, Warszawa 1999; Teresa Benedykta od Krzyża, Wiedza krzyża. Studium o św. Janie od Krzyża, Kraków 1999; W. Zaleski, Święci na każdy dzień, Warszawa 1998.