Św. Jan Ewangelista: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(N)
 
(dr)
 
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Jan Ewangelista-cwiklice1.jpg|right|thumb|mal. w kościele w Ćwiklicach]]
Jest jedynym Apostołem, który nie poniósł śmierci męczeńskiej. Był synem Zebedeusza i bratem Jakuba. Wszyscy byli rybakami nad Jeziorem Galilejskim. Była to rodzina wcale nie biedna, gdyż mieli najemników. W Ewangelii wg [[Św. Marek Ewangelista|Marka]] (Mk 1, 16-20) czytamy: '' Kiedy szedł nad Jeziorem Galilejskim, zobaczył Szymona i Andrzeja, brata Szymonowego, zarzucających sieci w morze - byli bowiem rybakami - i powiedział im Jezus: Pójdźcie za mną, a sprawię, że zostaniecie rybakami ludzi. I zaraz, porzuciwszy sieci, poszli za Nim. A nieco dalej zobaczył Jakuba, syna Zebedeusza, i jego brata Jana, kiedy właśnie naprawiali sieci w łodzi. I zaraz ich wezwał na uczniów. I zostawiwszy w łodzi swojego ojca Zebedeusza razem z najemnikami, poszli za Nim''. Jan był uczniem [[Św. Jan Chrzciciel|św. Jana Chrzciciela]]. Za Jezusem - swoim Mistrzem - podążył razem z [[Św. Andrzej Apostoł|Andrzejem]]. Jezus nazywał Jana swoim ukochanym uczniem. Jan był obecny podczas Przemienienia na Górze Tabor, przy wskrzeszeniu córki Jaira i podczas aresztowania Jezusa w Ogrodzie Oliwnym. Gdy Jezus umierał na krzyżu, Janowi powierzył w opiekę swoją Matkę - Maryję, a Maryi Jana jako przybranego syna. Gdy Chrystus zmartwychwstał, Jan przybył do grobu z [[Św. Piotr Apostoł|Piotrem]], gdzie ujrzał i uwierzył, że Jezus powstał z martwych. Razem z Piotrem był obecny przy uzdrowieniu paralityka w Złotej Bramie. Po wniebowstąpieniu Chrystusa, Jan przebywał w Jerozolimie, później przeniósł się do Samarii, a następnie do Efezu. Tam opiekował się Maryją aż do jej śmierci. W Efezie napisał Ewangelię i trzy listy apostolskie. Przez cesarza Domicjana został zesłany na wyspę Patmos. Tam napisał Apokalipsę. Za panowania Nerwy wrócił do Efezu, gdzie zmarł z przyczyn naturalnych ok. roku 100.
Jest jedynym Apostołem, który nie poniósł śmierci męczeńskiej. Był synem Zebedeusza i bratem Jakuba. Wszyscy byli rybakami nad Jeziorem Galilejskim. Była to rodzina wcale nie biedna, gdyż mieli najemników. W Ewangelii wg [[Św. Marek Ewangelista|Marka]] (Mk 1, 16-20) czytamy: '' Kiedy szedł nad Jeziorem Galilejskim, zobaczył Szymona i Andrzeja, brata Szymonowego, zarzucających sieci w morze - byli bowiem rybakami - i powiedział im Jezus: Pójdźcie za mną, a sprawię, że zostaniecie rybakami ludzi. I zaraz, porzuciwszy sieci, poszli za Nim. A nieco dalej zobaczył Jakuba, syna Zebedeusza, i jego brata Jana, kiedy właśnie naprawiali sieci w łodzi. I zaraz ich wezwał na uczniów. I zostawiwszy w łodzi swojego ojca Zebedeusza razem z najemnikami, poszli za Nim''. Jan był uczniem [[Św. Jan Chrzciciel|św. Jana Chrzciciela]]. Za Jezusem - swoim Mistrzem - podążył razem z [[Św. Andrzej Apostoł|Andrzejem]]. Jezus nazywał Jana swoim ukochanym uczniem. Jan był obecny podczas Przemienienia na Górze Tabor, przy wskrzeszeniu córki Jaira i podczas aresztowania Jezusa w Ogrodzie Oliwnym. Gdy Jezus umierał na krzyżu, Janowi powierzył w opiekę swoją Matkę - Maryję, a Maryi Jana jako przybranego syna. Gdy Chrystus zmartwychwstał, Jan przybył do grobu z [[Św. Piotr Apostoł|Piotrem]], gdzie ujrzał i uwierzył, że Jezus powstał z martwych. Razem z Piotrem był obecny przy uzdrowieniu paralityka w Złotej Bramie. Po wniebowstąpieniu Chrystusa, Jan przebywał w Jerozolimie, później przeniósł się do Samarii, a następnie do Efezu. Tam opiekował się Maryją aż do jej śmierci. W Efezie napisał Ewangelię i trzy listy apostolskie. Przez cesarza Domicjana został zesłany na wyspę Patmos. Tam napisał Apokalipsę. Za panowania Nerwy wrócił do Efezu, gdzie zmarł z przyczyn naturalnych ok. roku 100.



Aktualna wersja na dzień 05:06, 14 paź 2023

mal. w kościele w Ćwiklicach

Jest jedynym Apostołem, który nie poniósł śmierci męczeńskiej. Był synem Zebedeusza i bratem Jakuba. Wszyscy byli rybakami nad Jeziorem Galilejskim. Była to rodzina wcale nie biedna, gdyż mieli najemników. W Ewangelii wg Marka (Mk 1, 16-20) czytamy: Kiedy szedł nad Jeziorem Galilejskim, zobaczył Szymona i Andrzeja, brata Szymonowego, zarzucających sieci w morze - byli bowiem rybakami - i powiedział im Jezus: Pójdźcie za mną, a sprawię, że zostaniecie rybakami ludzi. I zaraz, porzuciwszy sieci, poszli za Nim. A nieco dalej zobaczył Jakuba, syna Zebedeusza, i jego brata Jana, kiedy właśnie naprawiali sieci w łodzi. I zaraz ich wezwał na uczniów. I zostawiwszy w łodzi swojego ojca Zebedeusza razem z najemnikami, poszli za Nim. Jan był uczniem św. Jana Chrzciciela. Za Jezusem - swoim Mistrzem - podążył razem z Andrzejem. Jezus nazywał Jana swoim ukochanym uczniem. Jan był obecny podczas Przemienienia na Górze Tabor, przy wskrzeszeniu córki Jaira i podczas aresztowania Jezusa w Ogrodzie Oliwnym. Gdy Jezus umierał na krzyżu, Janowi powierzył w opiekę swoją Matkę - Maryję, a Maryi Jana jako przybranego syna. Gdy Chrystus zmartwychwstał, Jan przybył do grobu z Piotrem, gdzie ujrzał i uwierzył, że Jezus powstał z martwych. Razem z Piotrem był obecny przy uzdrowieniu paralityka w Złotej Bramie. Po wniebowstąpieniu Chrystusa, Jan przebywał w Jerozolimie, później przeniósł się do Samarii, a następnie do Efezu. Tam opiekował się Maryją aż do jej śmierci. W Efezie napisał Ewangelię i trzy listy apostolskie. Przez cesarza Domicjana został zesłany na wyspę Patmos. Tam napisał Apokalipsę. Za panowania Nerwy wrócił do Efezu, gdzie zmarł z przyczyn naturalnych ok. roku 100.

  • Dzień poświęcony św. Janowi to 27 grudnia.
  • Św. Janowi jest poświęcona Bazylika Zbawiciela na Lateranie.
  • Jest patronem Albanii, Azji Mniejszej, aptekarzy, dziewic, osób zajmujących się piśmiennictwem, ślusarzy, teologów, wdów, uprawiających winorośl.
  • Sceny z udziałem św. Jana: Ostatnia Wieczerza - jako jedna z centralnych postaci, stojący pod krzyżem obok Maryi, w czasie Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny.
  • Atrybuty św. Jana: diakon Prochor, któremu dyktuje tekst, kielich z Hostią, gołębica, kielich z wężem, księga, kocioł z oliwą, orzeł w locie, na księdze lub u jego stóp, zwój, siedem plag apokaliptycznych.

Bibliografia

Za: [1] (dostęp: 13.10.2023), opracowanie MC