Szczeponik Jerzy

Szczeponik Jerzy (1888-1965)

Urodził się 10 kwietnia 1888 w Pyskowicach w rodzinie Aleksandra i Zofii z d. Sollmann. Po ukończeniu szkoły ludowej uczył się w gimnazjum w Strzelcach Opolskich, gdzie w 1909 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 21 czerwca 1913 we Wrocławiu. Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: św. Jana Nepomucena w Łagiewnikach, św. Jadwigi w Królewskiej Hucie i św. Antoniego w Dąbrówce Małej. W 1925 roku zwrócił się do ks. Augusta Hlonda z prośbą o możliwość opuszczenia szeregów duchowieństwa Administracji Apostolskiej Polskiego Śląska. Po uzyskaniu zgody, w czerwcu 1925 roku, został powtórnie inkardynowany do diecezji wrocławskiej. W latach 1925-1933 był kuratusem w Wielkiej Rezi na Łużycach. W lutym 1933 roku otrzymał nominację na proboszcza w parafii św. Mikołaja w Szczedrzyku. Pięć lat później, we wrześniu 1938 roku, kard. Adolf Bertram mianował go proboszczem w parafii św. Marcina w Tarnowie Opolskim. Został aresztowany przez gestapo 24 października 1944 i osadzony w więzieniu w Opolu. Po ewakuacji więzienia w styczniu 1945 roku przebywał aż do zakończenia wojny jako internowany w Görlitz i w Radebeul. Po zajęciu Śląska przez Armię Czerwoną służył pomocą duszpasterską w Radebeul wśrod byłych robotników przymusowych. Od 1947 roku ks. Szczeponik był wicedziekanem dekanatu groszowickiego. W uznaniu zasług został mianowany radcą duchownym i dziekanem honorowym. Zmarł 25 czerwca 1965 w Tarnowie Opolskim i tam został pochowany. Uroczystościom pogrzebowym w Tarnowie Opolskim przewodniczył bp Wacław Wycisk.

Bibliografia

Zmarli kapłani Kościoła Katowickiego. T. I: Kapłani wyświęceni do 1922 roku, cz. II: Kapłani wyświęceni w latach 1901-1922, zebrał i opr. E. Nalepa, Katowice 1999, s. 200, Archiwum rodziny Szczeponik.