Kuśmierczyk Franciszek

Kuśmierczyk Franciszek (1887-1957)

Urodził się 29 lutego 1887 w Bielanach (powiat Biała Krakowska k. Bielska). Po studiach teologicznych na UJK i w seminarium duchownym we Lwowie otrzymał 15 lipca 1913 święcenia kapłańskie z rąk abpa J. Bilczewskiego. Pierwszą jego placówką duszpasterską była parafia w Koropcu (24 X 1913 – 24 VI 1915). W czasie rosyjskiej okupacji w czasie I wojnie światowej internowany 15 czerwca 1914 przez Rosjan, jako zakładnik osadzony został w Permie nad Kamą. Tam pomagał w duszpasterstwie ks. Kazimierzowi Szentejkisowi. Po upadku caratu wyjechał do Saratowa nad Wołgą. Tam zgłosił się do biskupa diecezji Tyraspolsko-Saratowskiej Józefa Kesslera, który zamianował go duszpasterzem tamtejszej Polonii. Za opuszczającymi Rosję Polakami wyjechał do Orszy na Białorusi. W niemieckich obozach w Mińsku i Baranowiczach przeżył kwarantannę. Stamtąd wysłany został do obozu na Morawach, następnie wrócił do Lwowa. Po powrocie do kraju zastała w 1919 roku go polsko-ukraińska wojna o Lwów.

W okresie międzywojennym pracował w duszpasterstwie jako wikariusz kolejno w parafiach: w Oleszycach, Skałacie i Kołomyji. W Kołomyi był równocześnie katechetą w prywatnym gimnazjum sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej. Od 1932 roku do października 1945 roku pracował w duszpasterstwie parafialnym w Myczkowcach (k. Tarnopola). Po opuszczeniu parafii przez ostatnich wiernych wyjechał na zachód pod koniec października 1945 roku. Po wyjeździe z Lwowa zamieszkał w Wilamowicach (k. Oświęcimia) i stamtąd starał się o pracę w Katowickiej Diecezji. Od 8 kwietnia 1946 do 26 listopada 1949 pracował jako proboszcz w Bronowie k. Bielska. Kościół i miejscowość, położone na terenie przyfrontowym, od 7 lutego do 12 kwietnia 1945 zostały poważnie zniszczone.

Równocześnie proboszcza zaczęły trapić problemy zdrowotne. Ks. F. Kuśmierczyk zwracał się kilkakrotnie do parafian o ofiarność, która jego zdaniem nie wystarczała na utrzymanie. Dziekan dekanatu bielskiego nawet deklarował pomoc w mobilizacji parafian do troski o chorego proboszcza. Dlatego m.in. w związku z postępującą chorobą (z powodu stopniowej utraty wzroku otrzymał zgodę na zamianę brewiarza na różaniec) i trudnościami z utrzymaniem się księdza w parafii, poprosił biskupa katowickiego o zwolnienie go z pracy w diecezji. Odejście z parafii tłumaczył dziekanowi dekanatu bielskiego ks. Karolowi Kasperlikowi odmową parafian przyjścia mu z pomocą w postępującej chorobie. Po przejściu w stan spoczynku zamieszkał u swojego przyjaciela ks. Franciszka Nowary, proboszcza parafii w Hucisku k. Żywca (obecny dekanat Sucha Beskidzka; diecezja bielsko-żywiecka). Ks. F. Kuśmierczyk zmarł 23 marca 1957 w Hucisku i spoczął na tamtejszym cmentarzu parafialnym.

Bibliografia

J. Krętosz, Duchowieństwo Archidiecezji Lwowskiej na terenie Diecezji Katowickiej po 1945 r., SSHT 2004, t. 37, z. 2, s. 203-219.