Dyskusja:Związek Solidarność

Początkowo strajki nie obejmowały terenu Górnego Śląska (brak działających organizacji opozycyjnych, zasadniczo lepsze warunki socjalno-bytowe niż w innych regionach kraju). 21 sierpnia 1980 strajk solidarnościowy rozpoczęli robotnicy z zakładu „FAZOS” w Tarnowskich Górach zakończony dwa dni późnej podpisaniem porozumienia z dyrekcją. 28 sierpnia 1980 akcję protestacyjną ogłoszono w PKS (Rybnik, Wodzisław Śl.). W nocy z 28 na 29 sierpnia 1980 rozpoczął się strajk w FSM Tychy, na kopalniach jastrzębskich. Następnie w Hucie Katowice. W ciągu kilku dni do strajków przyłączyli się robotnicy z kilkuset zakładów pracy. Postulaty strajkujących na Śląsku pokrywały się z tymi z innych regionów Polski. W porozumieniach z Jastrzębia Zdroju władza zgodziła się na zniesienie 4-brygadowego systemu pracy w górnictwie oraz wolne soboty. Na górnym Śląsku istniało do lipca 1981 roku (utworzenia Zarządu Regionalnego Śląsko-Dąbrowskiej „Solidarności”) 5 struktur związkowych: Międzyzakładowy Komitet Robotniczy (MKR) Jastrzębie oraz Międzyzakładowe Komisje (Komitety) Założycielskie (MKZ) w Katowicach, Bytomiu, Siemianowicach i Tychach. Istnienie kilku niezależnych organizacji związkowych ( w ramach NSZZ „Solidarność”) starała się wykorzystać służba bezpieczeństwa dążąc do pogłębienia podziałów oraz wpływając na treść podejmowanych przez nie decyzji."

propozycja korekty Marka Wacha - szefa MSZ w Tychach