Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego
Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego
został założony na podstawie bulli cesarza Leopolda z 21 października 1702. Jego korzenie sięgają XVII wiecznej szkoły jezuickiej, później przekształconej w gimnazjum. W wyniku reformy szkolnej w Prusach oraz debaty nad kształtem niemieckich uniwersytetów, w 1811 roku Akademia Leopoldiańska została połączona z protestanckim uniwersytetem we Frankfurcie. Statut nowej uczelnie zatwierdzono w 1816 roku. W jej skład wchodziły wydziały: teologii katolickiej, teologii ewangelickiej, prawa, medycyny i filozofii.
Wydział Teologii Katolickiej posiadał specyficzny status i pozostawał w ścisłym związku z władzami diecezji wrocławskiej. Wydział uzyskał swój statut w 1840 roku. Rozwój nauk teologicznych był czasem przyczyną podejmowania błędnych w skutkach rozstrzygnięć przez profesorów wydziału teologicznego, co zaowocowało odrzuceniem przez niektórych teologów uchwał Soboru Watykańskiego I i powstaniem Kościoła starokatolickiego. Przełom XIX i XX wieku to złote lata Wydziału Teologii Katolickiej we Wrocławiu. Po drugiej wojnie światowej wydział teologiczny nie został reaktywowany, nie stało się to również po uzyskaniu autonomii uniwersytetu w 1989 roku.
Bibliografia
T. Błaszczak, Fakultet Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wrocławskiego w latach 1811-1914, Legnica 2001; M. Pater, Historia Uniwersytetu Wrocławskiego do 1918, Wrocław 1997, s. 93-104; Encyklopedia Wrocławia, Wrocław 2006.