Wycisk Wacław

Wycisk Wacław (1912-1984), sufragan opolski

Urodził się 11 lutego 1912 w Olbrachcicach na Śląsku Opolskim jako ósme dziecko, w rodzinie Wilhelma Agnieszki z d. Janusz. Po ukończeniu szkoły powszechnej wstąpił do Gimnazjum Humanistycznego w Prudniku, które ukończył, otrzymując 2 marca 1931 świadectwo dojrzałości. Następnie kontynuował studia na wydziale teologiczno-filozoficznym we Wrocławiu. Po rocznym alumnacie otrzymał 2 sierpnia 1936 święcenia kapłańskie z rąk kard. Adolfa Bertrama. Po święceniach kapłańskich pełnił obowiązki wikariusza w parafiach: Trójcy Przenajświętszej w Oleśnie(1936-1940 i Trójcy Świętej w Bytomiu (1940-1945). W 1945 roku otrzymał posadę notariusza w Kurii oraz pełnił obowiązki wikariusza w parafii św. Piotra i Pawła w Opolu. W 1948 roku objął funkcję kanclerza Kurii i kapelana szpitala św. Wojciecha w Opolu. Po studiach prawniczych (1949-1952 ) zakończonych uzyskaniem dyplomu na podstawie pracy pt.” Stan prawny zakonnych placówek duszpasterskich na Śląsku Opolskim w latach 1945-1951” został mianowany w 1951 roku pierwszym oficjałem Sądu Duchownego Opolu . W 1957 roku został wykładowcą prawa kanonicznego w seminarium Duchownym w Nysie i Opolu. Dnia 16 listopada 1958 otrzymał prekonizacje na biskupa tyt. Cezarei i sufragana gnieźnieńskiego z przeznaczeniem do pracy na Śląsku Opolskim. Przez 17 lat pełnił posługę wikariusza generalnego. Był zaangażowany w pracę Soboru Watykańskiego II . Należa również do Komisji Episkopatu Polski d/s Wydawnictw Katolickich. Od 25 września 1976do 4 sierpnia 1977 pełnił obowiązki wikariusz kapitulnego po śmierci bpa Franciszka Jopa. Bp Alfons Nossol zatwierdził go na stanowisku wikariusza generalnego powierzając mu referat kurialny s/s zakonnych , finansowych i sakramentalnych Zmarł 22 marca 1984 w Opolu. Pochowany został w rodzinnych Olbrachcicach.