Wycisk Wacław: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Wycisk Wacław (1912-1984), sufragan opolski== | ==Wycisk Wacław (1912-1984), sufragan opolski== | ||
Urodził się 11 lutego 1912 w Olbrachcicach na Śląsku Opolskim jako ósme dziecko, w rodzinie Wilhelma Agnieszki z d. Janusz. Po ukończeniu szkoły powszechnej wstąpił do Gimnazjum Humanistycznego w Prudniku, które ukończył, otrzymując 2 marca 1931 | |||
W 1957 roku został wykładowcą prawa kanonicznego w Seminarium Duchownym w Nysie i Opolu. Dnia 16 listopada 1958 otrzymał prekonizacje na biskupa tyt. Cezarei i sufragana gnieźnieńskiego z przeznaczeniem do pracy na Śląsku Opolskim. Przez 17 lat pełnił posługę wikariusza generalnego. Był zaangażowany w pracę [[Sobór Watykański II |Soboru Watykańskiego II]] . | Urodził się 11 lutego 1912 w Olbrachcicach na Śląsku Opolskim jako ósme dziecko, w rodzinie Wilhelma i Agnieszki z d. Janusz. Po ukończeniu szkoły powszechnej wstąpił do Gimnazjum Humanistycznego w Prudniku, które ukończył, otrzymując 2 marca 1931 świadectwa dojrzałości. Następnie kontynułował studia na wydziale teologiczno-filozoficznym we Wrocławiu. Po rocznym alumnacie otrzymał 2 sierpnia 1936 święcenia kapłańskie z rąk kard. [[Bertram Adolf|Adolfa Bertrama]]. Po święceniach kapłańskich pełnił obowiązki wikariusza w parafiach: Trójcy Przenajświętszej w Oleśnie(1936-1940 i Trójcy Świętej w Bytomiu (1940-1945). W 1945 roku otrzymał posadę notariusza w Kurii oraz pełnił obowiązki wikariusza w parafii św. Piotra i Pawła w Opolu. W 1948 roku objął funkcję kanclerza Kurii i kapelana szpitala św. Wojciecha w Opolu. Po studiach prawniczych (1949-1952 ) zakończonych uzyskaniem dyplomu na podstawie pracy pt.” Stan prawny zakonnych placówek duszpasterskich na Śląsku Opolskim w latach 1945-1951” został mianowany w 1951 roku pierwszym oficjałem Sądu Duchownego w Opolu . | ||
W 1957 roku został wykładowcą prawa kanonicznego w Seminarium Duchownym w Nysie i Opolu. Dnia 16 listopada 1958 otrzymał prekonizacje na biskupa tyt. Cezarei i sufragana gnieźnieńskiego z przeznaczeniem do pracy na Śląsku Opolskim. Przez 17 lat pełnił posługę wikariusza generalnego. Był zaangażowany w pracę [[Sobór Watykański II |Soboru Watykańskiego II]] . Należał również do Komisji Episkopatu Polski d/s Wydawnictw Katolickich. Od 25 września 1976 do 4 sierpnia 1977 pełnił obowiązki wikariusza kapitulnego po śmierci bpa [[Jop Franciszek|Franciszka Jopa]]. | |||
Bp [[Nossol Alfons| Alfons Nossol]] zatwierdził go na stanowisku wikariusza generalnego powierzając mu referat kurialny d/s zakonnych , finansowych i sakramentalnych | Bp [[Nossol Alfons| Alfons Nossol]] zatwierdził go na stanowisku wikariusza generalnego powierzając mu referat kurialny d/s zakonnych , finansowych i sakramentalnych | ||
Zmarł 22 marca 1984 w Opolu. Pochowany został w rodzinnych Olbrachcicach. | Zmarł 22 marca 1984 w Opolu. Pochowany został w rodzinnych Olbrachcicach. | ||
==Bibliografia== | |||
Wersja z 19:35, 1 mar 2014
Wycisk Wacław (1912-1984), sufragan opolski
Urodził się 11 lutego 1912 w Olbrachcicach na Śląsku Opolskim jako ósme dziecko, w rodzinie Wilhelma i Agnieszki z d. Janusz. Po ukończeniu szkoły powszechnej wstąpił do Gimnazjum Humanistycznego w Prudniku, które ukończył, otrzymując 2 marca 1931 świadectwa dojrzałości. Następnie kontynułował studia na wydziale teologiczno-filozoficznym we Wrocławiu. Po rocznym alumnacie otrzymał 2 sierpnia 1936 święcenia kapłańskie z rąk kard. Adolfa Bertrama. Po święceniach kapłańskich pełnił obowiązki wikariusza w parafiach: Trójcy Przenajświętszej w Oleśnie(1936-1940 i Trójcy Świętej w Bytomiu (1940-1945). W 1945 roku otrzymał posadę notariusza w Kurii oraz pełnił obowiązki wikariusza w parafii św. Piotra i Pawła w Opolu. W 1948 roku objął funkcję kanclerza Kurii i kapelana szpitala św. Wojciecha w Opolu. Po studiach prawniczych (1949-1952 ) zakończonych uzyskaniem dyplomu na podstawie pracy pt.” Stan prawny zakonnych placówek duszpasterskich na Śląsku Opolskim w latach 1945-1951” został mianowany w 1951 roku pierwszym oficjałem Sądu Duchownego w Opolu . W 1957 roku został wykładowcą prawa kanonicznego w Seminarium Duchownym w Nysie i Opolu. Dnia 16 listopada 1958 otrzymał prekonizacje na biskupa tyt. Cezarei i sufragana gnieźnieńskiego z przeznaczeniem do pracy na Śląsku Opolskim. Przez 17 lat pełnił posługę wikariusza generalnego. Był zaangażowany w pracę Soboru Watykańskiego II . Należał również do Komisji Episkopatu Polski d/s Wydawnictw Katolickich. Od 25 września 1976 do 4 sierpnia 1977 pełnił obowiązki wikariusza kapitulnego po śmierci bpa Franciszka Jopa. Bp Alfons Nossol zatwierdził go na stanowisku wikariusza generalnego powierzając mu referat kurialny d/s zakonnych , finansowych i sakramentalnych Zmarł 22 marca 1984 w Opolu. Pochowany został w rodzinnych Olbrachcicach.