Wróbel Szczepan: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
Linia 1: Linia 1:
== Wróbel Szczepan (1925–1996), proboszcz w Górkach Śląskich ==
== Wróbel Szczepan (1925–1996), proboszcz w Górkach Śląskich ==
Urodził się 20 października 1925 w Mikołowie, w rodzinie pracownika kolejowego Jana i Marty z d. Kenski. Sakrament chrztu św. otrzymał 28 października 1925 w miejscowym kościele parafialnym św. Wojciecha. Po ukończeniu szkoły powszechnej (1931-1938), wstąpił w 1938 roku do Państwowego Liceum i Gimnazjum w Mikołowie. Po wybuchu wojny musiał przerwać naukę, gdyż niemiecki Arbeitsamt skierował go do pracy fizycznej w fabryce maszyn H. Koetza w Mikołowie (1940-1941). Wkrótce potem został wywieziony na przymusowe roboty do Niemiec. Po powrocie, w latach 1942—1945, pracował w charakterze robotnika torowego w Orzeszu. Od lutego 1945 do października 1947 roku pełnił funkcję referenta finansowo-materiałowego Odcinka Drogowego PKP Mikołów. Równocześnie, od maja 1945 roku kontynuował, przerwaną wojną, naukę uczęszczając na kursy popołudniowe przy Państwowym Liceum i Gimnazjum w Mikołowie. Egzamin maturalny zdał 26 maja 1948. W 1948 roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskiego Seminarium Duchownego]] w Krakowie, a 25 czerwca 1953 w kolegiacie Wszystkich Świętych w Krakowie przyjął święcenia kapłańskie z rąk ówczesnego biskupa pomocniczego archidiecezji krakowskiej ks. [[Jop Franciszek|F. Jopa]].  
Urodził się 20 października 1925 w Mikołowie, w rodzinie pracownika kolejowego Jana i Marty z d. Kenski. Sakrament chrztu św. otrzymał 28 października 1925 w miejscowym kościele parafialnym św. Wojciecha. Po ukończeniu szkoły powszechnej (1931-1938), wstąpił w 1938 roku do Państwowego Liceum i Gimnazjum w Mikołowie. Po wybuchu wojny musiał przerwać naukę, gdyż niemiecki Arbeitsamt skierował go do pracy fizycznej w fabryce maszyn H. Koetza w Mikołowie (1940-1941). Wkrótce potem został wywieziony na przymusowe roboty do Niemiec. Po powrocie, w latach 1942—1945, pracował w charakterze robotnika torowego w Orzeszu. Od lutego 1945 do października 1947 roku pełnił funkcję referenta finansowo-materiałowego Odcinka Drogowego PKP Mikołów. Równocześnie, od maja 1945 roku kontynuował, przerwaną wojną, naukę uczęszczając na kursy popołudniowe przy Państwowym Liceum i Gimnazjum w Mikołowie. Egzamin maturalny zdał 26 maja 1948. W 1948 roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]], a 25 czerwca 1953 w kolegiacie Wszystkich Świętych w Krakowie przyjął święcenia kapłańskie z rąk ówczesnego biskupa pomocniczego archidiecezji krakowskiej ks. [[Jop Franciszek|F. Jopa]].  


Po święceniach pracował najpierw w rodzinnej [[parafia św. Wojciecha w Mikołowie|parafii św. Wojciecha w Mikołowie]] (6 lipiec-31 sierpień 1953), potem w parafii św. Katarzyny w Lasowicach k. Tarnowskich Gór (1-30 wrzesień 1953). Od 14 listopada 1953 był wikariuszem w [[Parafia św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach|parafii św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach]]. Od 8 lutego - 31 czerwca 1954 przebywał w Instytucie Teologicznym dla księży w Katowicach Załężu, gdzie kontynuował studia z zakresu teologii pastoralnej. Po zakończeniu studium pracował w [[Parafia św. Józefa w Załężu|parafii św. Józefa w Katowicach Załężu]] (21 czerwiec - 8 sierpień). Potem jako wikary duszpasterzował w [[Parafia Trójcy Przenajświętszej w Szarleju|parafii św. Trójcy w Piekarach- Szarleju]] (1954-1957), następnie w [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|parafii św. Piotra i Pawła w Katowicach]] (1957 - 1960), [[Parafia św. Szczepana w Bogucicach|św. Szczepana w Katowicach Bogucicach]] (1960 - 1962) i św. Marii Magdaleny w Cieszynie (od 30 sierpnia 1962). 24 sierpnia 1965 skierowany został do pomocy w parafii św. Jerzego w Puńcowie. Od 29 sierpnia 1965 pracował w tejże parafii jako wikariusz- substytut. Od 3 stycznia 1966 do 30 czerwca 1968 był wikarym w [[parafia św. Antoniego z Padwy w Rybniku|parafii św. Antoniego w Rybniku]], a 1 lipca 1968 otrzymał nominację na stanowisko najpierw rektora, a następnie proboszcza parafii Wszystkich Świętych w Górkach Wielkich. Duszpasterzował tam do przejścia w stan spoczynku 24 sierpnia 1991.
Po święceniach pracował najpierw w rodzinnej [[Parafia św. Wojciecha w Mikołowie|parafii św. Wojciecha w Mikołowie]] (6 lipca-31 sierpnia 1953), potem w [[Parafia św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Lasowicach|parafii św. Katarzyny w Lasowicach k. Tarnowskich Gór]] (1-30 września 1953). Od 14 listopada 1953 był wikariuszem w [[Parafia św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach|parafii św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach]]. Od 8 lutego - 31 czerwca 1954 przebywał w Instytucie Teologicznym dla księży w Katowicach Załężu, gdzie kontynuował studia z zakresu teologii pastoralnej. Po zakończeniu studium pracował w [[Parafia św. Józefa w Załężu|parafii św. Józefa w Katowicach Załężu]] (21 czerwca - 8 sierpnia). Potem jako wikary duszpasterzował w [[Parafia Trójcy Przenajświętszej w Szarleju|parafii św. Trójcy w Piekarach Szarleju]] (1954-1957), następnie w [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|parafii św. Piotra i Pawła w Katowicach]] (1957 - 1960), [[Parafia św. Szczepana w Bogucicach|św. Szczepana w Katowicach Bogucicach]] (1960 - 1962) i św. Marii Magdaleny w Cieszynie (od 30 sierpnia 1962; obecnie diecezja bielsko-żywiecka). 24 sierpnia 1965 skierowany został do pomocy w parafii św. Jerzego w Puńcowie. Od 29 sierpnia 1965 pracował w tejże parafii jako wikariusz - substytut. Od 3 stycznia 1966 do 30 czerwca 1968 był wikarym w [[parafia św. Antoniego z Padwy w Rybniku|parafii św. Antoniego w Rybniku]], a 1 lipca 1968 otrzymał nominację na stanowisko najpierw rektora, a następnie proboszcza parafii Wszystkich Świętych w Górkach Wielkich (obecnie diecezja bielsko-żywiecka). Duszpasterzował tam do przejścia w stan spoczynku 24 sierpnia 1991.


Od 1 września 1958 był katechetą w Szkole Ogólnokształcącej nr 4 w Katowicach, a w czasie pobytu w parafii św. Marii Magdaleny w Cieszynie otrzymał ,24 września 1963, od bpa [[Bednorz Herbert|H. Bednorza]] polecenie zorganizowania w tym mieście duszpasterstwa akademickiego. Będąc proboszczem w Górkach Wielkich rozpoczął starania o podział terytorialny parafii i utworzenie nowej placówki duszpasterskiej. W 1989 roku zakupił parcelę na budowę nowego kościoła. Budowę świątyni i organizację nowej parafii finalizowali ojcowie franciszkanie, którzy do dziś prowadzą tam duszpasterstwo przy kościele św. Jana Sarkandra poświęconym 24 grudnia 1992. 18 marca 1991 [[Zimoń Damian|bp Damian Zimoń]] przeniósł go na jego prośbę z dniem 24 sierpnia 1991 w stan spoczynku. Jako kapłan emeryt zamieszkał w przygotowanym przez siebie mieszkaniu w domu parafialnym w Górkach Wielkich. Zmarł 26 czerwca 1996 w Górkach Wielkich i tam został pochowany.   
Od 1 września 1958 był katechetą w Szkole Ogólnokształcącej nr 4 w Katowicach, a w czasie pobytu w parafii św. Marii Magdaleny w Cieszynie otrzymał ,24 września 1963, od bpa [[Bednorz Herbert|H. Bednorza]] polecenie zorganizowania w tym mieście duszpasterstwa akademickiego. Będąc proboszczem w Górkach Wielkich rozpoczął starania o podział terytorialny parafii i utworzenie nowej placówki duszpasterskiej. W 1989 roku zakupił parcelę na budowę nowego kościoła. Budowę kościoła i organizację nowej parafii finalizowali ojcowie franciszkanie, którzy do dziś prowadzą tam duszpasterstwo przy kościele św. Jana Sarkandra poświęconym 24 grudnia 1992. 18 marca 1991 [[Zimoń Damian|bp Damian Zimoń]] przeniósł go na jego prośbę z dniem 24 sierpnia 1991 w stan spoczynku. Jako kapłan emeryt zamieszkał w przygotowanym przez siebie mieszkaniu w domu parafialnym w Górkach Wielkich. Zmarł 26 czerwca 1996 w Górkach Wielkich i tam został pochowany.   


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Wersja z 14:18, 3 cze 2016

Wróbel Szczepan (1925–1996), proboszcz w Górkach Śląskich

Urodził się 20 października 1925 w Mikołowie, w rodzinie pracownika kolejowego Jana i Marty z d. Kenski. Sakrament chrztu św. otrzymał 28 października 1925 w miejscowym kościele parafialnym św. Wojciecha. Po ukończeniu szkoły powszechnej (1931-1938), wstąpił w 1938 roku do Państwowego Liceum i Gimnazjum w Mikołowie. Po wybuchu wojny musiał przerwać naukę, gdyż niemiecki Arbeitsamt skierował go do pracy fizycznej w fabryce maszyn H. Koetza w Mikołowie (1940-1941). Wkrótce potem został wywieziony na przymusowe roboty do Niemiec. Po powrocie, w latach 1942—1945, pracował w charakterze robotnika torowego w Orzeszu. Od lutego 1945 do października 1947 roku pełnił funkcję referenta finansowo-materiałowego Odcinka Drogowego PKP Mikołów. Równocześnie, od maja 1945 roku kontynuował, przerwaną wojną, naukę uczęszczając na kursy popołudniowe przy Państwowym Liceum i Gimnazjum w Mikołowie. Egzamin maturalny zdał 26 maja 1948. W 1948 roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, a 25 czerwca 1953 w kolegiacie Wszystkich Świętych w Krakowie przyjął święcenia kapłańskie z rąk ówczesnego biskupa pomocniczego archidiecezji krakowskiej ks. F. Jopa.

Po święceniach pracował najpierw w rodzinnej parafii św. Wojciecha w Mikołowie (6 lipca-31 sierpnia 1953), potem w parafii św. Katarzyny w Lasowicach k. Tarnowskich Gór (1-30 września 1953). Od 14 listopada 1953 był wikariuszem w parafii św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach. Od 8 lutego - 31 czerwca 1954 przebywał w Instytucie Teologicznym dla księży w Katowicach Załężu, gdzie kontynuował studia z zakresu teologii pastoralnej. Po zakończeniu studium pracował w parafii św. Józefa w Katowicach Załężu (21 czerwca - 8 sierpnia). Potem jako wikary duszpasterzował w parafii św. Trójcy w Piekarach Szarleju (1954-1957), następnie w parafii św. Piotra i Pawła w Katowicach (1957 - 1960), św. Szczepana w Katowicach Bogucicach (1960 - 1962) i św. Marii Magdaleny w Cieszynie (od 30 sierpnia 1962; obecnie diecezja bielsko-żywiecka). 24 sierpnia 1965 skierowany został do pomocy w parafii św. Jerzego w Puńcowie. Od 29 sierpnia 1965 pracował w tejże parafii jako wikariusz - substytut. Od 3 stycznia 1966 do 30 czerwca 1968 był wikarym w parafii św. Antoniego w Rybniku, a 1 lipca 1968 otrzymał nominację na stanowisko najpierw rektora, a następnie proboszcza parafii Wszystkich Świętych w Górkach Wielkich (obecnie diecezja bielsko-żywiecka). Duszpasterzował tam do przejścia w stan spoczynku 24 sierpnia 1991.

Od 1 września 1958 był katechetą w Szkole Ogólnokształcącej nr 4 w Katowicach, a w czasie pobytu w parafii św. Marii Magdaleny w Cieszynie otrzymał ,24 września 1963, od bpa H. Bednorza polecenie zorganizowania w tym mieście duszpasterstwa akademickiego. Będąc proboszczem w Górkach Wielkich rozpoczął starania o podział terytorialny parafii i utworzenie nowej placówki duszpasterskiej. W 1989 roku zakupił parcelę na budowę nowego kościoła. Budowę kościoła i organizację nowej parafii finalizowali ojcowie franciszkanie, którzy do dziś prowadzą tam duszpasterstwo przy kościele św. Jana Sarkandra poświęconym 24 grudnia 1992. 18 marca 1991 bp Damian Zimoń przeniósł go na jego prośbę z dniem 24 sierpnia 1991 w stan spoczynku. Jako kapłan emeryt zamieszkał w przygotowanym przez siebie mieszkaniu w domu parafialnym w Górkach Wielkich. Zmarł 26 czerwca 1996 w Górkach Wielkich i tam został pochowany.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Szczepana Wróbla; Informator Diecezji Bielsko-Żywieckiej, Bielsko 1994, s. 159, 216; 1995, s. 265, 361; Schematyzm 1970-1995; S. Puchała, Duszpasterstwo akademickie w diecezji katowickiej w latach 1947-1992, s. 193, 197, 207; Ł. Marek, Aparat bezpieczeństwa wobec kurii katowickiej w latach 1956-1970, [w:] Aparat bezpieczeństwa wobec kurii biskupich w Polsce, Warszawa 2009, s. 99, 100, 108.