Wróbel Szczepan

Wróbel Szczepan (1925-1996), proboszcz w Górkach Wielkich

Urodził się 20 października 1925 w Mikołowie, w rodzinie pracownika kolejowego Jana i Marty z d. Kenski. Sakrament chrztu św. otrzymał 28 października 1925 w miejscowym kościele parafialnym pw. św. Wojciecha. Po ukończeniu szkoły powszechnej (1931-1938), wstąpił w 1938 roku do Państwowego Liceum i Gimnazjum w Mikołowie. Po wybuchu wojny musiał przerwać naukę, gdyż niemiecki Arbeitsamt skierował go do pracy fizycznej w fabryce maszyn H. Koetza w Mikołowie (1940-1941). Wkrótce potem został wywieziony na przymusowe roboty do Niemiec. Po powrocie, w latach 1942-1945, pracował w charakterze robotnika torowego w Orzeszu. Od lutego 1945 do października 1947 roku pełnił funkcję referenta finansowo-materiałowego Odcinka Drogowego PKP Mikołów. Równocześnie, od maja 1945 roku kontynuował, przerwaną wojną, naukę uczęszczając na kursy popołudniowe w Państwowym Liceum i Gimnazjum w Mikołowie. Egzamin maturalny zdał 26 maja 1948. W 1948 roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, a 25 czerwca 1953 w kolegiacie Wszystkich Świętych w Krakowie przyjął święcenia kapłańskie z rąk ówczesnego biskupa pomocniczego archidiecezji krakowskiej Franciszka Jopa.

Po święceniach pracował najpierw w rodzinnej parafii św. Wojciecha w Mikołowie (6 lipca - 31 sierpnia 1953), potem w parafii św. Katarzyny w Lasowicach k. Tarnowskich Gór (1-30 września 1953). Od 14 listopada 1953 był wikariuszem w parafii św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach. Od 8 lutego - 31 czerwca 1954 przebywał w Instytucie Teologicznym dla księży w Załężu, gdzie kontynuował studia z zakresu teologii pastoralnej. Po zakończeniu studium pracował w parafii św. Józefa w Załężu (21 czerwca - 8 sierpnia). Potem jako wikary duszpasterzował w parafiach: Trójcy Przenajświętszej w Szarleju (1954-1957), następnie Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach (1957-1960), św. Szczepana w Bogucicach (1960-1962) i św. Marii Magdaleny w Cieszynie (od 30 sierpnia 1962; obecnie diecezja bielsko-żywiecka). 24 sierpnia 1965 skierowany został do pomocy w parafii św. Jerzego w Puńcowie. Od 29 sierpnia 1965 pracował w tejże parafii jako wikariusz - substytut. Od 3 stycznia 1966 do 30 czerwca 1968 był wikarym w parafii św. Antoniego w Rybniku, a 1 lipca 1968 otrzymał nominację na stanowisko najpierw rektora, a następnie proboszcza parafii Wszystkich Świętych w Górkach Wielkich (obecnie diecezja bielsko-żywiecka). Duszpasterzował tam do przejścia na emeryturę 24 sierpnia 1991.

Od 1 września 1958 był katechetą w Szkole Ogólnokształcącej nr 4 w Katowicach, a w czasie pobytu w parafii św. Marii Magdaleny w Cieszynie otrzymał, 24 września 1963, od bpa H. Bednorza polecenie zorganizowania w tym mieście duszpasterstwa akademickiego. Będąc proboszczem w Górkach Wielkich rozpoczął starania o podział terytorialny parafii i utworzenie nowej placówki duszpasterskiej. W 1989 roku zakupił parcelę na budowę nowego kościoła. Budowę kościoła i organizację nowej parafii sfinalizowali ojcowie franciszkanie, którzy do dziś prowadzą tam duszpasterstwo w kościele pw. św. Jana Sarkandra poświęconym 24 grudnia 1992. 18 marca 1991 bp Damian Zimoń przeniósł go na jego prośbę z dniem 24 sierpnia 1991 w stan spoczynku. Jako kapłan emeryt zamieszkał w przygotowanym przez siebie mieszkaniu w domu parafialnym w Górkach Wielkich. Zmarł 26 czerwca 1996 w Górkach Wielkich i tam został pochowany.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Szczepana Wróbla; Informator Diecezji Bielsko-Żywieckiej, Bielsko 1994, s. 159, 216; 1995, s. 265, 361; Schematyzm 1970-1995; S. Puchała, Duszpasterstwo akademickie w diecezji katowickiej w latach 1947-1992, s. 193, 197, 207; Ł. Marek, Aparat bezpieczeństwa wobec kurii katowickiej w latach 1956-1970, [w:] Aparat bezpieczeństwa wobec kurii biskupich w Polsce, Warszawa 2009, s. 99, 100, 108.