Walla Alojzy: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 23:51, 17 cze 2016

Walla Alojzy (1914-1977)

Urodził się 20 kwietnia 1914 w Wiśle Małej w powiecie pszczyńskim. Był synem rolnika Franciszka i Jadwigi z d. Buchalik. Po ukończeniu szkoły kształcił się w Niższym Seminarium Duchownym Księży Misjonarzy w Krakowie. Naukę przerwał i przeniósł się do gimnazjum w Pszczynie, gdzie w czerwcu 1936 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku wstąpił Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Po wybuchu II wojny światowej od kwietnia 1940 roku kontynuował studia w Seminarium w Widnawie. Święcenia kapłańskie przyjął 13 lipca 1941 we Wrocławiu z rąk kard. A. Bertrama.

We wrześniu 1941 roku został wikarym w parafii św. Józefa w Rudzie. Kilka miesięcy później, 15 lutego 1942 został wcielony do wojska niemieckiego. Po zakończeniu II wojny światowej powrócił do Polski i diecezji katowickiej. Od 11 września 1945 pracował w charakterze wikariusza w parafii św. Jadwigi Śląskiej w Chorzowie. We wrześniu 1946 roku został przeniesiony do parafii św. Józefa w Katowicach-Załężu. Od 30 sierpnia 1947 pracował jako wikary w parafii św. Mikołaja w Bielsku.

Zatrzymany 5 kwietnia 1950 i osadzony w więzieniu w Katowicach pod zarzutem namawiania kościelnego Stanisława Uhra do zniszczenia pomników na grobach radzieckich. Ks. Walla był przesłuchiwany 5 kwietnia 1950. Według informacji kurii został on dotkliwie pobity podczas śledztwa. Z aresztu został zwolniony 2 czerwca 1951, bez wyroku. Przez kilka miesięcy ze względu na stan zdrowia nie był zdolny do pracy duszpasterskiej. W lutym 1952 roku jako wikary objął zastępstwo w Lubszy Śl. W 1953 roku pracował krótko w charakterze wikariusza-substytuta w parafii św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach. W tym samym roku został mianowany kapelanem Sióstr Notre Dame w Strumieniu. Podobnie jak inni duchowni był inwigilowany przez organa bezpieczeństwa. W 1961 roku zdał egzamin proboszczowski. Komisji Egzaminacyjnej przedstawił pracę pisemna nt. Parafia Strumień. W 1967 roku otrzymał tytuł proboszcza. Zmarł 4 grudnia 1977 w szpitalu w Pszczynie. Został pochowany w Wiśle Małej.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Alojzego Walli; A. Dziurok, Walla Alojzy (hasło), [w:] Leksykon duchowieństwa, t. 2, s. 307-308; J. Myszor , Duchowni śląscy w Wehrmachcie 1940-1945, [w:] Wojskowa służba śląskich duchownych w l. 1918-1980, pod red. Z. Kapały i J. Myszora, s. 133; Represje wobec duchowieństwa, s. 38; Wojskowa służba, s. 131.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 == Walla Alojzy (1914-1977) ==
-Urodził się 20 kwietnia 1914 w Wiśle Małej w powiecie pszczyńskim. Był synem rolnika Franciszka i Jadwigi z d. Buchalik. Po ukończeniu szkoły kształcił się w Niższym Seminarium Duchownym Księży Misjonarzy w Krakowie. Naukę przerwał i przeniósł się do gimnazjum w Pszczynie, gdzie w czerwcu 1936 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku wstąpił [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskiego Seminarium Duchownego]] w Krakowie. Po wybuchu II wojny światowej od kwietnia 1940 roku kontynuował studia w seminarium w Widnawie. Święcenia kapłańskie przyjął 13 lipca 1941 we Wrocławiu z rąk [[Bertram Adolf|kard. A. Bertrama]].
+Urodził się 20 kwietnia 1914 w Wiśle Małej w powiecie pszczyńskim. Był synem rolnika Franciszka i Jadwigi z d. Buchalik. Po ukończeniu szkoły kształcił się w Niższym Seminarium Duchownym Księży Misjonarzy w Krakowie. Naukę przerwał i przeniósł się do gimnazjum w Pszczynie, gdzie w czerwcu 1936 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku wstąpił [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. Po wybuchu II wojny światowej od kwietnia 1940 roku kontynuował studia w [[Seminarium Duchowne w Widnawie|Seminarium w Widnawie]]. Święcenia kapłańskie przyjął 13 lipca 1941 we Wrocławiu z rąk [[Bertram Adolf|kard. A. Bertrama]].
 We wrześniu 1941 roku został wikarym w [[Parafia św. Józefa w Rudzie Śląskiej|parafii św. Józefa w Rudzie]]. Kilka miesięcy później, 15 lutego 1942 został wcielony do wojska niemieckiego. Po zakończeniu II wojny światowej powrócił do Polski i diecezji katowickiej. Od 11 września 1945 pracował w charakterze wikariusza w [[Parafia św. Jadwigi Śląskiej w Chorzowie|parafii św. Jadwigi Śląskiej w Chorzowie]]. We wrześniu 1946 roku został przeniesiony do [[Parafia św. Józefa w Załężu| parafii św. Józefa w Katowicach-Załężu]]. Od 30 sierpnia 1947 pracował jako wikary w parafii św. Mikołaja w Bielsku.
-Zatrzymany 5 kwietnia 1950 i osadzony w więzieniu w Katowicach pod zarzutem namawiania kościelnego Stanisława Uhra do zniszczenia pomników na grobach radzieckich. Ks. Walla był przesłuchiwany 5 kwietnia 1950. Według informacji kurii został on dotkliwie pobity podczas śledztwa. Z aresztu został zwolniony 2 czerwca 1951, bez wyroku. Przez kilka miesięcy ze względu na stan zdrowia nie był zdolny do pracy duszpasterskiej. W lutym 1952 roku jako wikary objął zastępstwo w Lubszy Śl. W 1953 roku pracował krótko w charakterze wikariusza-substytuta w [[Parafia św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach Śląskich|parafii św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach]]. W tym samym roku został mianowany kapelanem Sióstr Notre Dame w Strumieniu. Podobnie jak inni duchowni był inwigilowany przez organa bezpieczeństwa. W 1961 roku zdał egzamin proboszczowski. Komisji Egzaminacyjnej przedstawił pracę pisemna nt. „Parafia Strumień”. W 1967 roku otrzymał tytuł proboszcza. Zmarł 4 grudnia 1977 w szpitalu w Pszczynie. Został pochowany w Wiśle Małej.
+Zatrzymany 5 kwietnia 1950 i osadzony w więzieniu w Katowicach pod zarzutem namawiania kościelnego Stanisława Uhra do zniszczenia pomników na grobach radzieckich. Ks. Walla był przesłuchiwany 5 kwietnia 1950. Według informacji kurii został on dotkliwie pobity podczas śledztwa. Z aresztu został zwolniony 2 czerwca 1951, bez wyroku. Przez kilka miesięcy ze względu na stan zdrowia nie był zdolny do pracy duszpasterskiej. W lutym 1952 roku jako wikary objął zastępstwo w Lubszy Śl. W 1953 roku pracował krótko w charakterze wikariusza-substytuta w [[Parafia św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach Śląskich|parafii św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach]]. W tym samym roku został mianowany kapelanem Sióstr Notre Dame w Strumieniu. Podobnie jak inni duchowni był inwigilowany przez organa bezpieczeństwa. W 1961 roku zdał egzamin proboszczowski. Komisji Egzaminacyjnej przedstawił pracę pisemna nt. ''Parafia Strumień''. W 1967 roku otrzymał tytuł proboszcza. Zmarł 4 grudnia 1977 w szpitalu w Pszczynie. Został pochowany w Wiśle Małej.
 == Bibliografia ==