Tomicki Andrzej: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 22:42, 5 sty 2021

Tomicki Andrzej (1702-1773), proboszcz parafii św. Marii Magdaleny w Tychach

Urodził się 14(?) grudnia 1702 w Pszczynie, w rodzinie chłopskiej. W Pszczynie ukończył również szkołę podstawową. Święcenia kapłańskie przyjął w 1726 roku. 15 października 1734 został proboszczem parafii św. Magdy Magdaleny w Tychach. Tutaj założył księgi parafialne (1749), a także pisał wspomnienia pt.: Mala notae (Złe wiadomości), które zaginęły ok. 1970 roku. Prawdopodobnie był założycielem jednego z pierwszych na Górnym Śląsku Bractw Różańcowych. W 1758 roku (?) udał się do Krakowa prosząc o pomoc dla ludności śląskiej nękanej przez zaborców. Wskutek tego, 11 marca 1759, został aresztowany przez pruskich huzarów i zawleczony do Pszczyny. 13 marca tegoż roku został osadzony w lochach w Koźlu. Tam spotkał ks. J. Krupskiego z Woszczyc oraz ks. N. Kosmelego z Bierunia Starego. Po jedenastu latach więzienia wrócił do Tychów 11 listopada i na nowo zaczął organizować życie parafii. Gdy książę Fryderyk II zakazał Ślązakom pielgrzymowania na Jasną Górę (28 VI 1764), ks. Tomicki otrzymał od papieża Klemensa XIII przywilej uzyskania odpustów w kościele w Tychach. Razem z wójtami Tychów i Paprocan podpisał umowę, w której mieszkańcy zobowiązali się do udzielenia bezpłatnej pomocy przy budowie murowanego kościoła. Ks. Tomicki przekazał na ten cel wszystkie swoje oszczędności. Zmarł 4 lutego 1773 w czasie prac nad planami nowego kościoła. Został pochowany 8 lutego 1773 w kościele parafialnym.

Bibliografia

J. Tyski, Tomicki Andrzej Paweł (hasło), [w:] Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, Pszczyna, s. 293-294.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-==Tomicki Andrzej (1702-1773), proboszcz tyski==
+==Tomicki Andrzej (1702-1773), proboszcz parafii św. Marii Magdaleny w Tychach==
-Urodził się 14(?) grudnia 1702 w Pszczynie, w rodzinie chłopskiej. Szkołę podstawową ukończył w Pszczynie. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1726 roku. 15 października 1734 został proboszczem [[Parafia św. Marii Magdaleny w Tychach | parafii w Tychach]]. Tutaj założył księgi parafialne (1749), a także pisał wspomnienia pt.: „Mala notae” (Złe wiadomości), które zaginęły ok. 1970 roku. Prawdopodobnie był założycielem jednego z pierwszych na Górnym Śląsku Bractwa Różańcowego. W 1758 roku (?) udał się do Krakowa prosząc o pomoc dla ludności śląskiej nękanej przez zaborców. Wskutek tego, 11 marca 1759 został aresztowany przez pruskich huzarów i zawleczony do Pszczyny. 13 marca t.r. został osadzony w lochach w Koźlu. Tutaj spotkał [[Krupski Jan| ks. J. Krupskiego]] z Woszczyc oraz ks. N. Kosmelego z Bierunia Starego. Po jedenastu latach, 11 listopada powrócił do Tychów i na nowo organizował życie parafii. Gdy książę Fryderyk II zakazał Ślązakom pielgrzymowania na [[Jasna Góra |Jasną Górę]] (28 VI 1764), ks. Tomicki otrzymał od papieża Klemensa XIII przywilej uzyskania odpustów w kościele w Tychach. Razem z wójtami Tychów i Paprocan podpisał umowę, w której mieszkańcy zobowiązali się do udzielenia bezpłatnej pomocy przy budowie murowanego kościoła. Ks. Tomicki na ten cel przekazał wszystkie swoje oszczędności. Zmarł 4 lutego 1773 w czasie prac nad planami nowego kościoła. Został pochowany 8 lutego t.r. w kościele parafialnym.
+Urodził się 14(?) grudnia 1702 w Pszczynie, w rodzinie chłopskiej. W Pszczynie ukończył również szkołę podstawową.
+Święcenia kapłańskie przyjął w 1726 roku. 15 października 1734 został proboszczem [[Parafia św. Marii Magdaleny w Tychach|parafii św. Magdy Magdaleny w Tychach]]. Tutaj założył [[Księgi metrykalne|księgi parafialne]] (1749), a także pisał wspomnienia pt.: '' Mala notae '' (Złe wiadomości), które zaginęły ok. 1970 roku. Prawdopodobnie był założycielem jednego z pierwszych na Górnym Śląsku [[Bractwo Różańcowe|Bractw Różańcowych]]. W 1758 roku (?) udał się do Krakowa prosząc o pomoc dla ludności śląskiej nękanej przez zaborców. Wskutek tego, 11 marca 1759, został aresztowany przez pruskich huzarów i zawleczony do Pszczyny. 13 marca tegoż roku został osadzony w lochach w Koźlu. Tam spotkał [[Krupski Jan| ks. J. Krupskiego]] z Woszczyc oraz [[Kosmeli Ludwik Nepomucen|ks. N. Kosmelego]] z Bierunia Starego. Po jedenastu latach więzienia wrócił do Tychów 11 listopada i na nowo zaczął organizować życie parafii. Gdy książę Fryderyk II zakazał Ślązakom pielgrzymowania na [[Jasna Góra |Jasną Górę]] (28 VI 1764), ks. Tomicki otrzymał od [[Klemens XIII|papieża Klemensa XIII]] przywilej uzyskania odpustów w kościele w Tychach. Razem z wójtami Tychów i Paprocan podpisał umowę, w której mieszkańcy zobowiązali się do udzielenia bezpłatnej pomocy przy budowie murowanego kościoła. Ks. Tomicki przekazał na ten cel  wszystkie swoje oszczędności. Zmarł 4 lutego 1773 w czasie prac nad planami nowego kościoła. Został pochowany 8 lutego 1773 w kościele parafialnym.
 ==Bibliografia==
 J. Tyski, Tomicki Andrzej Paweł (hasło), [w:] Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, Pszczyna, s. 293-294.
@@ Linia 6: / Linia 8: @@
 [[Kategoria:Biografie - T]]
 [[Kategoria:Budowniczy]]
+[[Kategoria:Represjonowani]]
+[[Kategoria:Społecznicy]]