Szuła Jan: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
(foto) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Jan Szuła (1879-1971)- rolnik, działacz narodowy == | |||
== Jan Szuła (1879-1971)- rolnik, działacz narodowy | [[Plik:Szula j.jpg|left|150px]] | ||
Urodził się 8 lutego 1879 w Przegędzy. Po ukończeniu miejscowej szkoły ludowej najpierw znalazł zatrudnienie w hucie „Silesia” w Paruszowcu, a w 6 lat później rozpoczął pracę jako kolejarz. Na początku XX wieku założył lokalne koło „Eleusis” w Przegędzy – ''Wyzwolenie'' – którego został dziesiętnikiem. W 1905 r. został aresztowany, a następnie uniewinniony w raciborskim procesie „elsów”. W 1912 r. wstąpił do Związku Górnośląskiej Młodzieży Ludowej. W tym samym roku założył chór „Polonia” w Przegędzy. W 2 lata później Jan Szuła został prezesem zespołu śpiewaczego „Feniks” w Żorach. Ponadto rozwinął działalność wypożyczalni oraz koła oświatowego Towarzystwa Czytelni Ludowych. Przez 26 lat – od 1912 roku – wchodził w skład Rady Nadzorczej rybnickiego Banku Ludowego. W grudniu 1918 roku był jednym ze śląskich delegatów na sejm dzielnicowy w Poznaniu. W rok później wstąpił do POW GŚl. Był także członkiem Powiatowej Rady Ludowej w Rybniku. Po ukończeniu w lutym 1920 roku kursu rolniczego w Poznaniu objął stanowisko sekretarza powiatowego kółek rolniczych, zakładając ich ponad 100. W latach 20. XX wieku został również prezesem Spółdzielni Rolniczo-Handlowej „Rolnik” w Rybniku, będącej wydziałem aprowizacyjnym Powiatowego Komitetu Plebiscytowego. W okresie międzywojennym Jan Szuła kierował przegędzkimi kołami Związku Powstańców Śląskich oraz Związku Obrony Kresów Zachodnich. W 1928 roku podjął pracę w Komunalnej Kasie Oszczędności w Rybniku. Natomiast od 1940 roku działał w ZWZ, a potem AK. Ukrywając się podczas okupacji napisał pamiętniki oraz w formie kroniki zebrał dzieje swojej rodziny. Jan Szuła pozostaje ponadto autorem kilkunastu wierszy oraz rozprawki historycznej pod nazwą „Kronika Przegędzy”. W grudniu 1945 roku został powołany na stanowiska podwójciego w tymczasowym zarządzie gminy Leszczyny oraz sołtysa Przegędzy. Przez wiele lat zasiadał w [[Parafia św. Andrzeja Boboli w Leszczynach|Radzie Parafialnej w Leszczynach]]. Był trzykrotnie żonaty. | Urodził się 8 lutego 1879 w Przegędzy. Po ukończeniu miejscowej szkoły ludowej najpierw znalazł zatrudnienie w hucie „Silesia” w Paruszowcu, a w 6 lat później rozpoczął pracę jako kolejarz. Na początku XX wieku założył lokalne koło „Eleusis” w Przegędzy – ''Wyzwolenie'' – którego został dziesiętnikiem. W 1905 r. został aresztowany, a następnie uniewinniony w raciborskim procesie „elsów”. W 1912 r. wstąpił do Związku Górnośląskiej Młodzieży Ludowej. W tym samym roku założył chór „Polonia” w Przegędzy. W 2 lata później Jan Szuła został prezesem zespołu śpiewaczego „Feniks” w Żorach. Ponadto rozwinął działalność wypożyczalni oraz koła oświatowego Towarzystwa Czytelni Ludowych. Przez 26 lat – od 1912 roku – wchodził w skład Rady Nadzorczej rybnickiego Banku Ludowego. W grudniu 1918 roku był jednym ze śląskich delegatów na sejm dzielnicowy w Poznaniu. W rok później wstąpił do POW GŚl. Był także członkiem Powiatowej Rady Ludowej w Rybniku. Po ukończeniu w lutym 1920 roku kursu rolniczego w Poznaniu objął stanowisko sekretarza powiatowego kółek rolniczych, zakładając ich ponad 100. W latach 20. XX wieku został również prezesem Spółdzielni Rolniczo-Handlowej „Rolnik” w Rybniku, będącej wydziałem aprowizacyjnym Powiatowego Komitetu Plebiscytowego. W okresie międzywojennym Jan Szuła kierował przegędzkimi kołami Związku Powstańców Śląskich oraz Związku Obrony Kresów Zachodnich. W 1928 roku podjął pracę w Komunalnej Kasie Oszczędności w Rybniku. Natomiast od 1940 roku działał w ZWZ, a potem AK. Ukrywając się podczas okupacji napisał pamiętniki oraz w formie kroniki zebrał dzieje swojej rodziny. Jan Szuła pozostaje ponadto autorem kilkunastu wierszy oraz rozprawki historycznej pod nazwą „Kronika Przegędzy”. W grudniu 1945 roku został powołany na stanowiska podwójciego w tymczasowym zarządzie gminy Leszczyny oraz sołtysa Przegędzy. Przez wiele lat zasiadał w [[Parafia św. Andrzeja Boboli w Leszczynach|Radzie Parafialnej w Leszczynach]]. Był trzykrotnie żonaty. | ||
Zmarł 25 listopada 1971 w Przegędzy. | Zmarł 25 listopada 1971 w Przegędzy. | ||
Wersja z 18:23, 9 lut 2012
Jan Szuła (1879-1971)- rolnik, działacz narodowy
Urodził się 8 lutego 1879 w Przegędzy. Po ukończeniu miejscowej szkoły ludowej najpierw znalazł zatrudnienie w hucie „Silesia” w Paruszowcu, a w 6 lat później rozpoczął pracę jako kolejarz. Na początku XX wieku założył lokalne koło „Eleusis” w Przegędzy – Wyzwolenie – którego został dziesiętnikiem. W 1905 r. został aresztowany, a następnie uniewinniony w raciborskim procesie „elsów”. W 1912 r. wstąpił do Związku Górnośląskiej Młodzieży Ludowej. W tym samym roku założył chór „Polonia” w Przegędzy. W 2 lata później Jan Szuła został prezesem zespołu śpiewaczego „Feniks” w Żorach. Ponadto rozwinął działalność wypożyczalni oraz koła oświatowego Towarzystwa Czytelni Ludowych. Przez 26 lat – od 1912 roku – wchodził w skład Rady Nadzorczej rybnickiego Banku Ludowego. W grudniu 1918 roku był jednym ze śląskich delegatów na sejm dzielnicowy w Poznaniu. W rok później wstąpił do POW GŚl. Był także członkiem Powiatowej Rady Ludowej w Rybniku. Po ukończeniu w lutym 1920 roku kursu rolniczego w Poznaniu objął stanowisko sekretarza powiatowego kółek rolniczych, zakładając ich ponad 100. W latach 20. XX wieku został również prezesem Spółdzielni Rolniczo-Handlowej „Rolnik” w Rybniku, będącej wydziałem aprowizacyjnym Powiatowego Komitetu Plebiscytowego. W okresie międzywojennym Jan Szuła kierował przegędzkimi kołami Związku Powstańców Śląskich oraz Związku Obrony Kresów Zachodnich. W 1928 roku podjął pracę w Komunalnej Kasie Oszczędności w Rybniku. Natomiast od 1940 roku działał w ZWZ, a potem AK. Ukrywając się podczas okupacji napisał pamiętniki oraz w formie kroniki zebrał dzieje swojej rodziny. Jan Szuła pozostaje ponadto autorem kilkunastu wierszy oraz rozprawki historycznej pod nazwą „Kronika Przegędzy”. W grudniu 1945 roku został powołany na stanowiska podwójciego w tymczasowym zarządzie gminy Leszczyny oraz sołtysa Przegędzy. Przez wiele lat zasiadał w Radzie Parafialnej w Leszczynach. Był trzykrotnie żonaty. Zmarł 25 listopada 1971 w Przegędzy. Został odznaczony Gwiazdą Górnośląską, Krzyżem na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi, Złotym Krzyżem Niepodległości, Brązowym Krzyżem Zasługi.
Bibliografia
A.Gudzik. Szuła Jan (hasło), [w:] Śląski słownik biograficzny, t.I, red. M.Fazan, F.Serafin, Katowice 1999, s.285-288; Taż, Jan Szuła (1879-1971). Życie i działalność, praca mgr napisana pod kier. dr Piotra Greinera (WNS UŚ), Katowice 1997; Taż, Przegędza. Zarys dziejów, Czerwionka-Leszczyny 2003, s.86; Taż, Niezwykła biografia niezwykłego człowieka, "Kurier" 1995, nr 54 i 55, s.7; A.Żukowski, A.Gudzik, Szlakami Zielonego Śląska 1, Czerwionka-Leszczyny 2010, s.70; I.Libura, Ostatni "elsowie" na Śląsku, "Tygodnik Powszechny" 1968, nr 13, s.2; Tenże, O kronikach, pamiętnikach i pamiętnikarzach ziemi rybnicko-wodzisławskiej, [w:] "Kroniki rybnickie" 1983, nr 1, s.339; Tenże, Z dziejów domowych powiatu. Gawęda o ziemi rybnickiej, Opole 1984, s.268; A.Targ, Jan Szuła, GN 1973, nr 4, s.40