Szpital w Lublińcu

Szpital jest wspomniany w źródłach z 1404 roku. W 1505 roku poza miastem w kierunku wschodnim, przy drodze powstał kościół szpitalny pod wezwaniem św. Krzyża. Wiadomo tylko, że niejaki Jan Celari darował szpitalowi dwór za miastem i że posiadał on jeszcze drobne kapitały. Z tych dochodów kobiety w szpitalu otrzymywały drobną gotówkę, a mężczyźni ubranie. Za to mieli dwa razy dziennie odprawiać modlitwy w kościółku św. Krzyża za zmarłych fundatorów. Szpitalem zarządzało trzech prowizorów, a proboszcz miał wgląd do rachunków.

W 1783 roku kapitał szpitala został wyceniony na 750 talarów, wraz z przylegającym kościołem oraz na 380 tal - pozostałe nieruchomości. Pod koniec XVIII wieku przebywało w nim 12 biednych. W 1852 roku szpital został za sumę 900 talarów gruntownie wyremontowany. Jak podaje Weltzel, ośrodek szpitalny posiadał ponad 186 morgów pola, 661 talarów gotówki, na hipotece 3344 talarów i 27 srebrnych groszy. W 1864 roku przebywało w nim 10 wdów i dwóch zbiedniałych mieszczan. W szpitalu znajdowało się także pomieszczenia dla służących, czeladników i obcych. W 1877 roku zmarła jedna z mieszkanek szpitala. Po jej śmierci znaleziono 852 marek w srebrze 600 marek w koronach.

W 1864 roku w szpitalu przebywało 9 biednych, katolickiego wyznania, w tym 6 z miasta i 3 z dominium zamku lublinieckiego. Taka nie inna liczba określona była zapewne w akcie fundacyjnym, który się nie zachował. Biedni otrzymywali darmo mieszkanie i utrzymanie. Podstawę materialną szpitala stanowił sam budynek wartości 800 talarów, kapitały na hipotece - 2726 talarów, różne kawałki gruntu, które rocznie przynosiły dochód z wynajmu 183 talarów i 4 srebrne grosze. W ostatnich trzech latach rozchody szpitala kształtowały się w wysokości 719 talarów, rozchody - 600 talarów.

Bibliografia

Dola, Szpitale, s. 275, por. Weltzel, Geschichte der Stadt und Herrschaft Guttentag, Ratibor 1882, s. 41.